ik rookte ben bezig te stoppen ,het is zo moeilijk
ik zou graag met deelnemers in contact komen die ook gestopt zijn n de mededeling kanker hoe jullie dat gelukt is
Meer over Blaaskanker en Nierkanker
Meer over Blaaskanker en Nierkanker
23 reacties
Op 18 december, vorig jaar kreeg ik de diagnose blaaskanker en heb vanaf dat moment geen sigaret meer aangeraakt. Ik rookte best wel veel, maar het besef dat mijn rookgedrag er voor een groot deel voor gezorgd heeft dat ik kanker kreeg, was sterker dan de trek in een sigaret. Sterker nog, toen ik zag hoe ongerust mijn man om mij was, voelde ik me heel erg schuldig. Hij had er niet voor gekozen, maar ik sleurde hem wel mee in deze ellende.
Ook vertelde de uroloog me dat de kans op recidieven groter is, herstel langzamer gaat en de behandelingen minder goed aanslaan als je blijft roken. Deze redenen hebben ervoor gezorgd dat ik meteen gestopt ben.
Ondanks de goede motivatie vond ik (en vind soms nog steeds) het heel erg moeilijk om het vol te houden. Ik werd gek van dat bizarre stemmetje in mijn oor dat dag en nacht bezig leek om me aan het roken te krijgen. Uiteindelijk heb ik een fraai notitieblokje gekocht en elk bizar excuus om weer te gaan roken, heb ik daarin opgeschreven. Dit gaf me inzicht in steun op de moeilijke momenten. Ook heb ik hier op de site heel veel steun gehad door de exrokers. Ik houd het nog steeds vol en geloof me, dat had ik vooraf nooit gedacht van mezelf en nu ik de positieve effecten van het stoppen, steeds beter ga voelen, denk ik niet dat ik ooit weer ga beginnen.
Ik wil niet zeggen dat het gemakkelijk is, want dat is het zeer zeker niet, maar ik heb nu wel de ervaring dat het niet onmogelijk is. Als je het niet op eigen kracht kunt, schroom dan niet om hulp in te roepen. Je huisarts kan je daarin begeleiden en er zijn tegenwoordig heel veel methoden en zelfs ook medicijnen die je daarbij kunnen helpen! Heel veel succes en heel veel sterkte bij het stoppen en vooral bij het volhouden!
Nadat ik mijn berichtje aan je heb verstuurd, zie ik nu dat je aangegeven hebt dat je rookt.
Ook ik ben ruim 30 jaar een roker geweest en na de diagnose inderdaad ook gestopt met roken. Tot op heden geen sigaret meer aangeraakt, wat Rita schrijft in haar eerste stukje laatste zin is mijn stok achter de deur.
Heeeeeeel af en toe, voornamelijk in een rustmoment na een drukke periode, denk ik nog even aan dat
sigaretje maar dat is ook zo weer verdwenen. Ik heb zelf een rare methode toegepast die voor velen niet
zal werken maar het is me daarmee gelukt. Vanaf het besluit om te (moeten) stoppen ben ik drastisch gaan afbouwen, telkens wanneer ik zin had in een sigaret, nam ik 1 of 2 trekken en maakte daarna de sigaret weer uit. Diezelfde sigaret werd ook weer aangestoken op het moment dat ik weer een trek wilde nemen (en dat is echt niet lekker), de momenten probeerde ik steeds langer uit te stellen (het schijnt dat de zin in een sigaret ca 20 seconden duurt) en binnen een korte tijd (1 of 2 weken, ik weet het niet eens meer) zat ik op 1 tot 2 sigaretten per dag. Dan komt het besef dat je dan net zo goed kan stoppen en dus ook gedaan.
En zoals Rita schrijft, lukt het niet op eigen kracht dan zijn er inmiddels zat hulpmiddelen. En inderdaad ben je al op de goede weg, nog even doorzetten en het gaat je lukken!
warme groeten
kiki
Ik zou zoooooo graag willen dat hij stopt met die stink-gif-stokken.
Het is een verslaving en ik heb dat met eten (ik ben wel gemotiveerd er iets aan te doen en dat doe ik ook).
Heeeel moeilijk om te handelen, zeker als je niet gemotiveerd bent zoals hij.
Ik hoop dat hij toch nog gemotiveerd raakt om te stoppen.
Ik was zo boos op hem gisteren........
Wel moet hij 21 april a.s. een TUR-blaas operatie, zodat de rest van poliep verwijderd kan worden.
Waarschijnlijk nog wat blaasspoelingen en dat is het klaar.
|Ik heb nog eens gevraagd naar de risicofactor van roken.
De uroloog was daar meer dan duidelijk en direkt over. STOPPEN (niet minderen)
Als hij niet stopt zullen de poliepen terugkomen en elke keer 10% kwaadaardiger, dat gaat een keer fout.
Mijn man is nu meer gemotiveerd om te stoppen. Hij vind roken erg lekker en wil zijn voorraad shag opmaken.
