De andere kant van kanker
Naast alle onzekerheid, angst, pijn, vermoeidheid en verdriet is er ook een andere kant die bij mijn ziek zijn om de hoek komt kijken.
Ik heb zoveel lieve mensen om me heen, die me steunen. Zoveel mensen die een lief kaartje sturen, een berichtje sturen, een bos bloemen meenemen, enz. Mijn man die bijna altijd mee naar het ziekenhuis gaat en mijn rots in de branding is. Mijn lieve kinderen met al hun lieve knuffels. Mijn moeder die straks 9x mee gaat naar de bestralingen en altijd voor me klaar staat. Mijn lieve vader die me steunt en wijze woorden heeft. Mijn buurvrouw die bijna iedere dag met mij wandelt en ook mee gaat naar de bestralingen. Mijn schoonmoeder die een haakpakket geeft van een opa en oma om mij positief naar de t toekomst te laten kijken. En ook zij gaat mee naar de bestralingen. Mijn schoonvader die liever niks voor zijn verjaardag krijgt en alleen maar wil dat ons gezinnetje weer gelukkig is.Mijn zusjes die het moeilijk met zichzelf hebben, maar mij toch steunen. Mijn lieve vriendinnen die veel bellen of gewoon even een theetje komen doen.Ballonnen van mijn kleuters en nu net werd er een traktatie en een doos chocolaatjes gebracht van 2 kindjes uit de klas. Een bioscoopbon om met het hele gezin naar de bioscoop te gaan van twee moeders uit de klas. En dan alle lieve appjes, mailtjes, telefoontjes.........zo mooi, zo lief en zo hartverwarmend.
Ik ben heel dankbaar voor alle steun die ik krijg! Het zijn echte oppeppers.
2 reacties
Ik had het ook mensen waarvan ik dacht die zie ik nooit meer die waren er ineens wel voor me is zo apart zie ineens zoveel mensen om me heen die zo lief zijn.
Deze ervaring heb ik inderdaad ook. De mensen om me heen leven erg mee. Soms voel ik me zelfs een beetje schuldig omdat ik zelf niet zo attent was, vind ik zelf. Altijd druk met werk en vanalles. Dat vriendinnen, collega's , buren en familie dan zo betrokken zijn is heel mooi.