geen bericht is goed bericht, daar ga ik vanuit
9 april. Vandaag werd de huidkanker op mijn rug weggehaald.
Maar voordat ik daar heen kon ben ik 8-4 eerst bij de huisarts geweest. Ik hoesten de longen uit mijn lijf. Bronchitis, dus pufje mee en codeïne tabletten.
Met extra paracetamol kon ik de ingreep bijna zonder hoesten volhouden. Omdat de plek toch groter was dan verwacht liep het wat uit, dus op het eind begon de kriebelhoest weer. Maar het is goed gekomen .
Als de op kweek gezet weefsel niet goed was zou ik gebeld worden. Ik ben nu 6 dagen verder en niet gebeld. Dus ik ga er maar vanuit dat het goed weggehaald is.
Vandaag kreeg ik van Olijf dat mijn verhaal nu online staat. Dat ze nog even wachten om het op sociale media te zetten.
https://olijf.nl/ervaringsverhalen/wil-2
Er staan een paar kleine foutjes in, maar dat zal weinig mensen opvallen.
Van de week weer langs de Bekkenfysiotherapeut . Ik heb mijn oefeningen trouw gedaan, en merk ook verschil. Zeker met het wandelen. Ik merk dat ik niet acuut naar de wc moet, en dat ik het zelfs kan ophouden.
Daar ben ik wel blij om. Ik maakte mij al zorgen, maar dat zal waarschijnlijk wel herkenbaar zijn. Om met minste geringste gaan er weer alarmbellen rinkelen.
Hopelijk blijft het een tijdje stil op de blog, dat betekend dat het de betere kant op gaat. Ook met mijn werk zit ik nog in een stijgende lij. Al ruim 17 uur gewerkt. Wel in mijn eigen tempo en thuis.
Ik kan het dan goed verdelen, tussendoor pauzes houden of even wat bewegen \boodschappen halen of wat huishouden.
Het komt vast wel goed
3 reacties
Jeetje Wil, wat een verhaal! Maar goed dat je het bespreekbaar maakt. Ik heb ooit als verzorgende IG de vulvawond mogen verzorgen dus ik weet waar het over gaat. Dan ook nog huidkanker op je rug....ik heb bewondering voor je vertrouwen dat het wel goed kkomt. Dan komt het ook goed!
Groetjes en sterkte, Rita
hoi Rita
Jij verteld dat je als verpleegkundige naar de vulva wond hebt gekeken/verzorgd
Ik heb in mijn verhaal niet alles verteld. Ik wil geen ziekenhuis afkraken. Maar bij mij is geen verpleegkundige geweest die naar de wond heeft gekeken. Er zaten oplosbare hechtingen in. Maar bij de controle heb ik aangegeven dat het erg zeer deed. Daar heeft ze toch 3 hechtingen verwijderd.[ maar op dat moment had ik daar ook spijt van. Het zweet brak mij uit, ik was er beroerd van . Later nog 2 stuks, waar ik erg last van had.
Ik heb mijn bevindingen wel aan de gynaecoloog oncoloog verteld. Ze was zeer verbaasd . Waarschijnlijk ben ik de dupe geworden van personeel te kort, en alleen door flexwerkers werd gezien .
toevallig werd dit door een lotgenoot ook beaamd , die in een ander ziekenhuis was geopereerd
Wat slordig! Je moet inderdaad goed voor jezelf opkomen, dat zie je maar....