na de goede uitslag geen uitzaaiingen,zit ik met een ziekelijk probleem ik ben zo bang voor narcose het beheerst mijn hele leven,hebben jullie misschien ook zulke ervaringen,graag geen nare ervaringen
Ik heb inmiddels in iets meer dan een jaar tijd 4 narcoses achter de rug en dat is me 100% meegevallen. Mogelijk kan je kiezen tussen ruggenprik of volledige narcose, ik heb altijd voor de laatste vorm gekozen. Dit was dan ook mijn eerste narcose in mijn leven, dus de eerste keer was toch wel spannend. Werd de OK binnengereden, op de operatietafel gelegd, alle plakkertjes (voor hartcontrole etc) werden opgeplakt, ben gaan liggen, keek naar het plafond, het narcosemiddel werd aan mijn infuus gekoppeld en weet nog dat ik dacht: "ik moet nog zien dat de narcose werkt" en verder kwam ik niet, weg was ik. En dan wat later word je wakker op de uitslaapzaal met het gevoel van "ik heb heerlijk geslapen". Mocht je eventueel wat pijn hebben in de blaasstreek krijg je direct pijnstillers en slaap je even verder je roes uit. Daarna weer terug naar je kamer. De eerste keer heb ik wat te snel wat gedronken en een koekje gegeten wat dus ook weer spontaan terugkwam maar de andere 3 keer daarna nergens last van gehad en meteen al goed kunnen drinken. Ik hoop dat mijn positieve ervaringen je een steuntje in de rug geven en mocht je nog iets aan me willen vragen, gewoon doen he!
Eens met Kiki. 2 x Turt met narcose en een keer lymfeklier verwijdering met narcose. Klinkt gek, maar het is heerlijk. Voor mij veel rustiger dan een ruggeprik.
voor de turt heb ik gekozen voor een ruggeprik , is me goed bevallen , kon de operatie volgen op een scherm . en gelijk het antwoord gehad dat het slecht weefsel was en over een groter oppervlak groeide dan de scan liet zien , as dinsdag ga ik voor een neo-blaas en die moet onder narcose , heb toch wel lichte angst voor het wakker worden .
wat moet ik zeggen, angst is naar. Omdat ik bloedverdunners slik, mocht ik geen ruggeprik, maar moest onder volledige narcose. Was bij mij geen probleem, gewoon even er niet bij. Na de narcose voelde ik me prima. Veel sterkte, het komt echt goed.
Mijn urologen dachten aan littekenweefsel en zware irritatie. Turt was niet duidelijk, uiteindelijk moet mijn hele blaas verwijderd worden door Cis tumoren, en tumor in verwijderde divertikel, die niet goed behandeld was door tumorweefsel. Het is dus altijd koffiedik kijken, blijf dus positief, maar bereid je ook voor op een verkeerde uitslag.
Maar een narcose, geeft normaliter weinig bijwerkingen, na 4-5 geopereerd te zijn.
Mijn man heeft een ruggeprik gehad. Ik weet natuurlijk niet of dat bij jou ook kan, maar dat ging uitstekend. Hij heeft tijdens de operatie een heel gezellig babbeltje gehad met de anesthesist.
Sinds 2002 heb ik 14 maal een TURT gehad voor oppervlakkige blaastumoren. Steeds heb ik gekozen voor een ruggeprik omdat mij werd verteld dat de kans op bijwerkingen dan het kleinst waren. Bij een ruggeprik kun je tijdens de operatie meekijken op een scherm. Omdat je niets voelt lijkt het alsof een ander worden geopereerd op TV. Ik heb heb nooit last gehad met de ruggeprik, maar dat zal voor ieder wel verschillend zijn. De ruggeprik werd gegeven door de anaestesist op de voorbereidingskamer. Daar werd ook het infuus aangelegd. Bij de voorbespreking met de anaestesist heb ik gevraagd om een kalmerend middel. Dat kalmerende middel werd op de verpleegafdeling al gegeven direct na melding in het ziekenhuis en zorgt ervoor dat je slaperig wordt en niet alles bewust meemaakt. Eenmaal is mijn urineleider opnieuw aangesloten op de blaas. Toen had ik geen keus en werd algehele narcose toegepast via het infuus. Ook daar heb ik geen last van gehad.
