Eindelijk iets beter.

Eindelijk gaat en voel ik me iets beter. Sinds gisteren minder pijn en afgelopen woensdag ook het intake gesprek gehad in het ziekenhuis wat betreft de littekenbreuk in m'n buik. Dinsdag aanstaande hoop ik te horen wanneer ze gaan opereren.

Mijn linkerzij die ook een breuk heeft wordt nog even niks aan gedaan. Er is maar 1 arts die dat kan herstellen en die heeft een lange wachtlijst. Van m'n zij heb ik niet heel veel last. Dat dat even wordt uitgesteld heb ik geen probleem mee. Mijn buik is het belangrijkste nu. Alles wat ik doe doet me pijn, maar gelukkig nu 2 dagen voor het eerst in lange tijd minder.

Dan moet ik gelijk terugdenken aan de tijd dat ik in het ziekenhuis lag en vooral de tijd erna. Vanwege de breuk in mijn buik gaf wat problemen. Alles waarbij ik mijn buikspieren moest gebruiken deed pijn. Vooral dingen van de grond pakken (bukken). Dan pas kom je erachter hoe vaak dat dat is. Dan leer je vanzelf wel om dingen met je voeten op te pakken. Vooral toen ik nog in het zkhs lag en wat mobieler was. Ik wilde de verpleegsters niet lastigvallen met dat soort dingen.

Daarnaast was het ook wel een leuke bezigheid om 10 minuten bezig te zijn om uit te vogelen hoe je iets kan pakken met je tenen (natuurlijk wel iets overdreven) Ook dat gaat gelukkig nu beter. Pijn doet het nog steeds, maar veel veel minder als een paar maanden geleden. 

Vanwege de buikpijn ook sport-fysio moeten stoppen. Niet vanwege buikpijn tijdens het sporten, maar pas uren erna. 1 keer was ik onderweg naar huis. Liep in de straat en kon bijna niet meer verder van de pijn.

Tot de vogende keer.

Groetjes.