Testosteron….

Goedemorgen allemaal! 
In navolging van de gestegen psa waarden en de voorgestelde verwijdering van mijn laatste zoladexinjectie wat dus echt niet kan heeft de specialist vorige week besloten om mijn testosteron waarde te laten bepalen dmv bloedafname. Best wel nerveus over de uitkomst daarvan en de mogelijke gevolgen van de zoladex die misschien verkeerd gezet is heb ik dus bloed laten prikken. Gelukkig hoefde ik niet lang op de uitslag te wachten want ‘s avonds was die al ingevuld op mijn ziekenhuis portaal ‘mijn Alrijne’ ( het ziekenhuis waar ik onder behandeling ben). Er stond < 0,5. Daags daarna telefonisch contact gehad met de oncoloog en die vertelde mij dat mijn testosteron onmeetbaar laag is en dat is natuurlijk goed nieuws. Ze kon er niks kwaads over zeggen en klonk zelfs enigszins opgewekt over deze uitslag. Betekent dat de zoladex goede afgifte heeft. De psa waarde is wel gestegen van 6,2 naar 8,9 en later weer terug naar 8,4. Dat is op 8 december aanstaande even een onderwerp van gesprek. Ipv 3 maandelijkse controle gaan we even terug naar 2 maandelijks om even wat korter vinger aan de pols te houden. Ben dus redelijk gerustgesteld. Ik zeg maar zo, als je een plant geen water geeft gaat het plantje dood uiteindelijk dus als ‘mijn’ kanker geen voeding krijgt groeit het in ieder geval niet zo snel. Daar hou ik me nu maar even aan vast!! 
Mijn grootste voordeel is, tot de dag van vandaag, dat ik helemaal nergens last van heb buiten de bijwerkingen van voornamelijk die zoladex maar……inmiddels ook wel wijzer geworden over de gevolgen van een laag/onmeetbaar testosteron gehalte. Vermoeidheid, weinig energie(bij tijd en wijle), buikvet toename en nog wat vage dingen die ik niet echt kan definiëren. In combinatie met de zoladex, die ook dergelijke bijwerkingen geeft, is de wil om af te vallen ook wel aan het slinken. Ik merk, dat als ik al wat gewicht verlies, dat dat er ook zo weer bij zit. Ik probeer het wel dmv mijn daagse wandeling en wat te letten op wat ik eet om het gewicht niet verder te laten stijgen maar dat valt niet mee. Verder stabiel! Nog meer goed nieuws, ik word volgend jaar zomer voor de tweede keer in 2 jaar weer opa! Weer een mooie doelstelling om naartoe te leven dus!! 
Al met al dus geen reden om te klagen. Dat doe ik dan ook niet! Ik blijf positief en optimistisch en vooral tegen datgene vechten wat me uiteindelijk zal neerhalen maar ik probeer dat wel zo lang mogelijk uit te stellen met vooral de hulp van onze lieve Heer!! 🙏

Ik wens jullie allemaal een fijne dag en tot schrijfs!!

Groet, Dick