Hoe zoiets begint....
Zoals de meesten van jullie wel weten is mijn levenswijze nou niet bepaald eentje geweest om in de Woman's Health te hebben gestaan. Vooral het woordje "te" lijkt voor mij te zijn bedacht. Teveel (roken, wijn,....etc) Te weinig (Bewegen, vitaminen., etc) Te dik, Te impulsief, te. te te . Vooral het ongezonde leven begon aan mijn geweten te knagen. Het roken en drinken moest echt minder. Maar hoe? Ik kan toch stoppen wanneer ik wil ... en ...ik kan het heus zelf wel. Maar dat deed ik niet, Ik zei dan ook altijd, ik wacht wel op de Big Bang, het gaat een keer mis, en dan stop ik met alles....dan moet ik wel.. Nou die Big Bang is gekomen hoor...
Ongeveer 2 maanden geleden kreeg ik steken in mijn borst. Af en toe.. dus ook snel weer vergeten. Gaat wel weer over. Maar het ging niet over. Het werd steeds heftiger. Vurige steken die kwamen en gingen. Nou, dat is dan geen K want K doet geen pijn, toch? Vast een ontsteking in mijn borst. Die heeft mijn moeder ook wel eens gehad. Ongeveer 4 weken geleden voelde ik hem voor het eerst. In de verte, maar wel echt aanwezig. Voor mij een bevestiging dat het een ontsteking was en dat ik misschien toch maar eens langs de huisarts moest voor een kuurtje. Drie weken geleden gebeld, maar zoals altijd als ik bel, de dokter was een week op vakantie. Alleen voor spoed kon je bij een ander terecht. Nou dat was dit zeker niet dus dan maar een weekje wachten. Ondertussen voelde ik hem groeien en werden de steken steeds heviger. De maandag na de vakantie van mijn dokter toch gelijk maar om 8 uur aan de bel getrokken en dezelfde dag kon ik bij hem terecht. Tja.... zei hij, daar kun je niet omheen. Wat het is weet ik natuurlijk niet maar er zit iets en daar moet naar gekeken worden. Zorg dat je binnen 10 dagen een afspraak hebt bij de Mammo poli. Het laconieke maakte al een beetje plaats voor ongerustheid maar had nog steeds de overhand. Ik kon 9 dagen later, op 30 november terecht bij de Mammo poli in Haarlem Noord.
Op donderdag 23 november stond ik onder de douche en tot mijn schrik voelde ik een tweede. Onder mijn oksel en de paniek sloeg toe. Met dikke tranen naar zolder gelopen, waar mijn dochter woont, en ook zij voelde de tweede. Nog in paniek en snikkend de huisarts gebeld of ik alsjeblieft eerder terecht kon voor een mammo. De assistent stelde eerst voor om het telefonisch spreekuur te bellen, om 13 uur, maar zolang wilde ik echt niet wachten. Dus zij zou het voor mij vragen. Om 1130 belde de huisarts mij. Ik kon morgen, 24 november, om 9.30 terecht voor een spoedafspraak bij de Poli in Haarlem Noord.
Ik ben niet bijgelovig, maar mijn nichtje, die dezelfde diagnose heeft gehad als ik, appte mij vorige week om een bakkie te doen, zij appt mij nooit! En later vertelde zij ook dat dat een ingeving was die ze midden in de nacht ineens kreeg. Toen ik de verwijsbrief kreeg voor de afspraak in het ZH zag ik dat ik de afspraak had met oncoloog N. Otte. Laat mijn nichtje nou ook zo heten!!! Ineens vielen de wegwijsbordjes met begraafplaatsen en mortuaria op en de hemel huilde pijpenstelen. En toch zei ik onderweg.... Het is een cyste, ik weet het zeker. Ik voelde mij zelfs een beetje schuldig dat ik een spoedafspraak had terwijl het maar een cyste was en een ander die afspraak misschien veel harder nodig had.....