12 uur later. Rabarber, rabarber, rabarber

Een betekenis die ik nog niet kende van rabarber, rabarber, rabarber, is het onverstaanbare gemurmel van een volksmenigte.

Maar ik kwam er op omdat ik glad vergeten was te melden, dat er nog een kleine schat, in de schatkrat van boerderijwinkel zat. RABARBER, klaargemaakt met wat citroensap, vers in een jampotje. Overrompelend lekker, oude tijden herleven, herinneringen schieten door de kop, lippen likkend lekker. Pa spoelt de stelen schoon en ontdoet ze van overtollige draden en de uiteinden. Ma kookt de in stukken gesneden stengels in een aanhangend water en in een scheutje van iets waarvan ik niet meer weet wat het was en wat suiker. Het koken werd buiten gedaan op de spin die Pa zonder scrupules direct aansloot op het gasnet met zo’n mooie rooie slang. Kon hij doen, was jaren loodgieter geweest. Warm en koud rabarber is een lekkernij waar ik gek op was en ben. Een goed huwelijk kent echter geen genade. Ik hou absoluut niet van rabarber Dushi zei ze met haar allerliefste glimlach. En dat heeft ze ruim 45 jaren volgehouden. In die tijd heb ik geloof ik 1x rabarber gegeten, buiten de deur natuurlijk. Eigen schuld had je het maar vaker moeten bestellen zullen jullie denken. Maar het is een seizoensproduct en laten we eerlijk zijn er zijn veel sufkonten die denken dat ze na het uitspreken van de spreuk rabarber, rabarber, rabarber het ook op een smakelijke wijze op een bordje of in een schaaltje kunnen serveren. Mooi niet! Gelukkig zijn de meesten onverstaanbaar. Maar deze rabarber is, op die van mijn ouders na onverslaanbaar.