t Stockske van Oldekankerheld
Gisteren mijn driemaandelijkse afspraak bij de longarts gehad. De uitslag van de CTscan van vorige week stond dinsdag al in mijn dossier. Door deze voorkennis kon ik met een gerust hart de spreekkamer binnen stappen. Ik zat nog niet of de eerste vraag werd al afgevuurd. ” U bent alleen?” Jazeker, zei ik, de uitslag van de scan is zodanig dat ik deze keer alleen mocht”. Even gelachen samen en daarna werd de positieve uitslag bevestigd. De situatie is stabiel, geen verdere uitzaaiingen, een lichte afname van de bestaande tumor maw de huidige aanpak is succesvol gebleken. Vanaf nu een keer in de zes weken Immuun therapie, te beginnen volgende week woensdag en om de drie maanden een CTscan ter controle. Dit brengt rust in de tent, naar verwachting minder bijwerkingen en dus meer tijd om te recupereren en met de dagelijkse dingen bezig te zijn. Komt mooi uit nu de lente dreigt los te barsten. We gaan er voor.
Tegenwoordig wordt bij bijna iedereen het etiket HELD opgeplakt. Soms terecht zoals de helden in de zorg, soms over de top zoals in de sport. In sommige gevallen leidt dit tot devaluatie van wat een held is of zou moeten zijn. Echte helden zullen zich waarschijnlijk niet als zodanig profileren. Echte helden weten zich ook afhankelijk van anderen, zowel bij het verkrijgen van hun status als bij het onderhouden daarvan.
Soms voel ik mij een held, een kankerheld. Een kankerheld die afhankelijk is van anderen. Een kankerheld die af en toe op een stockske moet leunen om niet om te vallen. Zonder dat stockske zou deze held al lang van zijn stockske zijn gegaan. Mijn echte stok is een oude wandelstok met een fraaie koperen hondenkop. Bij langere stukken lopen en bij het winkelen heb ik die altijd mee. Lief, kinderen en kleinkinderen zijn stockskes van formaat, waar je op kunt steunen en die met je mee gaan, ook als de tocht door barre streken voert. Familie, vrienden, kennissen, idem dito een ieder op zijn/ haar eigen wijze. Artsen, verplegenden, kortom de zorgverleners zijn stockskes die zorgen dat het lopen op zich niet te zwaar wordt.
Het is goed om je als Oldekankerheld, zeker in betere tijden, te realiseren dat heldendom meer te maken heeft met de kwaliteiten van de stockskes dan met eigen prestaties Geen held zonder stokkie, ik neem nog een slokkie, zal Joost hebben gedacht. Ga zo door!