Het gaat goed!!
Goedemorgen lezers,
Vandaag, 30 september 2024, precies 3,5 jaar na de diagnose uitgezaaide prostaatkanker met een prognose van 3 tot 5 jaar. Nou, ik kan, nog steeds, niet anders zeggen dan dat ik me goed voel. Ja, hier en daar een pijntje of een dingetje maar die dingetjes wijt ik meer aan mijn overgewicht. Wel ben ik 3 weken geleden begonnen met een Keto dieet. De behandelend arts had ook al gezegd dat dat werkt en ja hoor, ik val af als een malle en dat is goed voor alles. Low carb, zoals het ook wel genoemd wordt, is ook goed tegen kanker. Suikers zijn voeding voor die gare ziekte dus hoe minder hoe beter. Dat gaat hartstikke goed. Sinds een maand of 2 ben ik al 13 kilo kwijt en joh, wat een opluchting is dat nu al. Ik ben nu 127,8 kilo en natuurlijk nog steeds veeeeeel te zwaar maar mijn streven is om eind oktober 120 kilo te wegen. Dat moet haalbaar zijn.
Ik heb al eens geschreven dat ik, toen ik ziek werd verklaard, ik God aangeroepen heb. Die roep is sindsdien alleen maar groter geworden en ik ervaar dat, persoonlijk, als een grote winst. Ik ben veel rustiger geworden, heb geen angst en/of zorgen, tenminste, ik heb er geen last van en het brengt me alleen maar goede dingen. Van de zomer ben ik zo ‘brutaal’ geweest om mezelf aan te bieden als drummer van een van de muziekteams van de Baptistengemeente Ichthus in Koudekerk en sinds augustus ben ik de drummer van muziekteam 1. Zie bovenstaande foto. Daar ben ik op mijn plek en stel ik mezelf weer dienstbaar op om mensen blij te maken met de muziek die we brengen, voornamelijk opwekkingsliederen en het is zo gaaf om te doen. Ben daar helemaal op mijn plek. Ik noem het mijn missie om dit te doen. Het geeft me voldoening.
Het werkt ook positief door in mijn denken en doen in het leven.
Tot slot kan ik hierover mededelen dat ik op 13 oktober aanstaande gedoopt zal worden in een kerkdienst. Met alle toeters en bellen die daarbij horen wat zoveel betekent als totale onderdompeling. Dan is een groot deel van mijn missie al geslaagd.
Mijn geloof heeft mij veel goeds gebracht. Ik ben erdoor gegroeid en het brengt me rust. Veel meer dan alle medicatie en behandelingen die ik heb gehad en nog ga krijgen.
Ik zei vorige week tegen mijn behandelend arts, het is volgens mij een grap want ik voel niks, heb geen pijn en het is net of het er niet is. Dat heeft ze als zodanig opgeschreven in mijn status “ patiënt denkt dat het een grapje is”. Ik hoop niet dat ze dat serieus bedoeld want natuurlijk mankeer ik iets. Ik geef er in ieder geval (nog) niet aan toe. Ik ben nog te goed om de tweede chemo los te laten in mijn lijf, vind ík maar de arts ook. De psa is ook aan het stijgen, inmiddels 18,7 maar ze heeft ook gezegd dat dat niet alles zegt dus prima zo. Het stijgt niet heel hard, gemiddeld 2 tot 3 punten per maand, nou, ik kom van 827 en toen voelde ik ook al niets dus ik laat het maar los.
Ik zal jullie op de hoogte houden van mijn situatie als er weer iets te melden valt maar voor het moment gaat het goed!!
Ik wens jullie allemaal veel geluk en wijsheid toe en we ‘spreken’ elkaar weer!!
Tot schrijfs!
Groetjes Dick.🙏❤️
3 reacties
Vooral veel drummen dan, alle extra beweging is goed.
En nou krijg ik daar zomaar beelden bij van de drummer van de Muppetshow....
Hahaha, Animal. Nou zo druk drum ik dan niet meer maar ik ben wel aanwezig in de band, zoals altijd. Ik vind het prachtig om te doen. Op muzikaal gebied mijn laatste missie. Ik hoef niet meer te sjouwen, niet meer van hot naar her door Nederland en altijd tegen de middag weer thuis, lekker hoor!! 🥁🥁
Hé fijne gozert!
