Ziek tijdens ziekte

Woensdag 11-02-2009
En dan is het februari. Het hoofd arbeidszaken uit Purmerend komt de taken van de ad interim manager HRM overnemen. Ze vraagt of ik even langskom. De ad interim manager HRM heeft alles overgedragen. Inclusief het getekende voorstel met afspraken over mijn contractmutatie. Het hoofd arbeidszaken komt heel vriendelijk en betrouwbaar op mij over.

Rustig legt ze mij uit dat ze op dit moment nog geen nieuw contract voor mij kan maken. De reden hiervoor is dat de taak/functie omschrijving nog niet ondertekend is door de daarvoor bevoegde personen. Het is nog niet duidelijk wanneer dit wel het geval zal zijn. Hoe verzinnen ze het weer, knap hoor. Ondanks de getekende afspraken met de ad interim manager HRM zal ik geen aanvulling op mijn bestaande contract krijgen maar een geheel nieuw contract.

Dat leg ik tegen die tijd maar bij de advocaat neer. Het hoofd arbeidszaken van de PSA uit Purmerend zegt dat ze al een notitie naar mijn advocaat heeft gestuurd. Als ik een week later overleg met mijn advocaat heb blijkt ook dit weer eens gelogen te zijn. Mijn advocaat heeft absoluut niets van haar gehoord. Formeel is het volgens mijn advocaat niet perse nodig een aanvulling op mijn bestaande contract te ontvangen. Dit omdat de afgesproken contractmutaties inmiddels door beide partijen getekend zijn en er in de praktijk al naar gewerkt wordt.

Verder ontvang ik vandaag de herrekende vakantie-uren. Uiteraard ga ik dit meteen narekenen. Bah, wat is dat toch een vervelend werkje. In de berekening staat dat er volgens CAO, artikel 6.1.3, drie ziektedagen naar rato zijn ingehouden. In mijn geval komt dat neer op 20,4 vakantie uren.

Helaas was ik tijdens mijn ziekteperiode ziek en heb ik niet eens de energie gehad om zelfs maar één dagje uit te gaan, laat staan op vakantie. Het zit me niet lekker en de rest van de dag blijf ik er maar aan denken. Wat moet ik doen? Zal ik het maar laten zitten of toch maar navragen? Twintig uur is best wel veel. Ik moet er maar vanuit gaan dat dit per ongeluk is gegaan en mag toch hopen dat dit geen standaard procedure is. Ik heb hoofdpijn en zal blij zijn als deze dag om is.

Donderdag 12-02-2009
Het stempel "Die is een beetje vervelend" heb ik al dus besluit ik om toch maar na te vragen hoe het met de vakantie-uren zit. Ik stuur een mailtje naar het hoofd personeels- en salarisadministratie van de fusiepartner en vraag of ze mij kan uitleggen waarom er 20,4 vakantie-uren worden afgetrokken.

Ik ontvang snel antwoord. Dit maakt deel uit van de standaard herberekening en komt uit de oude CAO V&V. Er wordt wel per persoon gekeken of het van toepassing is. Het wordt uitgezocht en dan hoor ik het nog.

Dinsdag 17-02-2009
Ik ontvang mail van het hoofd arbeidszaken van de PSA uit Purmerend. Hierin staat onder andere dat er gedurende de hele periode van mijn ziekte in totaal 9,5 uur is afgeschreven. Daar ben ik het mee eens omdat ik tussendoor gewerkt heb en een paar keer wat uurtjes heb opgenomen. Verder schrijft ze dat het bedoelde CAO artikel altijd meegenomen wordt bij de herberekeningen. Er wordt gekeken of de werknemer in de ziekteperiode "normaal gesproken" vakantieverlof zou hebben opgenomen en als dat het geval is, wordt de aftrek toegepast. Bij het opstellen van de procedure voor de herberekening wordt dit als standaard gezien.

CAO V&V 2006/2007 blz.31 artikel 6.1.3 of Burgerlijk Wetboek afdeling 3.

Als salarisadministrateur weet ik dat er altijd gekeken moet worden naar het bedoelde CAO artikel. Alleen de wijze waarop dit toegepast moet worden is anders dan hierboven beschreven. Wie ziek is, hoeft daarvoor geen vakantiedagen in te leveren. Wie ziek is en met toestemming van de bedrijfsarts op vakantie gaat kan daarvoor maximaal 3 dagen naar rato van het dienst- verband aan vakantie-uren moeten inleveren. Dit moet dan vooraf besproken zijn. Tijdens ziekte blijf je vakantie-uren opbouwen maar let op: Als je langer dan een half jaar ziek bent, bouw je alleen over het laatste half jaar van je ziekte vakantie-uren op. Over de ziekteperiode daarvoor bouw je niets op. Dit is ook de reden waarom de vakantie-uren pas herrekend kunnen worden op het moment dat je hersteld bent.

