Stilte voor de storm

Zaterdag was even een relaxte dag. 
Gewoon even in mijn hoofd de "Niets" opgezocht (mannen weten waar die zit) en af en toe mooi zitten en dom kijken, en dan zo de dag aan je voorbij laten kabbelen. Heerlijk kan dat zo nu en dan zijn.

Ik ga zo op bezoek bij een oude vriend waar ik iedere zondagmiddag even naartoe ga. Het is mijn leermeester van het slijpen van edelstenen, en we hebben samen een lange tijd in het bestuur van een sportvereniging gezeten. 
Helaas wordt hij geteisterd door verdwijnende geheugencellen in de hersenen, waardoor de gespreksonderwerpen steeds verder terug zijn tijd in gaan. De verhalen herhalen zich soms een paar keer in het uur, en ik heb nog steeds de energie om te reageren alsof ik ze voor het eerst hoor. En zo hebben we een leuke middag.
Als je dan zo door het verzorginghuis loop, denk ik dat ondanks de situatie waar ik me nu in bevind, het momenteel toch eigenlijk beter heb.

Om wat te gaan werken aan mijn conditie, heb ik me vandaag online ingeschreven voor een kennismakings traject bij een fysiofitness hier in Apeldoorn. Morgen ga ik even bij ze langs om te kijken hoe dit traject in te vullen.  Eerlijk gezegd geen idee wat de chemo en bestraling met mijn lijf gaan doen, maar ik denk dat wat conditie erbij zeker geen overbodige luxe is, dus vandaar.

Wat ik hier niet gemeld had, maar wel een feit is, is dat ik al jaren een zoete jongen ben, oftewel een diabeet. 
De suikers in mijn bloed worden geregeld via een pomp met insuline. Nu weet ik het niet, maar ik denk dat al die zooi die ze in mijn lichaam gaan gooien en er doorheen jagen, ook wel wat gaat doen, met de suikerwaardes in mijn bloed. Dus net een mail de deur uit naar de diabetesverpleegkundige voor advies/afspraak.

En ook nu al gooit de kanker mijn instelling wat in de war. 
Normaal laat je de pomp voor dat je wat gaat eten extra insuline in je lijf spuiten om de suikerpieken in het bloed tegen te gaan. 
Dus voor ik wat ga eten, bereken ik hoeveel koolhydraten er ongeveer in die maaltijd zitten en stel daar mijn pomp op in. Nu kan ik dat wel doen, maar door het gezwel is het niet duidelijk of alles wat op je bordje ligt ook naar de maag gaat. 
Regelmatig keert het halverwege terug om via via naar het Apeldoorns kanaal te vertrekken. Dus dan zou je teveel insuline in het lijf hebben. Pomp nu dus maar na de maaltijd, waardoor de suikers wel wat hoger uitkomen dan gewenst.

Woensdag een kennismaking met de oncoloog en verwacht morgen ook een datum voor de radioloog te ontvangen. Diëtiste gaat via de telefoon dus dat scheelt een ritje naar het ziekenhuis.

Al met al gaat het denk ik een hectische drukke tijd worden, met vele ritjes naar het ziekenhuis. De eigenaar van de parkeerplaats aldaar, kan voor zichzelf vast een mooie auto bestellen, want ik denk dat ik daar aardig aan ga bijdragen.