De spreekwoordelijke druppel
Op dinsdag werd ik na een lange dag wachten eindelijk gebeld door de VS. Ze hebben mijn hele dossier doorgenomen en al mijn bloedwaardes bekeken. Ze zijn tot de conclusie gekomen dat mijn verhoogde calcium niks te maken heeft met kanker. Volgende keer gaan ze een extra waarde van mijn lever(?) mee prikken om te kijken of daar iets vandaan kan komen. Ook kunnen sommige mensen gewoon een wat hogere waarde hebben. Ik zou nu super blij moeten zijn. Dat ben ik hier natuurlijk ook om, maar het lijkt ook of deze stress de spreekwoordelijke druppel was. Ik kan moeilijk huilen, maar het lukt me nu gewoon. Om niet helemaal weg te zakken, ben ik net een flinke wandeling alleen met mijn oortjes in gaan maken. Bij een bankje die over de plas uitkijkt, ben ik even lekker gaan zitten. De wind door mijn haren en de zon in mijn gezicht. Maar ook het besef dat dit het bankje is, waar ik regelmatig met mijn zusje zat. Toevallig begon net het nummer dat wij allebei zk mooi vinden " heb het leven lief". De sluizen zijn opengegaan en de tranen stroomden rijkelijk. Het gemis van mijn zusje, de verwerking van alles met mijn vader en het besef dat ik nog steeds een kankerpatiënt ben. Ik besef dat je het leven zelf niet in de hand hebt, dat alles zomaar anders kan zijn. Ik wil de dag plukken, maar dat lukt nu even niet.
Vanmiddag naar het ziekenhuis voor mijn infuus en maar hopen dat ik daar niet teveel last van krijg. Nu eerst maar een bakkie troost.
2 reacties
Goedemorgen Audrey, hopelijk heb je een goede nacht gehad na je infuus gisteren. Ik snap helemaal hoe verwarrend het is als je goed nieuws krijgt maar weer een nieuwe onzekerheid erbij. Moet je lang wachten op de volgende meting van je lever? Vertrouwen hebben in je lijf. Wat is dat moeilijk. Ik heb ook nog een leuke aanvulling voor je. Heb weer gewerkt op school. Was zo fijn. Hartverwarmende reacties ook van kleuters die ik nog niet zo goed ken. Heerlijke afleiding is dat. Maar gisteren viel ik na het avondeten op de bank in slaap. En ik dacht nog wel dat ik helemaal de oude was. Alhoewel dat worden we niet meer natuurlijk. We zullen voor altijd anders in het leven staan. Goed dat jij je emoties kwijt kon bij de wandeling. Maar het valt allemaal niet mee. Ik wens je heel veel sterkte en alvast een fijn weekend. En dan ga ik me zo klaarmaken voor mijn derde dagje kleuters. Liefs van Angela.
Hoi Angela,
Wat fijn dat het werken op school weer zo fijn was. Ik denk dat heg logisch is dat je daarna thuis heel moe was. Ik heb dat ook nog steeds. Nog heel veel plezier bij de kleuters. Je krijgt er energie van, maar ze zuiden je ook helemaal leeg. Het blijven de meest mooie en pure wezentjes die er zijn.
Liefs Audrey