In mijn geval is het niet terecht dat er vakantie-uren worden afgeschreven omdat ik tijdens mijn ziekte geen vakantie genoten heb.
In 2006 ben ik op vakantie geweest voordat ik ziek werd. Ik heb hiervoor vakantie-uren opgenomen.
In 2007 kon ik niet op vakantie i.v.m. ziekte. Ik heb in deze periode ook geen vakantie-uren opgebouwd.
In 2008 ben ik op vakantie geweest nadat ik hersteld was. Ook hier heb ik vakantie-uren voor opgenomen.
Ik waag er nog een mailtje aan en vraag of het hoofd arbeidszaken van de PSA uit Purmerend er toch nog een keer naar wil kijken.

Donderdag 19-02-2008
De post. Er zit een dik pakket van de KEMA tussen. Snel maak ik hem open. Jawel hoor, we hebben het weer gehaald. Het nieuwe certificaat van het HKZ is binnen en is geldig tot 2012. Dat hebben we toch maar mooi voor elkaar gebokst met z'n allen. We mogen weer trots zijn.

Dinsdag 24-02-2009
Een nieuwe week met nieuwe kansen. Mijn oude collega salarisadministrateur heeft een mail gestuurd naar mijn ad interim leidinggevende nr. 5. Hierin schrijft hij dat er nog een keer naar de vakantie-uren gekeken is en dat er "in principe" juist is gehandeld. Mocht ik het er niet mee eens zijn dan moet ik het maar met arbeidszaken opnemen zodat zij een besluit kunnen nemen. Raar, hij weet wel beter. En wat betekent "in principe"? Zegt hij nu dat er juist is gehandeld of zegt hij nu dat er onjuist is gehandeld? Wat een lafbek, hij durft vast de confrontatie met mij niet aan. In mijn tijd hebben we nog nooit iemand bewust belazerd.

Ik heb dus nog steeds geen antwoord op mijn vraag waarom er in tegenstelling tot wat er in het cao staat vakantie-uren afgeschreven zijn terwijl ik in mijn ziekteperiode niet op vakantie ben geweest. Mijn ad interim leidinggevende nr. 5 kan mij dit ook niet uitleggen en zal nogmaals om uitleg vragen. Ik denk er even over en zeg dat het me meer om het principe gaat dan om die uren. Ik vraag mij af of ik het niet beter kan laten zitten omdat ik bang ben dat mijn ontslag op deze manier steeds dichterbij komt. Maar ze wil zelf ook weten hoe het nu zit en belooft mij om een uiterst vriendelijke mail te sturen.

Ondertussen wordt er op de afdeling HRM hard gewerkt. Ik sta net bij de printer cq kopieerapparaat te wachten op een aantal kopieën als er toevallig iets uit de printer komt rollen. Het is een verkorte re-integratie procedure aangevuld met de administratieve werkwijze en een print screen van het invulscherm. Is dit het lot? Ik kan het niet nalaten om het even door te lezen. De procedure zoals beschreven in dit document wijkt behoorlijk af van wet en regelgeving.

Er is een reactie binnen op de vraag van mijn ad interim leidinggevende nr. 5: "De regeling wordt door PSA altijd toegepast. In de praktijk zien wij nooit toestemming van de arts, zo die al gevraagd wordt. Nogmaals, wij gaan er bij het uitvoeren van het beleid van uit dat het aannemelijk is dat een werknemer in een periode van langdurige ziekte normaal gesproken toch wel minimaal 3 dagen vakantie zou hebben opgenomen, of ze nu wel of niet daadwerkelijk voor een vakantie hun huis uit gaan. Bij korter dan 1 jaar wordt er wel gekeken of in dat jaar al vakantiedagen gebruikt zijn en als dat het geval is wordt in sommige gevallen de korting wel eens geschrapt, maar nogmaals: de bedrijfsregel is dat we in de standaard herberekeningen uitgaan van wel korting.

Hoewel het bovenstaande redelijk lijkt is dit niet zo. Deze discussie is op hoog niveau al lang gevoerd en de werkgever moet nu eenmaal wet en regelgeving naleven. Eigen regels toepassen is niet toegestaan in dit geval. Ik vind dat dit niet kan en neem mij voor om deze procedure voor te leggen aan de bond en hun oordeel af te wachten.

Deze maand staat mijn jaarlijkse periodieke salarisverhoging op de kalender. Volgens het sociaal plan en de vastgelegde bevestiging van de ad interim manager HRM heb ik hier recht op. Ik wacht met spanning mijn salarisstrook af.

Maandag 09-03-2009
Ik heb nog eens goed nagedacht over het verzuimbeleid dat de fusiepartner toepast. Er wordt geen rekening gehouden met wet en regelgeving en er wordt een eigen beleid gevolgd. Iedereen verschuilt zich telkens weer achter dit beleid. Maar als ik vraag om het beleid in te zien dan weet men ineens van niets meer.

