5 augustus 2023. Not to bad

We zijn al weer twee dagen geland in het Heiloose. De tijd gaat snel, zeker als je weet dat er geen onbegrensde hoeveelheid van voorradig is. Het wonder medicijn moet helaas worden afgebouwd voordat het zich tegen mij keert. Niet kankeren maar gewoon doen. Hopelijk mag ik er genoeg van blijven snoepen om redelijk overeind te blijven. Geen slaapjes in de middag, ’s ochtends rond achten op, ’s avonds redelijk normale tijd in de koets, langzaam toenemende benauwdheid die goed te verdragen is, tijd en energie voor leuke en normale dingen. Goud! Maar ook een waardeloze dissonant, mijn humeur, zeker als ik me wat minder voel, heb ik lang niet altijd in de hand. Grauwen, snauwen, uitvallen om niets, de grootste hork van het westelijk halfrond. Ik denk dat ik Lief maar een taser cadeau doe!

Eén verandering heeft zich kennelijk definitief voltrokken en dat betreft delen van mijn smaakpalet. Gelukkig niet dat gedeelte waarmee ik proef tijdens het koken, maar op het gebied van alcoholische versnaperingen heeft een ware omslag plaatsgevonden. Geen wijn meer, maar speciaal biertjes en Cider, je weet wel dat goedje uit bv Ierland en Normandië. De slijter in Egmond verkoopt ze per halve liter. Genieten!

Brengt me op nog een verandering, het snoepen. Nooit echt van de zoete geweest, hartig, hartig en nog eens hartig. Nu Marsen, Twixen, chocokoekies, chocolade, ijs, ijs en nog een beetje ijs, gebak met slagroom en ga zo maar door. Daarnaast de gewone maaltijden die met verve worden verorbert. En toch niet aankomen he! OK ik kijk even minder naar mijn diabetes 2, maar degene die me dat niet gunt mag nu stoppen met lezen.

De familiale ontmoetingen eindigen vaak in een wat bedrukt moment bij het afscheid. “Zien we hem nog een keertje op deze kloot?”. Vast wel zoals ik me nu voel. Die regelmatige familiecontacten zijn om meerdere redenen van levensbelang. (leuk woord in deze context) Niet alleen qua verbondenheid maar ook qua wederzijdse steun en het vertrouwen dat Lief en de kids er straks niet alleen voor staan. Iets om diep dankbaar voor te zijn. Datzelfde geldt onverkort voor onze lieve vrienden.

De offerte van de Uitvaarder is inmiddels ook binnen. Viel niet tegen maar de BBQ lijkt me goedkoper. Waar we op moeten letten zijn alle toeters en bellen die er nog bij kunnen komen, enerzijds door eigen keuze, anderzijds door onverwachte zaken. Wat mij betreft zo eenvoudig mogelijk, maar aan de andere kant van de weegschaal hangen de nabestaanden. Die balans hebben we denk ik wel gevonden met die restrictie dat Lief en de kids uiteindelijk de beslissingen nemen.

Duitsland was een groot succes. Jr. en Laura hebben ons geweldig verwent die dagen. Het weer viel niet tegen. Lekker er op uit geweest. Kaffee und Kuchen, heerlijk bier, Schweineneck op de BBQ, Bradwurst onderweg. Wildtierpark bezocht, genoten van de spookies. Heen overnacht in Schloss Wissen (Weeze), terug in de Maasparel in Arcen. Lekker relaxed en Zorba was lekker thuis bij onze dochter. Genoten!

Mensen vragen wel eens, heb jij een bucketlist? Een lijst met dingen die je nog wil doen voordat je sterft. (sterven = kick the bucket) Daar heb ik eens diep over nagedacht en ik kwam tot de conclusie dat ik die inderdaad niet had. Klinkt misschien lullig maar ik ben in de grond een gelukkig mens (cremeren dus!) Niet opgegeven en nog even verder doorgedacht bracht het volgende resultaat. De camper trip is mij zo goed bevallen dat ik best nog een trip zou willen maken. Twee, twee en een halve week, laatste helft aug. begin sept. in een ruime camper voor twee stramme oudjes en een hondje naar Normandië, tegen een redelijke vergoeding, afzakkend langs de Belgische kust, Cherbourgh, Caen en zo. Maar ja door de omstandigheden was het toen geen doen en daarna veel te laat gerealiseerd, hoogseizoen prijzen skyhigh voor de enkele nog beschikbare campers (misschien dan toch die BBQ ipv offerte?) Hoezo een bedel alinea? Echt niet! Nou een beetje dan. Dus een bucketlist? Nee, meer een bucketpoint, geloof, hoop en liefde, zijn er wel drie natuurlijk.

Wel, zoals de titel al aangaf, al met al not to bad. Tot de volgende brabbel.