De weg naar de uitslag

Vreselijk Nancy hoe jouw verhaaltje begint. Wat een hel is het voor jou geweest. Onverteerbaar dat de heftige pijn steeds afgedaan werd voor iets anders. Zelfs gedacht werd dat er ook een psychisch component bij zat. Bizar eigenlijk dat er niet eerder een diagnose gesteld kon worden. 

Fijn dat je op kanker.nl bent gaan kijken. Lief en leed kan hier veilig gedeeld worden. Hoop dat jij dit ook zo gaat vinden. Heb je een vraag start dan ook gerust laagdrempelig een gesprek op bij de borstkanker groep.

Warme groet Dasje🌺🌺🌺

Lieve Nancy,

wat erg voor je dat jouw klachten zolang niet serieus genomen zijn en de oorzaak in de verkeerde hoek werd gezocht. En dan na een scan ook te horen krijgen dat je niet meer beter zal worden. Ik wens je veel sterkte bij het verwerken hiervan. Ik weet waar je doorheen gaat. 
Veel liefs en sterkte,

Monique

Dag  Nancy, wat ongelooflijk heftig en verdrietig voor jou en jouw dierbaren😔. Het lijkt me dat dit nauwelijks te bevatten is. Onverteerbaar ook dat je zolang met hevige pijn hebt rondgelopen zonder te weten wat de echte oorzaak was. Al verlicht het jouw, jullie pijn niet, ik wens jullie alle liefde en kracht om hier samen doorheen te gaan. Ik hoop dat je vanuit dit forum veel steun mag krijgen. Wat ontzettend moedig om het hier met ons te delen. 
Warme groet, Berit

Hallo lieve lotgenoten , ik reageer voor het eerst maar ben niet nieuw heb eerder borstkanker gehad, maar om dat ik nu het verhaal leest van Tindendo wat ik heel heftig vind na zoveel klachten , in 2016 kreeg ik voor het eerst de diagnose borstkanker waar naar chemo opreatie borstamputatie  16 bestralingen hormoontherapie tamoxifen . afgelopen sept kreeg ik heftige pijnen in mijn heupen de oncoloog hierover gezegt omdat ik daar voor een mammografie moest maken wat gepland stond om het halfjaar .De oncoloog reageerde hier op het kan de kanker niet zijn , ik stond erop voor een CTscan te maken waarop ze zei nee ik schrijf je een recept voor Diclofenac 50 gr .Door de pijn kon ik niet meer goed reageren ik zei is goed hoop dat het helpt .Na 3e week geen verandering ze zou contact opnemen als het niet ging na 4e week belde ze op ik zei ik wil die scan hebben ze zei is goed dan maar een skelet scan . na een week belde ze op mvr u had gelijk we hebben niets gevonden in u heup maar wel uitzaaing in u bovenrug .... dat was ff schrikken natuurlijk .waarop ik vroeg wat nu ze zei ja ik kan een behandelplan opstellen maar wil toch een CTscan van de Abdomen 
Zo gezegt zo gedaan . na een week mvr alles is goed maar er zijn 2 zwellingen in u oksel klier ontdekt ! er moet een punctie gemaakt worden .De uitslag hoor ik morgen . Dus wat ik duidelijk wil maken is de kanker is nooit weg je wordt schoon verklaard maar dat betekent niet dat je genezen bent het is een kwestie van wanneer kom je daarachter maanden jaren .De angst zit er bij mij goed in want je gaat opnieuw de molen in en dit keer met het idee hoelang nog .Hoop dat jullie mijn verhaal herkennen . Bedankt voor alle steun wat er hier verkregen wordt.En hoop dat er zeer binnenkort voor ons allen een medicatie komt .

Naar aanleiding van jouw laatste bericht ben ik even terug gaan lezen op jouw blog. Onvoorstelbaar dat jouw klachten zo zijn afgedaan. Ik vind het opmerkelijk dat door artsen in eerste instantie wordt gedacht aan het prikkelbare darmsyndroom. En dat ze een echo gaan maken van je darmen etc  Bij mijn man is dit precies zo gebeurt. Die liep al een half jaar met pijn in zijn buik, dat door de artsen werd afgedaan als prikkelbare darm syndroom. Ook bij hem hebben ze een echo gedaan. Pas toen hij zijn eten niet door kon slikken is er een CT scan gemaakt. Wat ik eigenlijk wil zeggen, is dat het me op valt in de verhalen die ik hier lees dat bij velen de klachten worden toegeschreven aan het prikkelbare darm syndroom, terwijl er vervolgens een tijd later blijkt dat er sprake is van kanker. Zelfs een leek zoals ik valt dat op. Dan zou dat bij artsen toch zeker een indicatie moeten zijn.