20 november 2023. En zo maak ik ze
Het valt toch echt niet op dat je je dagelijkse uren thuis doorbrengt en dat de toenemende hoeveelheid morfine je geestelijke machinerie langzaam maar zeker verlamd. Woorden van die strekking krijg ik vaak te horen als ik mensen tegen kom die mik een tijdje niet gesproken heb en die duidelijk een ander verwachtingspatroon voor ogen hadden. Iets anders wordt het, als men met mij in gesprek is of is geweest. De freeze frames steken vanaf dat moment vaker de kop op en worden ook door de meest notoire ongeduldige getolereerd. Het zoeken naar woorden en uitdrukkingen begint in dergelijke tete a tetes voor mij hinderlijk te worden. De brabbels daarentegen hebben, zoals jullie ze uiteindelijk te zien krijgen, nog niet veel te lijden onder dit deficit. Na de eerste pennenstreken lees ik de compositie nog eens op mijn gemak door en breng daar waar van toepassing een aanpassing aan. De hele procedure herhaal ik één keer en zo ontstaat er een al dan niet leesbare tekst die de moeite van het lezen waard zou kunnen zijn. Shit in is shit out, alleen de beste stukjes zijn geschikt voor jullie kijkertjes- en braintjes. Dus nog een laatste editorial-battle met mijzelf om enigszins te garanderen dat dit ook gaat gebeuren.
Het is nu maandagmorgen even na vieren, nee maandagmorgen kwart voor zevenen. Om het genre galgenhumor maar even op te pakken, elk moment dat ik naar een woord zoek val ik ter plekke in slaap om, net aleer ik voorover kukel, met een diepe zucht weer wakker te schrikken. Dat beneemt me de goesting om verder te slapen en dus beland ik op mijn poep achter het klavier om hersenspinsels het levenslicht te laten zien en Le Coll des Flumes spectaculair te zien groeien. De hoeveelheid morfine die nodig is om zonder pijn te blijven en vrij adem te kunnen halen neemt pilletje over half pilletje toe. Het rode driedekkertje vliegt regelmatig rond en een kleurige caleidoscoop maken van de binnenkant van mijn hersenpan een levendige disco. Dit alles op de klanken van de grootste Drums and Pipes band die uit de witte koptelefoon worden geperst Een spiegeltje van morfine is iets anders dan een spiegeltje van PCM.
Rond twaalven melde de dame van de thuiszorg zich voor het intake gesprek. Prettig gesprek gehad, maandag en donderdag tussen 11.00 en 13.00 komt een douchedame mij helpen mijn poep te kuisen. Het kost steeds meer tijd en moeite om de draad van een brabbel op te pakken en dan blijft het de vraag of het wel de juiste draad was. In datzelfde kader de noodzaak om steeds meer tijd te besteden aan het vinden van de juiste bewoording, het meerdere malen corrigeren van de tekst van één brabbel met afnemende alertheid en energie, binnen de gestelde tijd. Steeds meer een Mission Impossible. onder de verantwoordelijkheid van en uitgevoerd door één en dezelfde persoon.
Als laatste topic van deze blog een aankondiging. De inleiding hebben jullie net kunnen lezen. Aan alles komt een einde, dus ook aan deze blog. Verdere details zullen de komende dagen het levenslicht zien. Voordat ik sentimenteel wordt, tot brabbels