Eerste chemo
Gisteren de eerste chemo gehad. De 24 uurs opname. Tot nu toe alleen een paar kleine dingen gehad zoals oorsuizen, misselijkheid, pijn aan mijn linkernier en zelfs zichtvermindering voor een paar uur. Maar op zich gaat het allemaal best wel. Wel gisteren de hele dag de hik gehad. Vannacht niet en nu ik dit schrijf is het weer begonnen. Ik denk ook dat de grotere "dingen" de komende dagen wel zullen komen opzetten.
Eergisteren ook een gesprek gehad met een psycholoog. De psycholoog erbij betrokken voor mijn vrouw (zie mijn eerdere blog). Natuurlijk ga ik dit ook niet uit de weg. Ook ik heb met de klappen van de zweep te maken. Leuk gesprek gehad. Volgende week samen met mijn vrouw die nog steeds zegt er geen behoefte aan te hebben, maar er wel voor open staat.
Mijn vrouw blijft maar bezig en klaagt nooit. Had ik altijd al veel respect voor haar dat groeit met de dag. Ze blijft maar doorgaan. Ze wilt mij zoveel mogelijk beschermen. Fysiek kan ik alles, maar als zij ziet dat ik iets wil doen dat misschien fysiek iets teveel inspanning kost springt zij er al voor. Ze is misschien iets overbeschermend, maar begrijpen doe ik het dus ik accepteer het zonder weerwoord, maar met begrip. Toch leg ik haar vaak uit dat ik zelf ook wel in beweging moet blijven. Dat begrijpt ze, maar onthoud ze niet erg lang. Moederliefde.
Wat me ook opvalt is dat mijn lichaam zich goed heeft aangepast aan de urinezak aan mijn been. De banden waarmee deze vast zit aan mijn been voel ik helemaal niet meer. De zak voel ik alleen als hij iets vol begint te raken, maar lopen in de stad gaat boven verwachting goed. Ook slapen gaat gewoon super. Ik kan niet echt slapen op mijn rechterzij omdat mijn been dan op de zak ligt (ik gebruik geen nachtzak vanwege de lange slang en het ongemak daarvan) en ik ook op de drain zelf lig. Toch gaat het slapen gewoon zeer goed op mijn buik, rug en linkerzij.
Mijn vrouw is al de deur uit om de laatste Kerst spulletjes in huis te halen. Terwijl ik nog lag te slapen is ze de deur uitgeglipt.
Het wordt een gekke Kerst dit jaar.
2 reacties
Ik heb ook een tijdje een blaaskatheter gehad en vond de nachtzak juist heel erg fijn. Het was even wennen en je wordt 's nachts wakker af en toe, maar dat wende snel. En een fijn idee dat er meer in kan dan in de beenzak. Ik had het slangetje ook op mijn bovenbeen vastgeplakt met een speciale pleister.
Sterkte met alles en ik wens jullie een fijne Kerst toe 🎄
Sandra
Heftig, hoe zo'n chemo er in hakt. Mijn man had ook last van de hik. Na een paar dagen was het continu. Ook 's nachts. Na 4 dagen is hij Baclofen gaan slikken. De hik verdween hiermee. Hij is het gedurende de rest van de chemo's blijven slikken tot einde kuur.
Inmiddels is na 3 maanden een nieuwe chemokuur gestart. Nu heeft hij de eerste week ook regelmatig de hik, maar die is niet continu en is na een paar dagen over. Hij heeft voor de zekerheid nog wel wat Baclofen liggen. Voor het geval dat.