9 september 2023. Suiker feest?

Zowel in Ter Apel als in Veenhuizen was het in de bajes een goede gewoonte om, zeker bij de grotere vieringen, andere denominaties uit te nodigen. Zo vierden Moslims Kerstfeest en namen Christenen deel aan het Suikerfeest. Dat waren tot voor kort mijn laatste herinneringen aan het Suikerfeest. Mijn nieuwste herinneringen bestaan uit het feest van de suikers. De huisarts vermoedde al iets. Zijn meetpoging eindigde met TH, te hoog om te meten en strandde uiteindelijk op een waarde van 32,8 daar waar 8 een maximum score is. De daarmee gepaard gaande lichamelijke situatie was erbarmelijk. Om de twee uur prikken, meten, spuiten van insuline, weer meten, spuiten, meten, etc. Het duurde een meerdere dagen voordat de waarden binnen acceptabele grenzen lagen. Bedlegerige dagen gevuld met knallende koppijn, veel dorst en lamlendigheid. Maar de laatste dagen zijn de metingen hoopvol en ik ook. Niet alle suikers zijn slecht, maar de slechte zijn killing en dat leer je snel. Een Snelle Jelle als eerste hap geeft de diabeet een suikerklap.

Inmiddels behoren een opvouwbare rollator en dito rolstoel, naast de wandelstokken, tot de standaard safari-uitrusting. Verbazingwekkend hoe vlug Lief het zich eigen maakt om met deze voor nu onmisbare equipment om te gaan. Het is een genot om er af en toe even uit te zijn, even het huis uit, de zinnen verzetten, ergens een bakkie doen, gewoon even weg. Het liefst in de ochtend vanwege de temperatuur en de beschikbare energie en camera mee. Over de camera gesproken. Ik belde Intratuin Heerhugowaard met de vraag of ik als gehandicapterolstoelafhankelijkehobbyfotograaf in de winkel mocht fotograferen. Wisten ze op winkelniveau niet, stuur maar een mail naar dit mailadres op het hoofdkantoor meneer, dan weten wij het ook. Het hoofdkantoor zei, zelfs op zaterdag, natuurlijk meneer als U maar geen mensen ongevraagd op de foto zet. Bij Ranzijn mocht ik gelijk met camera en al naar binnen. Doe maar hoor! Tuincentra, El Dorado’s voor de wat oudere ontdekkingsreiziger. Met invalide parking!

Als de suikers de spuigaten niet meer uitlopen, de hoofpijnen niet meer pijnigen en de slaap mij weer mag verkwikken ziet het leven er kwalitatief stukken beter uit. Kunnen we weer wat aandacht besteden aan de kanker, die zich, laat ik eerlijk zijn, op dit moment behoorlijk koest houdt. De langwerkende Ventolin werkt goed, voorlopig maar even houden zo. Tot brabbels.

2 reacties