20. Dag haar!

Voor de tweede chemo werden mijn bloedwaarden gemeten. Best heftig om te zien dat alle getallen waren gedaald. Het besef dat chemo flink heeft huisgehouden staat dan in tabelvorm, zwart op wit, in het dossier. 

Gelukkig mag je dan al je zorgen delen met een regieverpleegkundige. En die neemt de tijd. Elk getalletje wilde ik bij wijze van bespreken, op zoek naar geruststelling. 

Maar alles bleek binnen de marges, dus chemo 2 kon van start. En is weer achter de rug. Op dit moment is het wiebelweekend. Bijkomen, veel slapen, en me toch nog verwonderen over alle rare lichamelijke reacties. Weer weeïg en wollig. Maar het scheelt veel emotionele nood omdat ik nu weet hoe het vorige keer ging. En dat is fijn! En Ajax won ook twee krakers, alles helpt. 

Gisteren was het een mooie dag om in het zonnetje door mijn grote liefde te worden getondeusd. Bij deze verklaard tot werkwoord. Tondeusen: De ronde die volgt op het kortwieken van haar met schaar. Kat Frenkie vond de rondfladderende haren ook erg interessant. Het werd zo een mooi herfst tafereel met vallend haar. En ondanks de zon en mijn niet zwaar gevulde haardos voelde het direct fris! Mutsjes had ik al, en dat is maar goed ook. 

Om de eerste schrik bij zoon en dochter te voorkomen direct een foto in de familieapp. Zo werd het een soepele overgang van 'met haar' naar 'zonder haar', alhoewel, er zit nog wel een donslaagje op. En dan zie je opeens je oren.

Het zijn best leuke oren! Zij moesten zich vaak verstoppen achter wat slierten haar, om mijn gehoorapparaten uit zicht te houden. Deze fantastische apparaatjes krijgen nu ook meer glans, want wat ben ik blij met ze!  Te veel harde concerten, kneiterhard repeteren in oefenruimtes, en altijd muziek op het hoofd: mijn gehoor werd een stuk minder van. En ook hiervoor geldt: er is altijd overal wel wat voor. 

En voor mijn kale hoofd deze week een pruik. Eens kijken hoe vaak ik die zal dragen. Het zal vooral lekker warm zijn in de winter.