Het begin

Maandag 8 augustus 2022.

Daar zitten we dan. Op de afdeling oncologie. Dit hadden we nooit kunnen denken. Drie maanden geleden vierden we na een lange tijd van pijn en onzekerheid het leven en maakten we plannen om ons leven zo in te delen dat we ook in de wintermaanden lekker naar de zon zouden gaan.

Geen agenda of ziekte waardoor je geleefd wordt maar de vrijheid om te genieten en dromen waar te maken. Alles leek zo mooi.

Tot op een dag, in onze vakantie, iets ons leven binnen sloop, onschuldig maar wel heel vervelend. Jeuk!

 

Dit onschuldige ongemak groeide uit tot de hel op aarde, 24/7 enorme jeuk, overal en altijd. Je slaapt niet, je hebt nooit rust. Niets hielp en niemand wist wat het zou kunnen veroorzaken. 

Je hebt een goede dag als de jeuk dragelijk is. Helaas zijn de meeste dagen niet goed. Dat ondertussen de zon schijnt en de terrassen gezellig vol zitten gaat aan je voorbij. 

Oorlogen worden breeduit in beeld gebracht, en de ene crisis na de andere komt over ons heen, het zal allemaal wel, alles is gereduceerd tot veel of weinig jeuk. Wel of niet hebben kunnen slapen. Wel of geen energie hebben. De rest is niet belangrijk. 

 

Gelukkig troffen we een dermatoloog die direct een bloedonderzoek liet uitvoeren waaruit bleek dat er sprake was van ernstige bloedarmoede.

Zij heeft toen direct een internist ingeschakeld en gevraagd om mee te kijken.

Dan ga je je nog meer zorgen maken. Wat zou er achter kunnen zitten, wat duren de weken en dagen dan lang tussen uitslagen, consulten, weer extra onderzoek, weer wachten en ondertussen die nóóit ophoudende jeuk!

 

Ondertussen is Google je beste vriend maar ook een vijand. Je probeert alles te vinden over welke ziekte jeuk zou kunnen veroorzaken. Dan lees je over de meest vreselijke ziektes en wordt je steeds meer ongerust. 

Onzekerheid is heel vervelend want de stip aan de horizon ontbreekt. Je kunt beter iets wel weten dan niets weten.

 

Uiteindelijk komt de dag dat alle onderzoeken gedaan zijn en alle uitslagen bekend zijn. Een dag waar je enorm tegen op ziet, maar ook een dag waar je niet op kunt wachten omdat er dan eindelijk een naam komt bij iets wat er mis is.

 

Kwaadaardig lymfoom was het niet mis te verstane oordeel, maar om te bepalen welke soort lymfeklier kanker het is moest weer meer onderzoek plaatsvinden. 

Er werd een lymfeklier verwijderd en voor onderzoek ingestuurd, weer wachten.

 

De opties waren intussen beperkt tot 2 soorten kanker: Hodgkin of T cel lymfoom.

Weer nieuwe onderzoeken om te kunnen beoordelen met welke chemotherapie kan worden gestart.

Gelukkig hebben alle betrokken specialisten in ziekenhuis Tjongerschans in Heerenveen hun uiterste best gedaan om alles zo snel mogelijk voorelkaar te boksen. 

Wachttijden voor zijn tot het minimum beperkt zodat in 1 week alles kon worden afgerond!

Dikke pluim voor de organisatie, want wat komt er veel bij kijken.

 

Vandaag dus de eerste kennismaking met oncologie, we gaan het allemaal meemaken en zodra een begin kan worden gemaakt met de chemotherapie dan zijn we strijdbaar! We gaan er alles aan doen om de kanker te overwinnen.