De PET-scan
Vandaag was het zover, de PET-scan....
Vanmorgen 5.45 uur ging de wekker. Ik heb maar heel weinig geslapen die nacht. Spanningen ? Gewoon wakker ? Om 6.00 uur beneden en toen begonnen met 1 liter water drinken. Ik dacht dat is een eitje, maar viel toch wat tegen. Daarna lekker gaan douchen, maar mijn maag was zo van slag dat ik een paar keer naar de wc mocht gaan. Na het douchen nog wat kleine dingen in de huis gedaan en toen richting de Radboud Ziekenhuis. Ik mocht me melden om half 8.
Een super aardige wat oudere man riep me en liep mee. Daar kreeg ik een eigen bed en mocht ik er vast in liggen. Ik heb dit keer om een rustgevende tablet gevraagd omdat de MRI de vorige keer gewoon echt een drama was geweest, weet ik niet wat ik nu kon verwachten. Die kreeg ik ook. Daarna werd de infuus ingebracht en al snel kreeg ik dat spul ingespoten. Nu moest ik een uur echt zoveel mogelijk stil liggen. Ook het liefst zeker minimaal 30 minuten om het goed te kunnen laten inwerken, dus minimaal 30 minuten niet gaan plassen. Nou ik kan je zeggen, ik heb 35 minuten volgehouden en toen moest ik echt. Zo een volle blaas had ik joh... Ondanks dat ik de muziek mocht luisteren leek deze uur toch een eeuwigheid.
Daarna weer even gaan plassen en een andere verpleegkundige kwam mij even twee bekers water brengen. Ook dat nog... Toen gingen we naar de PET-scan ruimte. Lekker liggen daar en helaas kon ik geen muziek verder luisteren omdat mijn apparaatje dan in de weg zou liggen. Dus uit dat ging. Doodse stilte. Pfff. Maar gelukkig ging het toch vrij snel. Je bent alleen met je gedachten en gaat lekker denken (NOT).
Toen kwam een andere verpleegkundige om even wat contrast vloeistof in te laten spuiten voor de CT scan. Nou dat werd warm van binnen. Duurde gelukkig maar even. Infuus verwijderd en ik mocht weer gaan. De mensen daar waren super aardig !
Mijn man wachtte op mij en toen gingen we samen naar huis, maar eerst nog wat boodschappen doen want de hele dag heb ik niks gegeten. Thuis samen even nog ontbijten en daarna ben ik echt naar bed gegaan. Ik was echt moe. Toen ik wakker werd voelde ik me helaas niet echt lekker, ook erg misselijk. Dat was even een domper. Gelukkig ging het daarna wel weer.
Morgen de uitslag....
Eerst gaan we lekker in de ochtend even ergens heen, afleiding zoeken. De uitslag is pas midden in de middag dus om thuis even nagels te gaan bijten is ook niet een ideale oplossing. Dus we gaan er even op uit.
Liefs,
Femke