Dilemma
Lieve lotgenoten,
Vorige maand voor de tweede keer de diagnose Hormoongevoelige borstkanker gekregen maar nu in mijn andere borst. De vervelende onderzoeken die natuurlijk nodig waren ondergaan.
Inmiddels geopereerd en gelukkig weer een borst besparende. Uitslag binnen en ben voor de rest schoon. Nu roept iedereen Joepie …. En tuurlijk is ook fijn. Maar eigenlijk is dit ook weer een begin van alle ellende. Moeten afspraken gemaakt worden voor bestralingen en de hormoontherapie. Gelukkig geen Chemotherapie. 🙏🏻🙏🏻Maar alle bijwerkingen die je krijgt van de bestraling en Hormoontherapie is geen feest. Het is natuurlijk niet zo Tumor weg en klaar is kees
.Na mijn eerste keer borstkanker ca 3 jaar geleden veel last gehad van Tamoxifen. Heel depressief de rest van de klachten waren te doen maar het verdrietig zijn en niemand leuk vinden vond ik wel een dingetje. En dat terwijl ik heel vrolijk en opgewekt ben van aard.
Na een klein jaar ook gestopt hiermee. Van de bestraling kreeg ik ca 2 jaar later verschillende keren last van mijn ribben alsof ze gekneusd waren en de vermoeidheid blijft. Ik wilde me niet laten kennen en ben bijna elke dag blijven sporten en bewegen en let op mijn voeding. Was toch geschrokken dat ik het weer kreeg.
Dat ik weer bestralingen krijg snap ik en ga ik ook doen maar Hormoontherapie?? 3% Winst? En welke variant moet ik nu kiezen. Heb alle soort pillen naast elkaar gelegd en veel onderzoek gedaan en veel ervaringen gelezen. De bijwerkingen zijn zo niet leuk. Maar ja neem ik het risico ? als ik het weer krijg moet mijn borst eraf.Zou de therapie 2 weken duren denk je oké dat doen we even maar hier moet je zeker 5 jaar mee dealen. Is kwaliteit aan het leven belangrijk? En heb ik het voor de tweede keer gekregen omdat ik gestopt ben met de Hormoontherapie. Zoveel dilemma’s 🤷♀️
Hoop dat er wat reacties komen waar ik wat mee kan 😊
Alvast bedankt en liefs Carmen
2 reacties
Artsen gaan voor maximale behandeling en elke procent meer kans op dat het wegblijft is dan voordeel. Maar wat jouw kwaliteit van leven is, daar wordt niet gauw bij stil gestaan.
Vraag hierin moet ook zijn of die drie procent gerekend is vanaf nul of vanaf een toch al aanwezige kans. Stel dat de kans 20 procent is dat het terugkomt en dat het met hormoonkuur 17 procent is, ga je het dan nemen?
Kwaliteit telt bij mij boven kwantiteit. Ik kan niet meer genezen en pas mijn behandeling aan mijn inzichten. Zo ben ik ook gestopt met de tweedelijns hormoontherapie, omdat die aantoonbaar niet meer werkte. Zeer tegen de zin van de arts, maar uiteindelijk heeft hij wel toegeven dat mijn beslissing de juiste was voor de kwaliteit. Ook ben ik juist extra hormonen gaan gebruiken die eigenlijk om zeep geholpen moeten worden, omdat ze de kanker zouden aanjagen. Ook om mijn kwaliteit van leven te verbeteren. Mijn theorie dat extra hormonen op dit moment geen schade kan, lijkt bewezen.
Houdt dus goed je gevoel in de gaten en volg je hart.
Hi,
Wat een goeie vraag, berekening vanaf nul of de aanwezige kans? Die ga ik zeker vanmiddag stellen. Naar om te horen dat jij niet meer te genezen bent. Dan ga ik toch weer denken wat zeur ik misschien. Weet inmiddels wel dat op het moment dat je de diagnose kanker hoort je emoties alle kanten opgaan. En mag me gelukkig prijzen dat het bij mij beperkt is gebleven. Veel sterkte en kracht toegewenst maar zo te lezen ben jij een sterk persoon💪 Dankjewel voor je reactie ❤️