Het doet me buitengewoon goed te lezen dat het goed met je gaat en dat je ergens de kracht hebt gevonden om te strijden tegen die vreselijke ziekte! Heb ik waanzinnig veel respect voor! Ook omdat je het gaat zoeken in je geloof. Zelf ben ik katholiek opgevoed maar als ik nu een stap zou zetten in een kerk, dan vrees ik dat ik word neergebliksemd......
Gekheid natuurlijk. Goed te lezen dat je wat aan je gewicht doet, zo belangrijk. Zelf zit ik een flinke dip hoewel ik me vandaag weer wat beter voel. Ga ik een blogbericht over maken one of these days......
Heb besloten om te stoppen met die 1e lijns Zoladex, tijdelijk of niet, dat zien we wel. Maar ik ben het zat na 4 jaar om nog langer die bende te slikken terwijl ik ook al 2e lijns medicatie, die Abiraterone met Prednison krijg omdat de PSA licht aan het oplopen was. Waarom dan toch mij blijven volpompen met die tyfuszooi? Had ik een maand of 3 geleden al eens gevraagd aan mijn oncologe, kon ze me geen sluitend antwoord op geven omdat er geen wetenschappelijke studies voor zijn gemaakt.....ja ja.......morgen heb ik een telefonisch consult met haar, ze wil me terug aan de Zoladex hebben. Kom met goede argumenten, ik luister echt wel!
Ja hoor, blijf die mensen maar volpompen met gif, baat het niet, dan schaadt het niet. Juist wel! Ze zouden zelf eens die troep moeten slikken........
Zorg wordt onbetaalbaar.......voorbeeld : 2 pillen Abiraterone die ik iedere dag moet slikken, kosten € 33 per stuk, € 66 dus. Kostprijs, denk nog geen euro. Ik bedoel maar......die bestuurders van die zorgverzekeraars met hun volgevreten koppen in hun ivoren torens...... blijf maar uitschrijven, kassa! Zorg wordt onbetaalbaar! Wat zal hun dat een rotzorg zijn! Denken echt alleen aan zichzelf.....
Woensdag heb ik een gesprek met de huisarts over mijn mentale en psychische problemen wat betreft mijn slapeloosheid.....ze wilde me weer die pammetjes voorschrijven, onbestaanbaar! Ze weet dat ze mij niet helpen maar toch..... Had om Quetapine 25mg gevraagd, een anti-psychotica die in lage dosering, die 25 mg, slaperigheid als bijwerking geeft. Heb hemel en aarde moeten bewegen om dat te krijgen. Ik gebruik het nu 4 dagen en heb er baat bij. Heb er veel over gelezen en velen hebben er baat bij als de reguliere middelen niet werken. Daarbij, het is niet verslavend. Ik wil alles proberen, al moet ik urine drinken als ik maar kan slapen! Ze komt woensdag aan huis omdat ze denkt dat ik er een eind aan wil maken......Karin heeft het gesprek via de telefoon op een gegeven moment maar overgenomen omdat ik me op zat te vreten en mijn oude aard, de man met het korte lontje, weer boven kwam.......
Last, but not least, aanstaande donderdag ga ik naar een holistische arts in Maastricht, zij kijken heel anders aan tegen dit soort zaken. Daar heb ik vertrouwen in. Was ik al eerder mee bezig maar veel van die holistische artsen hebben het TE druk en nemen geen patiënten meer aan. Deze wel en het is een goede. Ik ken een aantal kankerpatiënten die er heel veel baat bij hebben dus waarom niet?
Kortom, ik ben die reguliere zorg zat, zonder mij een houding aan te meten van destijds Silvia Millecam die naar Jomanda is gegaan met alle gevolgen van dien. Nou is een holistische arts héél wat anders maar maak je dus geen zorgen.
Wij zijn niet te vreten, whaaaaaaaaaaa!!!!!!!
Oh ja, vergeet het bijna.......ik ga proberen gitaar te leren spelen. Akoestisch. Weet dat het ontiegelijk moeilijk is en dat de meesten het na een maand opgeven vanwege kramp in vingers en andere ongemakken.
We gaan het beleven!
Ciao!
Jilles