WOW

Het gaat goed en zoals gehoopt is de afgelopen maand snel voorbij gegaan. Dat is een goed teken. Eerst ben ik begonnen met een stukje wandelen, rustig, alle tijd. Daarna wandelen met onze hond en tussen door een stukje joggen, of, als niemand het zag, huppelend door het bos en later een sprintje. Het gaat weer de goede kant op. En als je weer door het bos kan huppelen is de stap gauw gemaakt om weer op de mountainbike te springen. Langzaam opbouwen, maar vooral genieten. Afgelopen zondag zat ik al weer op 45 km. samen met de groep. Ik heb vol bewondering gekeken naar een explosie van de natuur. Alles is ineens groen en het ruikt heerlijk. Daarbij kreeg ik ook nog eens een goede uitslag van de MRI/scans. Ondanks de lagere dosis medicijnen blijft het stabiel. Hebben we dan eindelijk het punt bereikt dat er evenwicht is tussen kwaliteit van leven en de behandeling waarbij alles onder controle blijft? Na alle tegenslagen voel ik weer de kracht en de levenslust. Pinksteren vieren we samen bij ons thuis met de familie en daarna pakken wij ons campertje in en gaan we naar de kust. Het kan weer en ik wil weer. De volgende check is in augustus, wij zitten nu in de vakantie modus. WOW wat voelt dat lekker. 

Liefs vit