Supertrots: Mijn ervaringsverhaal nu ook op de site van Diakonessenhuis Utrecht
Hoi lieve lotgenoten,
Bij deze wens ik jullie en jullie naasten een liefdevol, verwachtingsvol en veerkrachtig 2022!
Verder nog een leuk nieuwtje.
Ik wist al langer dat mijn (voormalige) zorgverleners vinden dat ik goede blogs schrijf en dat ze die graag onder de aandacht van hun patiënten brengen, maar nog leuker is dit!
Op voorspraak van het oncologieteam van het Diakonessenhuis Utrecht ben ik in december geinterviewd. Met als resultaat een mooi ervaringsverhaal op de Diak-site plus attendering op mijn blogs. Daar ben ik superblij mee, want hopelijk hebben ook andere, nieuwe kankerpatienten en naasten ook iets aan mijn levenslessen. Dus het leek me leuk om mijn vreugde ook even met jullie te delen. Bij deze!
Dit is de intro die het Diak op Facebook heeft gebruikt:
Christa van Werkum (59) kreeg in 2019 onverwacht de diagnose kanker. Zij werd daarvoor behandeld in ons ziekenhuis. Inmiddels is ze twee jaar kankervrij. Van haar ziekte en herstel heeft ze veel geleerd: “Onder andere over hoe belangrijk het is om moed en hoop te houden, ook wanneer het je zwaar valt. En over het belang van lichtpuntjes en klein geluk.”
Haar levenslessen en tips over omgaan met kanker deelt ze graag met anderen. Via haar eigen blogs én onze website: diakonessenhuis.nl/kanker/patient-christa-vertelt
levendige groet en alle goeds in dit nieuwe jaar!
Christa
6 reacties
Lieve Christa,
Wat mooi. Ik heb het gelezen. Ik vind het vooral fijn dat jij ook zo tevreden bent met je zorgverleners. Voor mij geldt hetzelfde. Niets dan lof voor al die mensen die zo goed voor mij zorgen. Ik lees hier ook heel andere verhalen en dat vind ik wel eens pijnlijk. Zou het echt per ziekenhuis zo verschillen? Ik ben blij dat jij in Utrecht net zulke goede ervaringen hebt als ik in Delft.
Ik wens jou een heel goed 2022, waarin je kankervrij zult blijven en nog meer energie zult krijgen.
Zelf heb ik dit jaar wat moeite met alle goede wensen die ik krijg. Veel geluk en gezondheid... veel vreugde... een verwachtingsvol jaar... en natuurlijk dat ik zal genieten, dat eeuwige genieten! Er was ook nog iemand die mij nog vijf jaar erbij wenste; ik ben nu vijf jaar ziek.
Het is natuurlijk heel lief bedoeld en ik verwijt niemand iets. Maar de feiten zijn zo anders. Ik word steeds zieker, de behandelingen raken op en 2022 is het jaar waarin ik dood zal gaan, dat lijkt nu wel zeker. Ja, ik probeer nog steeds genoegen te halen uit de kleine dingen en ik kijk met tevredenheid terug op mijn leven.
Maar moeilijk is en blijft het. Ik hoop niet dat ik jouw euforie hiermee verpest, want ik gun jou alle goeds.
Liefs en hartelijke groet,
Hanneke
Lieve Hanneke
Kus.X
Hartverscheurend, Hanneke.
En zo vreselijk oneerlijk.....
💖
Hanneke, dát kan niet hoor! Er dit jaar tussenuit piepen. Ik ken je nog maar zo kort. Mijn volger van het eerste uur. Kunnen we er geen jaar aan vast plakken? Nog een extra jaar van witte weken?
Liefs, Zweef.
Lieve Hanneke, het gaat me aan mn hart dat je schrijft dat je steeds zieker wordt, dat de behandelingen opraken en dat dit waarschijnlijk je laatste levensjaar is. Zo oneerlijk allemaal! Ik leef op afstand met je mee!
ps Je verpest mijn euforie zeker niet hoor. Ik vind het fijn dat jij en anderen zich op kanker.Nl vrij voelen om te zeggen wat op je hart ligt. Dan kunnen we er hopelijk meer voor elkaar zijn.
Ik wens je vooral veel lichtpuntjes toe.
liefs,
Christa