En ze danst verder.
We hebben heerlijke tijd in de Efteling en Bosrijk gehad. Het weer zat niet echt mee, maar daardoor was het ook niet echt druk. Ik heb genoten van mijn gezin, de achtbanen, de sprookjessfeer en het eten.
Toch hing de controle van vandaag in de lucht. Ik heb het redelijk van me af kunnen zetten. Ik heb kunnen genieten, maar moest er toch ook wel een aantal keer aan denken. En natuurlijk hoor en.lees je in de afgelopen tijd verhalen, waar je echt niet aan wilt denken. Maar goed, vanmorgen was het zover. Op naar het hmc. Daar eerst bloed laten prikken. Daarna door naar de tietenpletter. Ze zijn altijd zo lief. Het is een onderzoek wat niet fijn is, maar ik vind het onderzoek ook geen ramp. De uitslag krijg ik volgende week officieel, maar gelukkig konden ze me 5 minuten na de mammografie vertellen dat het weer allemaal goed was. Ik ben blij, maar op een een of andere manier ben ik nu heel vlak. De spanning is er nog niet uit. Moet ik huilen, lachen, gillen, slapen. Ik weet het niet. Verder voel ik me wat teleurgesteld in wat mensen om me heen. Natuurlijk hoeft niet iedereen de hele tijd aan mij te denken. Maar bij controles, waar ik het moeilijk mee heb, had ik gehoopt op meer support. Is dat raar?
Nu volgende week mijn officiële uitslag nog en de officiele uitslag van mijn bloedonderzoek (deze heb ik stiekem in mijn dossier bekeken en was goed). Daarna 3e zometa infuus. Ik ben dan weer even klaar. Ik kan weer fijn door met dansen.
6 reacties
Goedemiddag Audrey,
Ben toevallig op je blogs terecht gekomen en was meteen geboeid toen ik het woord kleuterjuf tegenkwam. Fijn om je blogs terug te lezen en een "feest" van herkenning soms. Deze week is voor mij precies een jaar geleden dat ik de diagnose kreeg (in de herfstvakantie) en ik ben nu zoekende naar hoe nu verder. Alle behandelingen gehad en ga het nu maar weer zelf doen. Dat valt dus niet mee. Op school zijn ze super aardig en zeggen dat ik de tijd moet nemen. Dat wil ik ook zeker doen. Zelf zie ik heel erg op tegen de verantwoordelijkheid die ik altijd voelde als juf (ik werk ook drie dagen). Wil ik die stress nog. Of beter: kan ik die wel aan? Ik was tijdens het afgelopen jaar heel sterk (werd mij steeds verteld) maar nu gaan de meeste mensen (op enkele uitzonderingen na) ervan uit dat ik nu toch weer beter ben? Tja, wat is beter. Anders in ieder geval. Maar nogmaals dank voor je blogs. Ik vind er steun in en hoop dat het met jou ook allemaal goed gaat.
Groetjes van Angela
Fijn om te lezen Angela dat jij veel steun en kracht haalt uit de blogberichten van Audrey. Precies waar kanker.nl voor bedoeld is.
Moeilijk hé, hoe verder als de behandelingen klaar zijn. Voor je omgeving zal het waarschijnlijk ook klaar zijn. Maar voor jezelf is het nog niet klaar. Angela, start gerust hierover een nieuw gesprek op, bij de borstkanker gespreksgroep. Ik verwacht dat je dan veel reacties zal krijgen. Liefs Dasje 🌺🌺🌺
Hoi Angela,
Fijn dat je herkenning vindt in mijn blog, ook al had je dat liever niet gehad natuurlijk. Heel veel sterkte met je herstel en de zoektocht naar je nieuwe zelf. Luister goed naar je lichaam.
Hoi Audrey. Zo'n prachtig park is de efteling. Heerlijk dat jij zo genoten hebt met je gezin.
Nog niet officieel. Maar voorzichtig durf ik je al te feliciteren met deze goede uitslag. Heel begrijpelijk dat het je pijn doet dat je van sommige mensen geen reactie hebt gekregen. Maar dit wel verwacht had omdat zij jou zo dierbaar zijn en eerder jou zo gesteund hebben. Voor mij is dit herkenbaar, maar heb er ook begrip voor omdat er zoveel van iedereen verwacht wordt. Wat ik vaak doe, om juist dit nare gevoel te voorkomen, is een dag of zo van te voren een app-berichtje rond te sturen, dat er weer een controle moment is.
Warme groet Dasje 🌺🌺🌺
Lieve Dasje,
Bedankt voor je reactie. Ik ga er gewoon vanuit dat de officiële uitslag ook goed is. Bedankt voor je tip. Soms denk je heel duidelijk geweest te zijn over wanneer de controle is. Ik ben er dan zelf mee bezig, maar dat wil niet zeggen dat een ander dat ook is.
Klopt Audrey. En daar moet je ook beslist niets achter zoeken. Want je kunt niet altijd aan iedereen om je heen denken die je zo lief hebt. Dat is absoluut geen kwaadwil. Maar van ons allen wordt al zoveel verwacht. Werk, gezin, kwetsbare ouders en ga zo maar door.
Maar van te voren of achteraf een apje sturen, helpt echt.
Liefs Dasje 🌺🌺🌺