13 maart 2022. Moei, moeier, moeist

Julie kennen die uitdrukking wel: “Himmelhoch jauchzend, zum Tode betrübt. Een uitdrukking die mijn wel en wee in de afgelopen uren ten volle weer geeft. Blij met de boodschap van eergisteren, gisteren lekker wat dingetjes gedaan met als kers op de taart een rit op de scooter in het zonnetje .Heerlijk. Thuis gekomen een zootje uien geschild voor de hachee die Marianne zou maken. Daarna kwam het. Een loodzware moeheid die zich traag maar onstuitbaar door mijn lichaam verspreidde. Ik ging er van uit dat deze dagen, tot dinsdag, rust zouden brengen voor deze radio-activist. De grilligheid van de kuren overviel me weer. En zo werd ik vannacht moei, moeier en ben ik nu het moeist van de hele tweede kuur. Halverwege de nacht kwamen ook de gruzelementen een feestje bouwen. Die hebben stiekem kopspijkers achter mijn knieschijven en in mijn heupgewrichten achter gelaten. Je hoort het bijna kraken. Maar ik laat me niet kisten, nog niet.

Buiten schijnt een aanlokkelijk zonnetje. Straks maar even de tuin in. Buitenlucht haalt de muizenissen uit het koppie van een radio-activeling. Op wat snoeiwerk na zijn de meeste tuinklusjes wel gedaan. Voor het grote project, de uitbreiding van de buitenkeuken, kan nog geen planning worden gemaakt, maar die kan er ook zo maar staan. Voor nu even rustig aan, dan breekt het lijntje niet. Vanmiddag komt Evi en misschien ook Jenthe. Dan is opa weer himmelhoch jauchzend! Wedden!