november
Inmiddels hebben we november en helaas heb ik een lastige maand achter de rug.
In het hoofd groeit er littekenweefsel als gevolg van de bestralingen. Daar omheen heeft zich vocht opgehoopt tussen de kleine hersenen en de hersenstam en dat zorgt voor klachten. Coƶrdinatie en spraak gaat niet altijd goed. Het voelt alsof ik constant een beetje dronken ben. Er zijn ergere dingen ha, ha en ik heb de wereld lekker om mij heen laten draaien. Op dit moment is alles weer redelijk onder controle door een lage dosis dexamethason. Blijft spannend wat er na het afbouwen hiervan gaat gebeuren. Hoe lang blijft het dan weer stabiel. Gelukkig geen groei van de tumoren, dus eigenlijk best wel positief. Toch voelt het alsof er zich in mijn hoofd langzaam een tijdbommetje ontwikkeld, want wanneer dat vocht steeds terug blijft komen, met dezelfde klachten, dan wordt de kwaliteit van leven aanzienlijk minder. Een operatie en/of bestraling is niet meer mogelijk. Zoveel in moeten leveren de laatste jaren, zoals mijn werk, bepaalde hobby's en het niet kunnen verwerken van te veel prikkels. Ook de mountainbike staat al een poosje stil, terwijl ik het juist zo lekker vind om door de modder te ploeteren. Gelukkig blijft er nog heel veel over om van te genieten en daar gaan we volop mee door. Al gaat het op een lager pitje.
liefs vit
2 reacties
Blijven genieten, zelfs al is het op een lager pitje. En hopen dat je Dexa verder kan afbouwen.
xxx, willy
Oh zo herkenbaar. Steeds dat inleveren. Dat gebeurt me al jaren maar de laatste tijd heb ik het er opeens moeilijk mee. Dat afhankelijke, die kleine wereld, steeds minder kunnen doen dan je wil. Frustrerend en verdrietig. Ik wens je veel genietmomentjes.
Liefs Sandra