Geduld ,,,,,, een schone zaak
In de turbulente tijd na mijn val, ben ik mezelf wel tegengekomen. De wond aan mijn knie is nog niet helemaal dicht en ik zit nog steeds met mijn hand in het gips, Nog één week te gaan, aftellen gelukkig. Juist nu had ik beweging en afleiding nodig, om niet steeds geconfronteerd te worden met de kanker die zich lekker in mijn hoofd had genesteld en dan zit je nagenoeg niets te doen. Het was niet altijd gemakkelijk om de angst en mijn zelfmedelijden naar de achtergrond te schuiven. Dank aan het geduld en de hulp van man, kinderen en mijn lieve vriendin. Pareltjes zijn het!
Langzaam zijn er ook bijwerkingen van de bestraling te merken, pijnlijke slijmvliezen, vooral van de ogen en in mijn mond. Smaakverandering die lijkt op de verschijnselen van de chemo. Alles smaakt naar metaal. Dat zal gelukkig weer verdwijnen nadat de bestraling is uitgewerkt. (die werkt nog 3 maanden door) Daar kom ik ook wel weer door.
Dan de vraag, waarom/hoe dan uitzaaiingen in mijn hersenen? Alles was toch steeds stabiel? Waarschijnlijk heeft de hormoonbehandeling (anastrozol) niet goed genoeg gewerkt. Ik ga beginnen met Tamoxifen nu. Ook de pertuzumab blijft eruit bij de immuuntherapie, omdat dit de oorzaak was van de vele klachten afgelopen voorjaar van het spijsverteringskanaal. Aanstaande vrijdag eindelijk weer beginnen met de drie wekelijkse behandeling. Het voelde niet oké dat alles stil lag. Er moet weer gewerkt worden!!
Deze week alle uitslagen binnen gekregen van de extra long, lever en botscan. Hier is alles nog onder controle. Een nieuwe start vanaf dit punt. Het biedt weer perspectief en we mogen weer verder!
Liefs vit
4 reacties
Fijn om te lezen dat er weer duidelijkheid voor je is, Vit. Fijn om te lezen dat de long, lever en botscan een stabiel beeld laten zien. Naar dat jij zoveel bijwerkingen had van de pertuzumab. Ik heb die ruim 3 jaar gehad. Er toen mee mogen stoppen, omdat toen al gedacht werd dat ik mogelijk overbehandeld werd. Hopelijk gaat de tamoxifen ervoor zorgen dat de ziekte ook in de hersenen hierdoor jaren stabiel blijft. 🤞🤞🤞 Hartelijke groet Dasje 🌺🌺🌺
Dag Dasje,
wat goed om te lezen dat jij ook zonder de pertuzumab al weer een aantal jaren verder bent gekomen. Ik vond het moeilijk om te beslissen, omdat ik bang was dat ik een belangrijk onderdeel van de behandeling zou laten liggen. De keuze is toen niet voor niets gemaakt toch? Nu vol vertrouwen door.
Sinds vorige maand ben ik ook gestopt met de trastuzumab. Ook dit voelt goed. Heb hier in mijn blog over geschreven. Heb je misschien toen wel al gelezen. Liefs Dasje 🌺🌺🌺
Dag vit, wat een nare tijd toch! Hoop echt dat de bijwerkingen snel minder worden en de 3 wekelijkse kuur nu beter te doen is voor je! Op naar een gips-loze arm en misschien binnenkort een stukje mountainbiken?
🍀🌻