27 april 2022. Van de regen in de drup

Dan denk je, de chemo is achter de rug dus we zullen de ergste vermoeidheid wel gehad hebben. Niets is minder waar. Na twee dagen bestraling sloeg de moeheid gisteravond genadeloos toe. Gisteravond om zeven uur bekaf naar bed gegaan, zonder te eten, en de volgende vijftien uur, met uitzondering van de pitstops en een middernachtelijke snack, in diepe slaap doorgebracht. Vanmorgen rond tienen probeerde ik mij weer te voegen in de mij omringende wereld. Het plaatje wat deze dagbrabbel verlucht geeft aan hoe mij dat op dit moment vergaat. Let wel, geen druppie water in de buurt he en gewoon doorlopen, met lood in de schoenen.

De rest van de dag zal zich in serene rust afspelen. Dochterlief, man en Evi kwamen op de koffie en brachten de befaamde oranje tompoucen van een niet nader te noemen bakker mee, heerlijk. De zon vertikt het om haar stralen over ons stukje van de aardkloot te laten schijnen. De bloembakken en potten met kruiden hebben water gehad en de bank ziet er uitnodigend uit. Tot morgen luitjes.