De Toekomst?

Wat zitten de meeste mensen toch raar in elkaar waaronder ikzelf. 

In een gewone situatie word je iedere dag wakker, en maak je plannen voor de dag, week en de komende paar maanden/jaren. Niet eens wetende of je het einde van die dag wel zal halen. Je kunt de pijp aan Maarten geven, doordat er wat stopt of springt in je eigen lichaam, of door een externe factor. Bijvoorbeeld lijn 7 die jou even niet zag. 

Nu weet je dat je een klote ziekte hebt, en dan ga je nadenken of bepaalde dingen wel zin hebben om te plannen. 
Zo moet ik eigenlijk een nieuwe bril. Normaal zou ik gewoon een afspraak maken bij een opticien, maar nu wacht ik tot vrijdag om aan de hand van de uitslag te overwegen of het wel nut heeft. Er komt een update van een spel.... jeetje zal ik dat nog meemaken. 
Raar toch. Dat je er normaal iedere dag onbewust geen donder om je einde geeft en gewoon planningen maakt tot je tachtigste of ouder, en nu daar moeilijk mee doet. 

Stel de arts zegt: je hebt nog drie maanden. Dan ben je eigenlijk zelfs een beetje bevoorrecht in het maken van een planning. Natuurlijk er van uitgaande dat lijn 7 je dan wel ziet lopen. 
En dan plan je alles voor die drie maanden, en dan leef je toch langer. Met een beetje pech zou dat dan ook nog een tegenvaller kunnen gaan worden. 

Ik ga maar een afspraak maken bij de opticien, en de update van het spel vast bestellen.