Sjaaltjesparade

Van chemo’s word je kaal

Van chemo’s word je kaal. Maar niet altijd. Je kan vooraf een inschatting ervan maken, gebaseerd op de soort en hoeveelheid cytostatica die ze je toedienen. Even heb ik daarom hoofdhuid-koeling overwogen. Dan zit je gedurende al je chemo’s met een soort van ijsmuts op. Die zorgt ervoor dat er minder chemostoffen in je haarwortels komen. Na bestudering van de officiële informatiebronnen was ik er al snel uit: de statistische kans op behoud van haar bleek bij mijn soort chemo’s tamelijk laag. En elke keer 8 uur lang een extreem koud hoofd zag ik eerlijk gezegd niet echt zitten. Dan maar geen koeling. Dus ik werd inderdaad kaal.

Pruik, muts of sjaal?

Toen was de volgende vraag: Wat kan je zoal op je hoofd doen wanneer je haar uitvalt? Aan keuzemogelijkheden geen gebrek. Op de oncologie-afdelingen stonden rekken vol fleurige, uitnodigende folders van allerhande instanties en leveranciers.  Ook van mutsjes, sjaals en pruiken. Zo mooi, je zou er bijna zin in krijgen!

Over de keuze heb ik niet zo lang nagedacht. Een pruik leek me helemaal niks, want dat associeerde ik vooral met warm en kriebelig en duur. (Sorry als ik daarmee anderen tekort doe, want de meeste pruiken zijn inderdaad bijna niet van echt te onderscheiden). Het werden dus (kanker-)sjaaltjes en mutsjes.

Ben je benieuwd  hoe het mij verder met de sjaaltjes is vergaan? Lees dan A.j.b. verder op: https://christablogt.blogspot.com/2020/10/blog-7-sjaaltjesparade.html

Ben je lotgenoot en herken je je in mijn verhaal? Of naaste van iemand met kanker, professional  of anderszins geïnteresseerd? Ik ben benieuwd naar jullie  ervaringen en reacties!

Levendige groet,

Christa