25 oktober 2023. Als je straks je muil maar houd.

Gedecideerd kwamen die woorden uit haar welgevormde mond. “Als je straks je muil maar houd”. Lief doelde op de tijd die we samen in de auto zouden doorbrengen om vanuit Heiloo in IJmuiden te geraken. Want in IJmuiden bevind zich het alom geprezen visrestaurant waar we vandaag met zwager en schoonzus de gisteren beschreven lunch afspraak hadden. Samen in de auto. Lief achter het door mij zo geliefde stuur en ik noodgedwongen op het invalidenstoeltje. En ze heeft gelijk, gewoon gelijk, meer gelijk dan dat ik haar ooit kan geven, groot gelijk dus! Op dat invalidenstoeltje braak ik een niet aflatende stroom van venijnig, nergens op slaand, ridicuul, vernietigend, beledigend, verdrietig makend, dieptreurig commentaar uit. Eigenlijk zit ik de hele rit gewoon te kankeren. Het allerergste, er is volstrekt geen enkele relatie met de ruime rijvaardigheden van Lief.

Onze Belgische vrienden zeiden dat er altijd wel iets over eten in de brabbels staat. Dus over naar de lunch van vanmiddag. Naast het aangename gezelschap een gehemeltestrelende ervaring. Zonder dollen, er gaat toch niets boven kraakverse vis die een paar uur geleden nog in het zilte nat spartelde en nu, na botte pech via een niet te fijnmazig net en een frituurpan, tot mijn opperste zaligheid op mijn bord belande. Alleen die geur al. Qua keuze waren we vrij eensgezind. Fish en Chips in drie variëteiten. Chips met gefrituurde inktvisringen in tempura deeg, Chips met kibbeling en Chips crispy shrimps. Een blonde Skuumkoppe erbij en smullen maar. Goed gezelschap, goed eten, een goed leven!

Thuis gekomen toch maar een uurtje in bed gedoken. Tot brabbels.