Ik wil het er toch niet bij laten zitten. Ik leg vandaag de situatie voor aan de bond en zij bevestigen dat mijn zienswijze juist is. Ik krijg een zaakwaarnemer toegewezen en mij wordt verzocht om het een en ander op papier te zetten. Dit kan ik helaas niet doen want ik wil mijn baan behouden.

Dinsdag 10-03-2009
Het hoofd arbeidszaken van de PSA uit Purmerend is vandaag in Alkmaar aan het werk. Voordat ik verdere stappen met betrekking tot de onterecht afgeschreven vakantie/verlof uren onderneem loop ik even bij haar naar binnen. Wil je voor mij de ziek- en herstelmelding procedure uitdraaien? Ik heb een meningsverschil met het hoofd salarisadministratie en dat wil ik even nalezen. Euh, dat is een beetje moeilijk. In verband met de fusie zijn we de procedure aan het herschrijven. Staat de procedure niet in jullie handboek HRM? Ik vertel dat de procedure daar inderdaad wel in staat maar dat er in de praktijk niet volgens deze procedure maar volgens het eigen beleid van de fusiepartner gewerkt wordt.

Na een korte conversatie geeft ze toe dat er inderdaad alleen vakantie/verlof uren mogen worden afgeschreven als je op vakantie gaat met toestemming van de bedrijfsarts. Ik vraag haar of ze dit wil bespreken met het hoofd van de salarisadministratie. Dit wil ze wel maar met de toevoeging; als ik het niet vergeet hoor want het is zo druk.

Ik stap weer achter mijn bureau. Om er zeker van te zijn dat het niet vergeten wordt besluit ik als geheugensteuntje een mailtje naar de beide dames te typen. In deze mail spreek ik de verwachting uit dat ze de onterechte afschrijving binnen 14 dagen zullen terugdraaien. Ik begin er aardigheid in te krijgen en hoef niet lang op een reactie te wachten. Het hoofd van de salarisadministratie belt het hoofd arbeidszaken. De deur wordt gesloten en ik hoor niets meer.

Even later komt het hoofd arbeidszaken mij vertellen dat ze de mail nogal onvriendelijk vindt en dat het erop lijkt alsof ik het hoofd salarisadministratie sommeer om iets te doen en dat kan natuurlijk niet. Jawel hoor zeg ik. Binnen 14 dagen moet het gecorrigeerd zijn, punt. Hier is geen discussie meer over mogelijk. En dat de mail onvriendelijk over komt is precies de bedoeling en ik hoop dat de boodschap duidelijk is.

Toch vindt ze dat ik haar meer tijd moet geven om het een en ander uit te zoeken. Ik spreek dit tegen. Hoeveel tijd heb je nodig dan? Op 5 augustus 2008 heb ik mijzelf hersteld gemeld, het is nu maart 2009 dat lijkt me tijd genoeg. Er zijn reeds verschillende mailtjes heen en weer gegaan. Dit terwijl jullie echt wel weten dat de bij mij toegepaste re-integratieprocedure van geen kant deugt.

Toch vindt ze dat ik het nog even de tijd moet geven. Ik raak nu toch echt lichtelijk geïrriteerd. Wat nu tijd? Is 8 maanden niet genoeg? Als jouw personeel zoveel tijd nodig heeft om dit uit te zoeken dan mag je toch wel eens ernstig aan hun capaciteiten gaan twijfelen. Ik krijg geen reactie. Van nature ben ik niet iemand die de zaken hard speelt maar nu kan ik gewoon niet anders.

We spreken beiden uit dat we graag zien dat als er iets is dat dit uitgesproken wordt, dus het kan nog leuk worden. Om het gesprek toch nog een positieve draai te geven krijg ik de complimenten over de manier waarop ik de revisie en toelichting hierop verspreid heb. We praten nog even over mijn nieuwe functie en ik vertel dat ik het tegen verwachting in erg leuk vind. Zo gaan we toch nog op een ontspannen manier uit elkaar maar weten we wel wat we aan elkaar hebben.

Kijk, dat vind ik nu professioneel handelen zoals je van iemand in die positie mag verwachten. We hebben uitgesproken wat ons dwars zit en kunnen nog steeds samen door één deur.

Woensdag 25-03-2009
Wat me vandaag toch is overkomen........... het is bijna niet te geloven. Mijn salarisstrook is binnen en vol verwachting maak ik de envelop open. Op grond van het sociaal plan heb ik salarisgarantie en behoud ik het recht op mijn jaarlijkse periodieke verhoging. In het voorstel over de aanvulling op mijn contract heb ik dit voor de zekerheid ook laten vastleggen. Ik moet 2 keer kijken, maar het is echt waar. Mijn jaarlijkse periodieke verhoging per 1 maart is toegepast. Dat is verrassend en boven alle verwachtingen.