Mijn zegen heeft hij als hij daarna geen nieuwe meer koopt en echt stopt.
Heel veel kracht, STOP ER MEE
Wat een geweldig nieuws, niet spier-invasief! Hebben ze misschien ook de gradatie aangegeven?
In ieder geval heel veel goede redenen voor je man om toch maar per direkt te stoppen, elke uroloog
(en elke site die hierover gaat) geeft dit ook inderdaad aan. Hoop dat de dag van de uitslag ook het
einde gaat betekenen van de dag van zijn uitstelmoment. Zoals ik eerder geschreven heb, heeft het
roken wel degelijk invloed gehad op de irritatie van de tumor in mijn blaas, hoe meer ik rookte hoe
erger de irritatie werd met bloedverlies en pijn tot gevolg. En zo blij (en trots) ben ik nu dat ik niet
meer rook, dat is in ieder geval een factor waar je zelf aan kan werken en dus ook zelf in de hand hebt.
En telkens wanneer ik mensen naar buiten zie gaan (bv tijdens of na een etentje) ben ik zo blij (en wederom
trots) dat ik dat niet meer hoef. Het zal niet meevallen om te stoppen maar probeer die knop in je hoofd
om te zetten, alleen al omdat je weet dat dit goed is voor je blaas (en zoveel meer dingen).
Heel veel sterkte met alles en hoor graag het vervolg!
hartelijke groet
kiki
Welke gradaties zijn dat dan, weet je dat???
Wat knap van je dat je gestopt bent. Super. Je bent er heel terecht trots op.
Zelf rook ik niet, alleen toen ik tiener was om mee te doen. Ik vond het vies en dacht toen op een gegeven moment weg met die zooi.
Ik heb wel een dingetje met eten. Ik ben een echte smulpaap, grote eter. Soms heeft het ook wat weg van een verslaving. Ooit 130 kg geweest, nu 92 kg. Maar dat is ook o zo moeilijk. Dus ik begrijp het probleem wel.
Ik ga mijn man zo goed mogelijk helpen, ook weer niet te, want hij wordt niet graag gestuurd.
Groetjes en bedankt
In de niet-spierinvasieve vorm heb je een Ta, Tis en T1 en de mate van afwijkendheid van de cellen wordt
aangegeven door de gradatie (G1, G2, G3). Beiden tezamen bepalen het verdere verloop van de behandeling.
Op internet kan je hierover veel terugvinden in de folders van diverse ziekenhuizen. Maar je kan ook de uroloog
gewoon volgen hoor, wilde je niet ongerust maken. Hoe dan ook, de uitslag niet-spierinvasief geeft nog heel
wat mogelijkheden tot herstel met behoud van de blaas en daar gaan we dan ook voor!
Enne....ik ben ook een lekkerbek hoor! En nu helemaal sinds ik gestopt ben met roken en weinig beweging heb
door alle operaties, ben ik al behoorlijk wat kilootjes aangekomen en lukt me niet om dat weer eraf te krijgen, vind alles ook zo lekker :) Dus dat is mijn volgende "probleem". Maar ach, belangrijker vind ik dat ik heb kunnen stoppen met roken en zodra ik weer verder in mijn herstel ben ga ik de kilootjes aanpakken. Alles maar even stap voor stap!
Nou, dat laatste geldt voor jullie ook, dus toitoitoi saampies en een fijn weekend toegewenst!
groetjes
kiki
Ik ben zowat een expert in afvallen. Als ik je daarmee kan helpen.
Belangrijkste is jezelf heropvoeden en gezonde eetgewoontes aanleren die je je hele leven verder kan doen.
Vooral langzaam, crah-dieeten maken je alleen maar dikker. Ik heb er jaren over gedaan die kilo's af te vallen.
Ik heb het gedaan met het Weight Watchers systeem met een eigen twist. Ik volg niet de bijeenkomsten, maar volg een systeem dat ik nog had.
Bedankt en veel groetjes
Tot ca. 10 jaar geleden was ik een zware roker, 35 jaar lang 30 zware per dag. Ik heb er nog steeds spijt van dat ik niet eerder gestopt ben, voel me veel beter, fitter. Vorig jaar december is blaastumor gevonden, inmiddels geopereerd en 5 spoelingen gehad. Ik voel me prima, sport 3 keer per week. Als je blieft, stop met roken, je zult er geen spijt van krijgen!
Natuurlijk stop je met roken. Dat moet verder geen punt van discussie voor jezelf zijn.
Maar je tegenstander is sterk. Het is de sigaret Ć©n de tabaksindustrie/lobby/cultuur.
Die hebben jarenlang het idee verspreid dat het allemaal een eigen keuze is: 'je had toch eerder kunnen stoppen?'. Roken is een verschrikkelijke verslaving die jarenlang is gepusht.
Misschien is kwaadheid daarover -en niet op jezelf- wel een hulpmiddel.
