14 april 2022. Je wordt gehoord! Dat is wat telt.
Lekker geslapen en voor het eerst sinds tijden (zo lijkt het wel) het gevoel dat ik mij niet door de dag hoef te ploegen. Dus we beginnen vol goede moed aan deze dag en we zien wel waar het schip strand. Het liefst in de buurt van een glaasje wijn!
Een kameraad probeerde gisteren mijn malaise wat op te kalefateren met beelden van Saartje, Bromsnor, Malle Pietje en de onvolprezen Toon Hermans. Het lukte, al glimlachend moest ik denken aan hun fratsen en grollen die via de buis de huiskamers binnen duikelden. Voor velen nostalgie in optima forma. Vandaag lijkt een dag waarop we samen weer eens wat kunnen ondernemen. Gewoon doen.
De brabbel van gisteren eindigde met de vraag wat de twee walletjes mij voor voordeel brengen. Uit de kankerwereld kwam een antwoord sneller dan ik kon formuleren. "Je wordt gehoord! Dat is wat telt". Niks mis mee zo'n antwoord dacht ik toen ik het las. Niet zweverig, helder, back to basics.
Maar voor mij telt er meer in dan alleen het gehoord worden. Het is ook de mogelijkheid om uit die twee walletjes te kunnen kiezen die telt. Nu eens de behoefte om rond te gaan in de "gewone wereld" aan het linker walletje en dan weer de behoefte om rond te gaan in "de kankerwereld" aan het rechter walletje of vice versa. Beide werelden zijn fascinerend, beide werelden zijn binnen handbereik. Zolang de kanker duurt en die greppel droog staat!
1 reactie
Hoi,
Staat die greppel wel droog? Het hebben van kanker heeft voor mij al een grote breuk gemaakt in die wal. Hoe graag ik hem ook weer had gedicht, dat gaat dus niet. Misschien dat het voordeel de zorg is. Die krijgen we en daar hoeft niet aan getwijfeld te worden. Hoewel daar ook een grens aan zit. Soms is onderduiken in die greppel ook wel fijn.
In de wal in de "gewone wereld" zit ook al een breukje. Hoe lang duurde de interesse van deze "gewone wereld"? Even bewust kunnen ontsnappen aan echte zorg is een voordeel, met de nadruk op even. Ook dan is in die greppel duiken ook wel fijn.
Ik hou van jullie!