Loser of held?
Door kanker heeft mijn zelfbeeld een flinke knauw gekregen. Alles wat daarvoor vanzelfsprekend was, lukte door mijn ziekte niet meer of maar heel beperkt. Veel dingen waaraan ik voorheen mijn identiteit ontleende (werken, een gezin en huishouden runnen, sporten, een actief sociaal leven leiden, hobby’s etc.) vielen in het voorjaar van 2019 opeens weg. Mijn positieve zelfbeeld kalfde daardoor snel af. Want ik voldeed niet meer aan mijn eigen norm van een goede functionerend, geslaagd persoon.
Een deel van 2019 heb ik mezelf daarom als ‘loser’ gezien. Ik zag mijn ziekte als vorm van falen en nam mezelf bovendien kwalijk dat ik het niet had zien aankomen. Misschien had ik het anders kunnen voorkomen? Zelfs toen ik hartstikke ziek was, zat ik mezelf dus extra op mijn kop. Een vreemde vorm van zelfkastijding, die een tijdje heeft geduurd. Totdat ik het anders ging zien.
Wil je weten welke belangrijke levensles ik heb geleerd? Lees dan ajb verder in mijn blog:
https://christablogt.blogspot.com/2020/09/blog-4-loser-of-held.html
Ben benieuwd of jullie dit herkennen? En of je jezelf nu als loser of held of iets heel anders ziet?
PS. Inmiddels gaat het een stuk beter met me. Ik ben al weer 1,5 jaar 'schoon' en nog steeds trots op wat ik allemaal al heb bereikt. Ook al kom ik binnenkort in de WIA (WGA) en ben ik nog niet weer 'net als vroeger' betaald aan het werk. Wie weet wordt dat op termijn ook weer mogelijk.
Levendige groet en #staystrong girls!
Christa
3 reacties
Nog steeds vreemd, nu je jezelf als "held "gaat zien, waarom jezelf de maat nemen? valt er geld me te verdienen of eeuwige roem? En nog steeds veel ik, waarom die doorverwijzing naar "mijn"blog en niet het hele verhaal op deze site? Al eerder heb ik bij doorverwijzing naar andere site's bij de community manager aangegeven niet blij te zijn met de bijna advertentie die sommige plaatsen op deze site, jij geeft tenminste nog enige inkijk in je leven op deze site. Ik hoop voor je dat je leven in de lift omhoog blijft gaan.
Sterkte
In termen als 'loser'of 'hero' heb ik nooit over mijzelf gedacht. ( over anderen overigens ook niet). Ik heb de dingen die ik gedaan heb in mijn leven, werk of anderszins, altijd met veel plezier gedaan. Mijn betaalde werk gaf mij veel voldoening. Mijn bezigheden nu, als vrijwilliger, blogger, de gesprekken met anderen, geven mij minstens , zo niet meer, voldoening en zingeving in mijn leven.
Blij en hoopvol dat het zo goed gaat met je.
X Lenneke
Hai Christa
Ik herken dat schuldgevoel over niet kunnen voorkomen. Ik voelde van de ene dag op de andere dag plotseling een enorme tumor. Ik heb me in die tijd zo vaak horen verdedigen "ik controleer echt heel vaak hoor, bijna elke dag, ik snap ook niet hoe dat ineens kwam". En na allerlei adviezen over gezonde voeding om kanker te voorkomen: "maar ik eet al lange tijd heel gezond, mijn bloedwaarden waren perfect". Gelukkig raakt het me allemaal niet meer zo. Ik zie mezelf niet als loser, maar ik baal wel dat het zo gelopen is. En ben trots dat ik alle behandelingen heb kunnen ondergaan. Accepteren van de situatie is niet gemakkelijk, zoals je beschrijft. Maar het lukt mij ondertussen ook wel aardig goed. Mooie blog!
Groetjes!