Vulvakanker

Gewoon pech zei de arts

 

27 december de 1ste keer naar de gynaecoloog , mijn geschiedenis verteld. Augustus 2021 had ik ook zomaar darmkanker. Dus het vertrouwen dat het nu niet kwaadaardig zou zijn had ik niet.

Hij heeft gekeken en zei direct dat het geen Lichen Sclerosus was, maar wist niet wat het wel was. Dus voor de zekerheid heeft hij een biopt genomen.

Hij gaf aan dat er niets ernstigs aan de hand was.

9 januari 2023 kreeg ik een telefoontje. Hij had het niet zien aankomen maar er zaten foute cellen in de biopt.

Ik moest de volgende dag terug komen bij een collega. Hij was blij dat ik doorgepakt had. En ik zelf ook natuurlijk

10 januari terug naar het ziekenhuis. Deze gynaecoloog  wilde het ook zien. Die reageerde dat ze 2 nieuwe biopten wilde. Door mijn angst heb ik gevraagd of ze ook een uitstrijkje wilde maken. Ben nu 59 jaar, dat had anders met 60 jaar gemoeten

Dat vond ze een goed idee.

Ik zou  17 januari gebeld worden voor de uitslag.

Ik zat maar net in de auto op weg terug naar mijn werk [niet verwacht dat ze weer biopten zouden nemen], of ik werd al door de assistente gebeld.

Ik moest vrijdag 13-1 [rot datum] in het ziekenhuis komen, ik moest iemand meenemen. Mijn man ging mee.

13 januari kreeg ik te horen dat ik Vulvakanker had. Het had geen verband met de Darmkanker. Het is gewoon pech

Ik werd doorverwezen naar het UMC Amsterdam .

 

25 januari naar het UMC Amsterdam . Daar een heel schema van onderzoeken. Eerst naar de gynaecoloog oncoloog, daarna naar de casemanager . Longfoto, echo van de liezen  en bloedprikken.

30 januari een telefoontje van de gynaecoloog oncoloog. Echo, bloed en longfoto waren goed. Het was idd Vulvakanker, ook zij zei dat het pech is dat ik nu weer kanker heb, het heeft niks met de darmkanker te maken. De operatie werd gepland, ook meteen de poortwachter van beide liezen, omdat de tumor in het midden zat. Tussen clitoris en plasbuis.

 

14 Februari werd ik geopereerd. 13  februari moest ik mij s’ avonds melden

De volgende ochtend eerst 2 x onder de scan met nucleair vloeistof op 4 plaatsen om de tumor ingespoten.[was goed verdoofd]

Was interessant om met de scan mee te kijken . De poortwachters kwamen al snel zichtbaar.

13 uur zou ik geopereerd worden , maar helaas werd ik pas om 14.50 opgehaald voor de verkoeverkamer.  Om 15 uur werd ik al naar de OK gebracht. Een andere gynaecoloog oncoloog ging de OK doen, mijn behandelende gynaecoloog oncoloog was nog bezig in een andere OK.

Halverwege de OK is zij er bij gekomen. En samen de OK afgemaakt.

De volgende ochtend werd ik pas goed  wakker. Ze hadden teveel morfine gegeven vlak voor het eind van de OK.

Het viel mij vies tegen wat de pijn betreft. Ik kon onmogelijk zitten. Erg slap, inmiddels 40 uur niets gegeten

Erg emotioneel.

Eigenlijk mocht ik die dag al naar huis. Dat zag ik zelf niet zitten. Hoe moest ik in de auto komen, en dan een uur rijden. Aangegeven dat ik dat niet wilde, en de volgende dag zou mijn man ophalen.

 

20 januari telefonisch de uitslag van de lymfklieren. Helaas in de rechterlies een uitzaaiing . Ook was er te weinig schoon weefsel weggenomen.

Ze zou het samen met de patholoog en haar collega bekijken of ik echt opnieuw geopereerd moest worden

8 maart wilde ze mij weer zien. Om het plan door te nemen

27 februari. Enorme last van mijn linker lies. Een grote vochtophoping. Gebeld en toch terug naar UMC om te laten beoordelen

Een drama in de auto.

Maar gelukkig werd er niks gedaan, het was niet ontstoken. Kreeg oxicodon voorgeschreven. En de Diclofenac  langer slikken

De Oxicodon snel werkende alleen bij het slapen ingenomen, omdat ik er draaierig van word en misselijk.

Dat werkte wel. Tip. Ik heb boxers met lange pijpjes aangeschaft [ de goedkoopste van de Zeeman zitten het lekkerst] gewoon slipje snijd in de liezen.

Tot de dag van vandaag zit de vochtophoping er nog, alleen niet te veel last ervan [alleen met opstaan, dan zit het in de weg]

8 maart wilde de arts het weer zien, daar heeft zij mij bevrijd van een aantal oplosbare hechtingen waar ik last van had. [maar dat deed ontzettend pijn, waar ik bijna flauw viel]

 

Ik kreeg de keuze of ik geopereerd wilde worden of bestraald aan de liezen. Ik werd doorgestuurd naar de radioloog om informatie daarover te krijgen. Het is een zware behandeling, maar dat is de operatie ook.

Doordat mijn sport wandelen is, gingen mijn gedachten naar de radiotherapie . de andere gynaecoloog oncoloog was op vakantie, dus er was nog niet naar gekeken.

17 maart werd ik opgeroepen voor de radiotherapeute . Dat was wel een waslijst aan bijwerkingen, wat eventueel zou kunnen optreden.

Het was dus wel goed om daar echt over na te denken. Omdat ze snel met een behandeling wilde beginnen ging ze wel alles in gang zetten. Ik zou weer een CT-scan krijgen ter voorbereiding voor de bestraling.

21-3 al de scan. Daar krijg je ook tatoeage puntjes op mijn huid, dat is waar ze de bestraling op zetten.

22-3 telefonisch consult met de gynaecoloog oncoloog. Eindelijk eens positief nieuws. Ik hoefde niet opnieuw geopereerd te worden. Ik heb aangegeven dat ik nu toch voor de radiotherapie wilde gaan, ze vond het een wijs besluit.

23-3 ook aan de radiotherapeute doorgegeven dat ik voor de bestraling ging.