24 maart 2022. De editor

Zoals jullie weten vervult mijn lief graag de rol van editor voor ffkankeren en vele andere uitingen. Ze doet dat natuurlijk uit liefde voor mij maar ook wel om te voorkomen dat er al te duidelijke duidingen in de dagbrabbels opduiken. Er zijn soms behoorlijke verschillen in wat wij beiden oorbaar en publiceerbaar achten.

Al met al zijn wij ruim 45 jaar bij elkaar en in die jaren zijn wij op veel gebieden naar elkaar toegegroeid zonder elkaar te overgroeien. Bij verschil van mening zijn wij niet te beroerd om de schoorsteen eens flink te laten roken, zolang we ons daarna maar genoeglijk samen aan het vuurtje kunnen warmen. Ook bij het wel of niet gebruiken van bepaalde uitdrukkingen, woorden en duidingen spelen persoonlijkheid en interpretatie een grote rol naast de wijze waarop je reacties van anderen inschat.

Met de duiding van alles wat met kanker te maken heeft lijkt “het recht van spreken” bij de kankerlijder te liggen. Immers zij of hij is, door het doortrekken van fysieke en geestelijke woestijnen, de ervarings-deskundige pursang. Toch is dat geen garantie om de boodschap, de duiding, optimaal naar anderen over te brengen. Het gaat er niet alleen om wat je zegt, maar ook hoe je het zegt om maximaal effect te sorteren. En daar komt het vrijwilligerswerk van mijn editor meer dan uit de verf. Hoe oud zal ik geweest zijn, een jaar of 6? Ik hoor het mijn opoe nog zeggen. “Jongetjen, zul je geen aanstoot geven”. Mijn editorlief begrijpt niet altijd waarom ik dingen op mijn manier duidt, maar ze helpt me om geen aanstoot te geven. En dat laatste kan jegens die ander belangrijker zijn dan “mijn duiding”. Zo leer je elkaar steeds beter kennen. Goud waard!

Heel af en toe, als ik goed oplet zie ik soms dat begrijpende trekje over haar gezicht glijden. Dat trekje wat exact weergeeft wat ze op dat moment denkt. “Hij zal wel weer denken dat hij het beter weet”.

Deze komt zeker langs mijn editor: Dochterlief over dochterlief: "Ze ligt nog in coma bij oma".