De mijne staat er ook tussen.

Ik heb net zitten kijken naar Nederland geeft licht. Mijn lampion staat er helaas/mooi tussen. Wat een gek besef dat ik ook bij die groep hoor. Dat ook mijn leven veranderd is. Er is inderdaad een leven voor een een leven na. Het jaar vloog weer even door mijn hoofd. De verhalen grepen me aan. Wat een kutziekte(Sorry voor mijn taalgebruik). 

IK voel ook dankbaarheid. Dankbaar dat mijn lieve gezin me in het licht heeft gezet. Dankbaar voor alle mensen die mij steun gegeven hebben. Dankbaar dat mijn prognose goed is. 

Tja een prognose. 98% dat ik er over 5 jaar nog ben. 94% dat ik er over 10 jaar nog ben. En 88% dat ik er over 15 jaar nog ben. Dat ziet er goed uit. Het betekent niet dat ik niet weer ziek wordt en iedereen weet dat kanker heel grillig kan zijn. Van het een op het andere moment kan het er zomaar anders uitzien. Het zijn maar prognoses.  Er hoeft maar 1 celletje te zwerven en een fijn plekje te vinden. 

We zullen allemaal onze weg moeten vinden. Allemaal ermee om leren gaan. Allemaal de angst voor terugkeer en de spanning voor controles aan moeten gaan en leren accepteren. Mijn eerste controle is bijna. Spannend dus. 

IK wens jullie allemaal fijne feestdagen. Ook al zal het anders zijn dan anders. Geniet van iedereen die je lief is. 

Dikke knuf.