Bewondering
Wat is dit toch een mooi forum. Ik vind het zo mooi om te lezen dat mensen elkaar tot steun (proberen te) zijn. Ervaringen worden gedeeld en troostende woorden worden geschreven. Er zijn veel lieve mensen die daar heel goed in zijn.
Er worden ook mooie blogs geschreven, niet alleen over kanker en behandelingen maar ook over van alles en nog wat. Niet alleen maar serieus maar ook luchtig. De één leest alleen maar, de ander reageert op bijna alles en daar tussenin zit de rest. Maar ieder zal op zijn/haar manier iets hebben aan wat anderen schrijven.
Het zelf hebben (gehad) van kanker, een naaste hebben met kanker of nabestaande zijn, het is allemaal een leerproces. Ieder doet dat op zijn eigen manier.
Het lezen van al die blogs en reacties heeft mij al menigmaal aan het denken gezet, een andere kijk op bepaalde situaties gegeven, laten lachen, huilen en geholpen.
Dank je wel allemaal ❤️
xxx
Sandra
6 reacties
Iemand heeft ooit eens gezegd " zonder dit forum zou ik gek geworden zijn".
Nou, da's misschien wat overdreven, maar het illustreert wel hoe belangrijk deze site voor ons, kankerlijers, wel is.
Hoi Sandra,
Ik ben ook blij met dit forum, maar soms denk ik: ik ga even een paar weken niet kijken. Vooral als er weer iemand een laatste blog schrijft. Dan vliegt het me aan. Gelukkig staan er ook veel vrolijke en bemoedigende verhalen waardoor ik toch bijna dagelijks even wil kijken.
Liefs, Monique
Bloggen is voor mij een onmisbare uitlaatklep geworden. En die blogs hoeven niet persé over kanker te gaan. Ik heb het geluk dat die rotziekte momenteel nog onder controle is en dat ik maar weinig lichamelijke klachten heb, behalve natuurlijk die mallemolen in je hoofd.
En schrijven, al is het over de gekste dingen, dat helpt.
Blogs lezen , dat helpt.
En ja, je leest pakken droevig nieuws, en mensen gaan dood, mensen die je kent , met wie je regelmatig gechat hebt, misschien appjes gewisseld. Mensen die je misschien ook in levende lijve gesproken hebt.
En dat doet pijn.
En het heeft een hele tijd geduurd vooraleer ik me daar overheen kon zetten. Heel regelmatig had ik, soms nog, net zoals Monique , de aanvechting om gewoon met kanker.nl te stoppen, mijn account op te zeggen.
Maar dan kom je uiteindelijk toch tot de ontdekking dat , hoe dan ook, je mettertijd een aantal herinneringen opbouwt, goede herinneringen, die, hoe droevig soms ook , heilzaam zijn, nuttig, onmisbaar.
En het kan dan regelmatig kommer en kwel zijn, maar het brengt rust in Mr. Willy's hoofd.
Op dit moment blog ik niet heel veel meer, maar heb dat wel gedaan als uitlaatklep en het verhaal maar 1x te hoeven schrijven zodat anderen mee konden lezen.
Maar om deze site te verlaten dat lukt me niet. Er zijn veel lieve mensen die ik via hun blog ken, maar deze site geeft me ook een andere mindset en een kijk op het leven via de blogs.
Lieve Sandra,
Ik heb geen idee of je blogs van mij hebt gelezen. Maar wat ik schrijf, schrijf ik met liefde voor anderen en dus ook voor jou!
Liefs xx Hebe
Hi Hebe,
Ik lees jouw blogs, zeker! Dank je wel voor je lieve reactie.
xx
Sandra