Over mij
Hallo!
In november 2022 begon voor mij de medische molen nadat ik een bult bij m'n oor op mijn wang voelde die niet weg ging. Artsen vroegen of ik ziek was geweest. Dat was niet het geval. De huisarts vertrouwde het niet. Zelfs nadat nog de suggestie was gewekt dat mijn speekselklier verstopt was. De echo die volgde leverde niet veel meer duidelijkheid op.
Om het ergste uit te sluiten liet de arts mij toch naar de internist gaan. Dit was een AIOS. Er volgde een kort lichamelijk onderzoek bij m'n lymfeknooppunten. Een PET scan was de volgende stap. De AIOS vond het slim om eerst het ergste uit te sluiten. Na de PET scan stond al een afspraak gepland om de uitslag te bespreken.
Een aantal dagen voor mijn afspraak werd ik gebeld door de AIOS. Ik kon maar beter even gaan zitten. Mij werd verteld dat ze aan een lymfoom dachten. Mij werd geadviseerd om niet te gaan googlen. Dat heb ik wonder boven wonder ook niet gedaan. Even later werd een biopt genomen en had ik een tweede gesprek met de AIOS samen met mijn vader. Lymfeklierkanker. De AIOS wist te vertellen dat we er vroeg bij waren en de kanker was nog niet uitgezaaid. Ondanks dat gingen mijn vader en ik met meer vragen weg dan we kwamen.
Een derde gesprek volgde. Dit keer met een hematoloog. Deze heeft mij eerst haarfijn uitgelegd wat voor lymfeklierkanker ik precies had. B-cel lymfoom. Ik had geluk. Dit is, van de drie mogelijke non-hodgkin varianten, de enige die te genezen is. Tijdens het gesprek combineerde ik mijn assertiviteit met scherpe vragen stellen. Ik was op dat moment niet de meest aardige persoon. De hematoloog kon meteen aangeven dat ik een huis-tuin en keukenlymfoom had. Genezing was de prognose en het doel. Mij werd de RCHOP behandeling voorgesteld. Twee weken later zou ik de eerste chemo krijgen.
Vier chemo's zouden in totaal volgen. Waarvan de eerste drie voorgeschreven waren. Als alle kuren aan zouden slaan, zou de vierde eentje voor de zekerheid zijn. Dit bleek gelukkig het geval en de vierde kreeg ik ook toegediend. Daarmee was de bestraling van de baan. Deze was al wel gepland voor de zekerheid. Op 2 februari 2023 ben ik schoon verklaard.
Ik ben tijdens mijn behandeling nooit echt heel ziek geweest. Heb zelfs doorgewerkt. Ik had alleen last van de hik. Die was erg vervelend en kwam steevast twee dagen na toediening van de chemo. De slijmvliezen in mijn slokdarm waren ook erg geprikkeld waardoor eten soms pijn deed. Ik viel weinig af. De beruchte 'dipjes' had ik dan ook niet. Mijn bloedwaarden bleven goed. Gelukkig had dit geen invloed op de effectiviteit van de chemo. De bult die bij mijn oor zat verdween al na de eerste chemo.
Hoewel ik weer gezond ben, ben ik nog niet de oude. Mijn conditie heeft wel een tikje gekregen. Dus pak ik volleybal weer rustig aan op. Ik ben blij dat ik relatief zonder klachten de chemo's heb doorstaan. Mijn haar is wel uitgevallen. Gelukkig mijn wenkbrauwen niet.
