Op oorlogspad of hoe je het ook wil noemen...

Hey daar, 

Mijn vriendin P. zegt : Femke is op oorlogspad! Nou ik weet niet of dat de juiste woord is, maar wel een richting daarvan. 

Mijn operatie is voorbij. Al bijna 4 weken is het geleden dat er van alles en nog wat weggehaald is. Bestralen gaat niet door, maar daar richtte ik me dus de afgelopen dagen ook op. Dus dan zit je op de bank en ineens ga je je echt afvragen: wat is er verdomd allemaal de afgelopen weken gebeurd ? Je was zo in overlevingsmodus en nu komt de 'rust'. 

Er zijn teveel dingen die 'leeg' blijven in antwoorden op mijn vragen. Of ik dat lege plekje ooit kan gaan vullen is weer de vraag. Zou een huisarts of een arts in het ziekenhuis echt een eerlijke antwoord geven ? Eerlijkheid, daar waardeer ik heel erg veel aan. Maar ze willen geen proces krijgen. Dus houden ze zich in en dan is de vraag of ze eerlijk kunnen zijn. Het is erg lastig want ik zit met vragen. 

Maar ik kan het nog niet laten rusten. Ik moet echt voor mijn verwerking meer weten. Duidelijkheid. Hoe kon dit allemaal gebeuren. Kanker kan je overkomen, maar hoe het bij mij gegaan is, is gewoon heel raar. Heel veel onduidelijkheid. Maar ook speelt het mee, ik heb 1 kans op bestralingen in de gebied waar ik geopereerd ben. 1 kans maar ! En dan is het over, kunnen ze niks meer doen. Dit is nog altijd heel heftig nieuws en ook lastig te begrijpen. Daarom heb ik het ook zo nodig om die lege plekken te 'vullen'. 

Ik heb veel doorgestaan in mijn leven en weet dat ik dat wel ga redden. Maar als ik soms lees van mensen die kanker hebben overwonnen, wat voor impact het daarna heeft, moet ik toch wel even slikken. Gaat mij dat misschien ook zo overkomen? Ik denk dat elk mens iets anders ervaart. Maar ik heb in mijn achterhoofd wel zitten dat ik er nog niet ben. Misschien komen de tranen over een tijdje dagelijks. Misschien ben ik een tijdje ontzettend boos, we weten het niet. Ik laat het op me afkomen. Meer kan ik toch niet doen. 

Ik zou om half 10 een telefonische consult hebben met de arts. Maar omdat ik doof ben, wordt het een email. Immers is het al half 11 geweest en nog niks 'gehoord'. Ik kan er best slecht tegen. Een afspraak is een afspraak denk ik zo....

Vandaag en morgen nog dat 2 van de kids naar school moeten. Bella heeft morgen konings spelen. En dan heerlijk 2 weken vakantie. Even niet vroeg op moeten en gewoon genieten/rusten. Ik verheug me er op. Alleen waarom komt de zon niet meer schijnen ? Wat een beroerd weer dit ! 

Fijne dag, lieve volgers. 

Liefs,

Femke