Half jaar zonder hormoonbehandeling en tegenslag in de familie.

Sinds mei heb ik een pauze van mijn hormoonbehandeling. Laatste meting was in augustus en de waarden waren goed met 0,47. De spieren, gewrichten en sexulateit zijn verbeterd. Werk vier dagen drie uur. Maar moet smiddags even rusten. De oogleden worden zwaar en ga dan even in bed voor een alf uurtje. De vermoeidheid is dus minder beter geworden, maar kan nog aan de chemo liggen van vorig jaar of aan de kanker zelf, zeg het maar. Ik kan er wel goed mee omgaan. Nu maar hopen dat de PSA waarden nog niet hard gaat stijgen, maar dat hoor ik eind november. 

Deze week toch weer een tegenslag. Mijn oudere broer is net met pensioen en kreeg deze week te horen dat hij een hersentumor heeft die niet te genezen en te opereren is. Hij krijgt een chemo en bestraling om , hopelijk nog twee jaar te kunnen leven. En dat is niet de enige die kanker heeft. Een broer is 5 jaar geleden gestorven op 57 jarige leeftijd aan maagkanker. Een jongere broer heeft ook prostaatkanker met uitzaaiing. Daar houden ze de PSA in de gaten, heeft nog geen hormoonbehandeling. Waarom 3 van mijn 4broers kanker krijgen? Ook mijn zuster heeft darmkanker gehad, maar die is gelukkig genezen. 5 van de 8 kinderen is toch niet normaal, blijf dan maar eens positief, dat valt niet mee. Maar ik doe mijn best om elke dag van het leven te genieten, ook is dat niet altijd makkelijk.