De Pet-CT scan

Gister heb ik de Pet-CT scan gehad. Nuchter melde ik me op tijd bij de balie en werd ik naar een wachtkamer gestuurd. Daar zat een meneer heerlijk te smullen van een beker water, een kop koffie en 2 stukken chocolade. Dat krijg je als je klaar bent, zei hij nog. Ik dacht oké dat is dan wel een lekker vooruitzicht, want chocolade is mijn guilty pleasure. Ik werd opgehaald en gewogen.  Ik mocht op een bed gaan liggen en kreeg een dekentje over me heen. Ik kreeg een oxazepam omdat vrouwen vaak toch onrustiger zijn dan mannen en dat zien ze terug op de scan??? OK, ik ben niet zenuwachtig maar als jij dat zegt.. U vraagt wij volgen. Heeft u 1 liter water gedronken vanmorgen? Uhh nee daar heb ik dan weer overheen gelezen. Dus met het pammetje meteen een halve liter water weggewerkt. Het infuus werd aangelegd. Nu moest ik 3 kwartier stil blijven liggen, niet praten niet bewegen want anders gaat het radioactieve spul in je spieren of stemband zitten en dat geeft een vertekend beeld. OK ogen sluiten en nergens aan denken. Ik moet zeggen dat de tijd snel voorbij ging (waarschijnlijk door het pammetje). Ik mocht nog even naar het toilet en toen werd ik naar de ruimte gebracht waar het scan apparaat stond. Ik ging liggen en kreeg een band om mijn hoofd. Mijn armen moesten boven mijn hoofd en werden ook vast gezet met banden zodat ik zo stil mogelijk zou blijven liggen. Wat ik fijn vond was, dat ik mijn kleding aan mocht houden, ook dit keer had ik niks met ijzer aan of om. De Pet scan duurde 20 minuten die eigenlijk ook weer zo voorbij waren. Toen werd de tafel eruit geschoven en kreeg ik nog een injectie met contrastvloeistof ingespoten in het infuus. Dit voor de CT scan. Ik voelde mijn lichaam warm worden en proefde de smaak van het vloeistof 😝. Dit stukje duurde maar 2 minuten dus was zo wee r voorbij. Even bijkomen in de wachtkamer en Remco mijn man mocht me ophalen. De rest van de dag ben ik nog behoorlijk suf geweest van het pammetje. Maar ik heb al nachten niet goed geslapen dus dat werkte ook nog door. Dus ik heb me op de bank genesteld en verder niks gedaan, ik had er ook gewoon de kracht niet voor.

Vanmorgen werd ik best goed uitgerust wakker, wat echt een verademing is. Kwart voor 10 had ik een afspraak bij de chirurg om de uitslagen van de scans te bespreken en het behandelplan te horen. Goed nieuws..... Het is niet verder in mijn lichaam uitgezaaid 🎉🎉. Een pak van mijn hart echt wat goed om te horen ( hoe bedoel je je grenzen worden verlegd).. Minder nieuws is dat op de eerdere echo 4 aangetaste lymfeklieren in de oksel te zien waren en nu op de petscan nog maar 3. Het omslagpunt van de behandeling ligt tussen 3 of 4 klieren. Dus vrijdag word er opnieuw een echo gemaakt met punctie om duidelijk te krijgen hoeveel het er nu werkelijk zijn.

Ik duim voor 3, duimen jullie met me mee?

Liefs Alina