Donderdag 26-03-2009
Zo verrast als ik gisteren was, zo teleurgesteld ben ik vandaag. Na een gesprek met het hoofd arbeidszaken heb ik op 10 maart het hoofd salarisadministratie gevraagd om mijn ten onrechte afgeschreven vakantie/verlof uren te (laten) corrigeren. Tot op vandaag is er niets gecorrigeerd. Ik klim nog één keer in de pen en doe mijn uiterste best om een nog enigszins vriendelijk mailtje te schrijven.

Dinsdag 07-04-2009
Na een goede uitslag in het AVL kom ik na de middag op mijn werk aan. Ik lees zoals altijd eerst mijn mail en ben blij verrast. Er is mail van het hoofd van de personeel- en salarisadministratie van de fusiepartner: "In opdracht van het hoofd van arbeidszaken is de standaard CAO-correctie uit de berekening verwijderd. Bijgaand de herziene berekening". Pffffffffff, was dat nou zo moeilijk? Mijn dag kan niet meer stuk, een dubbele overwinning vandaag.

Woensdag 08-04-2009
Het is in het begin van de middag als er iemand naar mij toe komt. Wil jij een lekkere vette roddel horen? Nou daar ben ik wel voor in. Het schijnt dat de ad interim manager HRM hier weer komt werken. Nu in de plaats van mijn leiding- gevende nr. 3 tevens regiodirecteur. Hij gaat het management aansturen. Ik moet er wel om lachen. Dat kan toch niet, zouden ze dat echt doen? Ja, blijkbaar wel. Nou het zal mij benieuwen wanneer en met wie hij zijn eerste woordenwisseling krijgt.

Zou de trukendoos nu eindelijk leeg zijn? Voor één ding ben ik nog steeds bang en dat is de laatste grote truc die nog in de doos zit. Ik hoop maar dat me dat bespaard blijft en dat de fusiepartner zo sportief is om mij mijn baan te laten behouden.

Dinsdag 21-04-2009
Ik moet een mailtje van mijn advocaat gaan beantwoorden. Ze vraagt hoe de zaken ervoor staan en of ze mijn zaak kan afsluiten. Moeilijk hoor. Een nieuw contract heb ik nog steeds niet en als je het mij vraagt komt dat er ook niet. Ik heb nog steeds mijn twijfels over mijn werk als kwaliteitsmedewerker. Mijn formatieplaats staat nog steeds op "sociaal plan" en mijn functie is nog steeds "salarisadministrateur vervallen".

Ik durf met zekerheid te zeggen dat het de bedoeling moet zijn geweest om de afdeling kwaliteit in Alkmaar dood te laten bloeden nu de manager van bureau EIK met zwangerschapsverlof is. Ware het niet dat ik nu onbedoeld op deze afdeling zit. (lol)

Er is totaal geen communicatie richting mij als medewerker van bureau kwaliteit. Nieuwe procedures worden ingevoerd zonder ook maar enig overleg. Op deze manier is het moeilijk om de kwaliteitsboeken up to date te houden. Van de beloofde samenwerking is nog niets terecht gekomen. Eind vorig jaar is er door veel mensen werk en tijd gestoken in het actualiseren van het zorgdossier. Bij toeval zie ik een nieuw zorgdossier liggen. Baf, zonder enig overleg krijgen we te horen dat dit nieuwe zorgdossier gebruikt moet worden en dat het oude dossier vanaf nu verleden tijd is. Mijn ad interim leidinggevende nr. 5 krijgt de opdracht om een handleiding schrijven en dit dossier te introduceren in onze instelling.

Woensdag 22-04-2009
Ik kom de bedrijfsarts tegen en zeg hem vriendelijk gedag. Hij begint een praatje. Ik ben hier voor het laatst vandaag. Oh ja? Ik ben erg verbaasd. Hoe kan dat nou zo midden in het jaar? Jullie gaan terug naar het voorgaande ziekteverzuim bureau en ik kan vertrekken. Eerst is de directrice weggewerkt en nu ben ik aan de beurt.

Hij is duidelijk behoorlijk ontstemd en heeft in zijn hand een doosje chocolade. Wat hebben we toch een fijne baas hè, zeg ik. Netjes bedank ik hem voor zijn diensten en we lopen allebei weer door. In het roddelcircuit hoor ik dat de samenwerking van de fusiepartner met de bedrijfsarts niet zo geweldig was. Hoe zou dat nu kunnen? Dacht hij soms teveel met de arbeidsongeschikte medewerker mee? Hij hoeft in ieder geval niet op een afscheidsbloemetje te rekenen vandaag.