Het moraal .....

Ik kan niet tegen onrecht en met die mentaliteit is het achteraf een zegen dat de fusiepartner mij niet wilde plaatsen als salarisadministrateur op de afdeling PSA.

Mijn nieuwe functie in Alkmaar is in de praktijk een feit. Door dat éne woordje KANKER ben ik mijn beroep als salaris administrateur kwijtgeraakt maar…….. de strijd om een leuke en interessante functie in Alkmaar is in de praktijk al gewonnen. Van Leo moet ik hier nog aan toevoegen dat ik dit gewin enkel en alleen te danken heb aan mijn eigen volharding.

Ik heb heel erg mijn best gedaan om alle perikelen met de fusiepartner en mijn inzet in mijn nieuwe functie van elkaar te scheiden. Dat is niet makkelijk geweest. Zelfs nu heb ik nog steeds het gevoel dat dit niet het einde van mijn gevecht zal zijn. In juli loopt het sociaal plan af.

Naast alle ellende heb ik wel heel veel van dat éne woordje KANKER geleerd. Het is in zijn volledige omvang een waardevolle les geweest welke van grote invloed is op mijn vertrouwen, intuïtie en levenswijsheid.

Ik merk wel dat ik door alle gebeurtenissen erg bitter geworden ben. Ook ben ik erg cynisch als ik over de fusiepartner of over werkgevers in het algemeen praat. Dat moet veranderen. Ik heb een nieuwe leuke functie in Alkmaar en ik hoef niet iedere dag naar Purmerend heen en weer. Wat de toekomst brengt dat zien we dan wel weer.

Ik moet erop vertrouwen dat het wel goed komt. Het is tijd om de innerlijke negativiteit te laten varen en de positiviteit binnen te laten. En zo eindigt dit deel van mijn verhaal voorlopig met een open eind.

EINDE HOOFDSTUK 2

klik hier om verder te gaan naar hoofdstuk 3: desillusie