1 juni 2022. The days after

Afgelopen donderdag stond ik, in de hal van een supermarkt, op mijn lief te wachten die iets onmisbaars was vergeten voor het avondeten. “Dag meneer Kozijn”, klonk het schuin achter me. Een bekende stem uit vervlogen tijden, ik schudde de uitgestoken hand. Op hetzelfde moment begon een staccato aan woorden die pas ophield nadat alle details van zijn nieuwe hobby, in woorden waren omgezet. “Met jou gaat het niet zo goed hoorde ik?”, ging het in dezelfde ademtocht door. “Het ergste lijkt achter de rug”, mompelde ik bijna verontschuldigend. “Nou veel sterkte, ik moet er vandoor want wij hebben familiedag”. En daar ging een stukje verleden samen met zijn kratje Hertog Jan.

Afgelopen vrijdag de laatste bestralingen gehad. De radiotherapeute verwoorde het weer ad rem. “Dit was de laatste en je hoeft ons niet te missen”. 15 juni wordt er een CT-scan gedaan om te zien of de Immuuntherapie/ APK in gang gezet kan worden Op 20 juni hebben we een gesprek daarover met de longarts. Eind juli volgt een controle gesprek met de radiotherapeute en begin september kan worden vastgesteld of en hoe de bestralingen hebben uitgewerkt. Voorlopig dus nog even onder de pannen.

Inmiddels hebben 127dagbrabbels het licht gezien en daarvan zijn er 67 in www.kanker.nl gepubliceerd. Door de chronische oververmoeidheid werd mijn dagritme danig op de kop gezet en bleek een dagelijkse brabbel soms een brug te ver. In de nu komende periode is het vooral zaak om op krachten te komen. Kleine doelen kunnen daar al een bergmassief in vormen. Doelen als, een dagelijks rondje lopen met onze Zorba, een gebruikersvriendelijk libido, een ritje op de scooter naar Egmond aan Zee, Evi een flesje geven, spelletjes met Jenthe doen, enz. Daarnaast willen we proberen het achterstallig onderhoud in onze sociale contacten in gepast tempo weg te werken, maar dat kan nog wel even duren. In deze periode zullen er ook niet zoveel nieuwigheden te vermelden zijn. Hierdoor zal de dagbrabbel voorlopig een weekbrabbel worden.