6 april 2022. Nightblog

Het is de eerste keer in deze tumortueuze tijd dat Klaas Vaak verstek dreigt te laten gaan. Dus even ontspannen inspanning met een middernachtelijk banaantje en een mandarijntje. Zoals de dagtitel al aangeeft, de zon is nog lang niet op en onze gastarbeider ligt met z’n kont op het PVC en z’n kop in de mand zich af te vragen waarom de baas zijn nachtrust zit te verstieren. Die baas zit gesoigneerd in kimono achter het letterklavier en probeert de in bed opgeborrelde lappen blog te reproduceren op zodanige wijze dat jullie niet massaal afhaken. Het hersen magazijn blijkt niet op orde. Tegen de hersenpan overal bordjes met "Do not forget,  Chemobrein area ". Voel me overigens niet beroerd op deze beginnende “Day after” maar wel afgeraagd, iebelig en net een overblazen luchtballonnetje met de slaap voor en nog niet in de ogen.

Eerst nog even over gisteren. Rond drieën belde de secretaresse Radiologie met de vraag of ik op 19 april a.s. een prestralende date wilde met Dr. S. de radiotherapeute. Aard, inhoud en frequentie van onze tijdelijk stralende liaison zullen de highlights van dit gesprek zijn. Voor alle zekerheid neem ik lief mee, die straalt al 45 jaar voor mij. Aansluitend zou ik middels foto’s en een gesprek worden voorgelicht. Dat leek me na 4 chemo/ Immuunkuren duidelijk mosterd na de maaltijd, maar je weet maar nooit. Times they are changing! Als klap op de vuurpijl wordt ik het mikpunt in een CT-scan om te bepalen waar de stralen de tumoren bakzeil laten halen. Ben benieuwd welke kuren mijn lijf nu weer mag verduren.

Er wordt nog steeds gas op de behandeling gezet en daar ben ik, zonder dollen, erg blij mee. Weer een stap richting het voor mij/ ons nieuwe normaal, steeds meer beseffend dat mijn oude normaal misschien wel helemaal niet zo normaal was. Heeft lief in bepaalde opzichten weer gelijk. Nooit te oud om te leren en/of te vergeven.

Dan moet ik nu toch echt even gaan graven naar die lappen blogtekst met pakkende, weergaloos geschreven, blaartrekkende, humoristische en diep zinnige teksten die zich net in mijn brein manifesteerden. Misschien moeten ze eerst echt het licht zien. Tijd voor een paar uurtjes slaap, ffkankeren wordt fftukken. Later.