- Dat u de sigaret 'niet eigen keus' neerzet, vraag ik me af wat ik deed toen ik te bang was om verslaafd te raken en stopte. - die keus er gewoon. Met 'alcohol'- ik hou niet van 'dat gevoel'. van 'mijn gevoel kwijt te raken'. ;-) niet Ɣlles op de Ɣnder schuiven (._.)
Die ochtend heb ik mn laatste 2 sigaretten gerookt. Toen de uroloog vroeg of ik rookte zei ik, ja. Wanneer ga je stoppen vroeg hij toen en ik zei dat ik net gestopt was. Ik heb sindsdien geen sigaret meer aangeraakt. Heb daarvoor al eerdere pogingen gedaan, nooit volgehouden. Ik heb meer dan 30 jaar gerookt en zeker 10 tot 15 per dag.
Het idee dat ik die tumor er zelf in heb gerookt!! Na 20 uitwendige bestralingen en Brachytherapie (opname in het ziekenhuis, 10 inwendige bestralingen) heb ik mn blaas nog, gelukkig! Het gaat mij natuurlijk niet gebeuren dat ik er weer een tumor in rook!
Was het moeilijk? Nee, eigenlijk .... het was voor mij eindelijk de reden om te stoppen. Het enige moeilijke vind ik dat het veel te laat is .... schuldgevoel zeg maar!
Kom op, ook jij kan het!
Een goed besluit na een vervelend bericht. Je schrijft dat je je schuldig voelt dat je dit besluit niet eerder genomen hebt. Gedragsverandering is moeilijk. Het vraagt veel doorzettingsvermogen en discipline. En dat valt zeker niet mee.
Met de kennis van nu kun je wel zo'n besluit nemen. Wees aardig voor jezelf en geef jezelf een schouderklop dat je nu gestopt bent.
Groet, Henk2112
Ik ben ook wel trots op het feit dat ik nu al een half jaar niet meer rook.
Na maandag 20 april, dan word ik weer geopereerd aan een hernia, ga ik ook weer wat doen aan de kilootjes die erbij zijn gekomen .... dan ben ik weer zo goed als nieuw āŗ
Hai Plint,
Lees dat je geopereerd gaat worden aan je hernia. Fijn om te lezen want hopelijk heb je daarna veel minder last en krijg je weer veel energie terug, want constante pijn moet slopend zijn. En super dat je gestopt bent met roken, ik had dezelfde motivatie en ben ook trots dat ik geen sigaret meer hebt aangeraakt. Voelt ook erg goed dat je dit nu in de hand hebt en daarmee ook een stukje van je gezondheid. En die extra kilootjes ga ook ik nu aanpakken :)
Nou, lieve plint, ik wens je toitoitoi a.s. maandag en hoor graag weer hoe het daarna met je gaat!
liefs kiki
Ik heb m'n hele leven stevig gerookt, sigaretten en later pijp en sigaren. De laatste jaren vooral kleine sigaren, maar wel 10 per dag. Na de diagnose krijg je de waarschuwing dat het niet erg slim is om te roken en tevens is het sociaal niet meer aanvaardbaar. Mijn plan van aanpak ging als volgt: a. minderen( 1 maand), maar dat valt niet mee. b. overstap naar pijproken ( is aanvankelijk niet lekker) en 10 x per dag. Minderen lukte niet. Na een maand naar de E-sigaret. Dit beviel me goed, ik rookte minder al haalde ik dit later weer in. 3 maand volgehouden en toen nam ik het besluit: ik ga nu gewoon helemaal stoppen. Dit was ongeveer een jaar geleden en ik voel me momenteel prima.
De nicotine verslaving zit in je hoofd en dit moet je doorbreken; de lichamelijke verslaving is na een week over.
Drijfveren die het stoppen makkelijker maakten:
- OK, je hebt nu kanker: doe er wat aan.
- In het ziekenhuis staan een team fantastische mensen voor je klaar en jij gaat zo gauw de slangen eraf zijn naar buiten om te gaan roken. Niemand zegt er iets van maar ik schaamde me dood.
- Bij iedere ziekenhuis opname heb ik te kampen met de verslaving.
- Het is een prettige bijkomstigheid dat je een hoop geld bespaard.
Na het genomen besluit vond ik dat het stoppen me gemakkelijker afging dan dat ik had gedacht. Met andere woorden: ik had me meer zorgen gemaakt dan nodig was.
Wel kreeg ik de eerste maanden na het stoppen hevige hoestbuien( nog nooit zo gehoest), daarna hartkloppingen en onregelmatige hartslag, vervolgens druk op de keel (wat astmatisch). Dus heel wat onderzoeken (hart, longen, schildklier) maar gelukkig bleek het allemaal redelijk onschuldig. De longarts gaf aan dat ik echt geluk heb gehad, ik had zomaar copd kunnen hebben.
Of bovengenoemde allemaal ontwenningsverschijnselen zijn is de vraag. BCG is ook geen lekker goedje (al helpt het wel)
Verder wat kilo's aangekomen maar die ben ik alweer kwijt.
Ik wens je veel succes met het stoppen en nogmaals: voor mij was het makkelijker dan ik dacht.
Cees