24 augustus 2023. Home again
Inderdaad home again. Eergisteren een dag eerder huiswaarts gegaan. Het was goed zo. Ups and downs, een traantje en genieten. Alle respect en bewondering voor lief die de camper na twee dagen op haar duimpje kende en niet alleen feilloos alle knopjes wist te vinden, maar ook nog wist te bedienen. En ik heb als een vorst achter het stuur gezeten, 1001 rotondes gerond en 1002 verkeersdrempels op zachte wijze gepasseerd en op aanwijzingen van Lief enige stuurmanskunsten laten zien. "De wielen van de bus gaan rond en rond". Ondanks de nodige voorzichtigheid helaas toch wat krassen gereden en de nieuwe luifel tot onze ontzetting ontzet. Dat waren de eigenaren gelukkig niet.
Energie tanende. Wondermiddel moet terug in gebruik, Ventolin werkt minder, nog geen algehele malaise maar dat staat er waarschijnlijk aan te komen. We hadden niet veel later weg moeten gaan, zowel qua weer als qua energie. Dit was prima zo. Morgen komt de palliatief verpleegkundige langs en belt de huisarts. Even overleggen welke opties er zijn.
De trip bracht ons vele streekproducten in Twente en de Achterhoek. Krentenwegge, boerenzuivel (zoveel beter en smakelijker dan die supermarkt meuk), ambachtelijk brood, vlees van de boer, etc. En een coupe met 5 bollen boerenijs. Vanille, aardbeien, citroen, chocolade, boerenmeisjes, verse slagroom en chocolade saus. Verrukkelijk en geen brainfreeze. Vanmorgen kwamen de flessen Cider binnen die ik onderweg bestelt had. Staan nu te chillen in de koelkast.
Deze dagen nemen we wat rust. Ik tenminste wel. Lief doet de huishouding, mijn bijdrage daarin wordt steeds kleiner. Koken doe ik nog wel, niet te uitgebreid en in aangepast tempo. Zondag hebben we een fotosessie met het hele gezin. Het resultaat moet een fotoboek worden, het laatste als compleet gezin. Een wens van Lief die we natuurlijk inwilligen. Ondanks de regen straks met Jenthe op bezoek bij een zorgboerderij waar ze ook boerenzuivel verkopen. Lekkere volle melk, karnemelk en yoghurt, ze hebben daar ook vers fruit. De kleine meid kan daar rondkijken in de stallen, leuk tripje en niet te ver weg.
Still alive and kicking. Untill the next brebbel!
2 reacties
Nou Ab, beter wat krassen op de camper dan op je ziel zou ik zeggen.
En als ik je blogs zo lees, je lichaam kan dan al flink beschadigd zijn, aan die ziel mankeert niks. Maar nu denk ik wel dat het feit dat je zo goed bevriend bent met de grote baas hierboven, je daarbij wel een heel stuk helpt .
Dank je Willy, ik denk dat je wel eens gelijk kan hebben. Groeten, Ab