De MRI en de uitslag

Wat kan je toch telkens wisselen van stemming. Van positief naar angst en weer terug. Deze week gewoon gaan werken. De kleuters leiden me goed af, maar de spanning van de afgelopen tijd en nu nog slopen me. Ik moet een goede balans vinden tussen afleiding en rust. Vandaar Dat Ik besloten heb om halve dagen voor en halve dagen naast de klas te staan.  

Woensdagmiddag moest ik in de MRI. Weer een nieuwe ervaring. Toen ik daar stil moest liggen ging er van alles door mijn hoofd. Ik kreeg een koptelefoon op met kerstmuziek. Dat maakte me extra emotioneel. In wat voor rare wereld ben ik terecht gekomen.  Na de MRI ben ik met mijn moeder lekker een hapje gaan eten. We moeten er het beste van maken. 

Gisteren een spannende dag. De uitslag van de MRI en het behandelplan. Op de MRI  geen andere afwijkingen in mijn borsten te zien. Lymfklieren lijken nog steeds schoon. De tumor is 17×17×14 mm. Vanuit de biopt is vastgesteld dat de tumor hormoongevoelig fase 1 is. Tot nu toe erg gunstig allemaal. Een borstbesparende operatie wordt aangeraden met bestraling. Daarna misschien anti hormoon therapie. Op de MRI was ook een plekje op mijn lever te zien. De radioloog denkt dat het niks bijzonders is, gewoon een goedaardig iets, dat veel mensen hebben. Toch gaan ze volgende week nog een echo van het plekje maken. Nog niet helemaal gerustgesteld dus. Ik probeer in het goede te geloven, maar.......voor een hypochonder is dat niet makkelijk.