Hallo pie195, Tegen angst bestaan veel middelen en gedachten die helpen. Zowel voor al na de narcose en behandelingen heeft het mij geholpen om simpele mindfulnessoefeningen te doen. Ademhaling is vaak de sleutel om jezelf goed in het hier en nu te hervinden. Mindfulnessoefeningen geven angst voor wat gebeuren gaat een plek waardoor die angst jou vandaag niet gaat overheersen. Jij blijft of wordt dus de baas over je gevoelens en niet omgekeerd.
Na behandelingen en bij het verwerken van pijn bewijst mindfulness vaak goede diensten. Elk ziekenhuis waar ik kwam onderkent dit als goede steun voor de patiƫnt. En dat werkt ook nog lang door nadat je het ziekenhuis hebt verlaten. Simpele oefeningen hebben vaak al grote rustgevende en blijvend prettige gevolgen voor je gemoed.
8 reacties
Ik heb inmiddels in iets meer dan een jaar tijd 4 narcoses achter de rug en dat is me 100% meegevallen.
Mogelijk kan je kiezen tussen ruggenprik of volledige narcose, ik heb altijd voor de laatste vorm gekozen.
Dit was dan ook mijn eerste narcose in mijn leven, dus de eerste keer was toch wel spannend.
Werd de OK binnengereden, op de operatietafel gelegd, alle plakkertjes (voor hartcontrole etc) werden opgeplakt, ben gaan liggen, keek naar het plafond, het narcosemiddel werd aan mijn infuus gekoppeld en weet nog dat ik dacht: "ik moet nog zien dat de narcose werkt" en verder kwam ik niet, weg was ik. En dan wat later word je wakker op de uitslaapzaal met het gevoel van "ik heb heerlijk geslapen". Mocht je eventueel wat pijn hebben in de blaasstreek krijg je direct pijnstillers en slaap je even verder je roes uit. Daarna weer terug naar je kamer. De eerste keer heb ik wat te snel wat gedronken en een koekje gegeten wat dus ook weer spontaan terugkwam maar de andere 3 keer daarna nergens last van gehad en meteen al goed kunnen drinken.
Ik hoop dat mijn positieve ervaringen je een steuntje in de rug geven en mocht je nog iets aan me willen vragen, gewoon doen he!
Hartelijke groet
kiki
voor de turt heb ik gekozen voor een ruggeprik , is me goed bevallen , kon de operatie volgen op een scherm . en gelijk het antwoord gehad dat het slecht weefsel was en over een groter oppervlak groeide dan de scan liet zien , as dinsdag ga ik voor een neo-blaas en die moet onder narcose , heb toch wel lichte angst voor het wakker worden .
wat moet ik zeggen, angst is naar. Omdat ik bloedverdunners slik, mocht ik geen ruggeprik, maar moest onder volledige narcose. Was bij mij geen probleem, gewoon even er niet bij. Na de narcose voelde ik me prima. Veel sterkte, het komt echt goed.
Mijn urologen dachten aan littekenweefsel en zware irritatie. Turt was niet duidelijk, uiteindelijk moet mijn hele blaas verwijderd worden door Cis tumoren, en tumor in verwijderde divertikel, die niet goed behandeld was door tumorweefsel. Het is dus altijd koffiedik kijken, blijf dus positief, maar bereid je ook voor op een verkeerde uitslag.
Maar een narcose, geeft normaliter weinig bijwerkingen, na 4-5 geopereerd te zijn.
Mijn man heeft een ruggeprik gehad. Ik weet natuurlijk niet of dat bij jou ook kan, maar dat ging uitstekend.
Hij heeft tijdens de operatie een heel gezellig babbeltje gehad met de anesthesist.
Sterkte!!!
Eenmaal is mijn urineleider opnieuw aangesloten op de blaas. Toen had ik geen keus en werd algehele narcose toegepast via het infuus. Ook daar heb ik geen last van gehad.
Tegen angst bestaan veel middelen en gedachten die helpen. Zowel voor al na de narcose en behandelingen heeft het mij geholpen om simpele mindfulnessoefeningen te doen. Ademhaling is vaak de sleutel om jezelf goed in het hier en nu te hervinden. Mindfulnessoefeningen geven angst voor wat gebeuren gaat een plek waardoor die angst jou vandaag niet gaat overheersen. Jij blijft of wordt dus de baas over je gevoelens en niet omgekeerd.
Na behandelingen en bij het verwerken van pijn bewijst mindfulness vaak goede diensten. Elk ziekenhuis waar ik kwam onderkent dit als goede steun voor de patiƫnt. En dat werkt ook nog lang door nadat je het ziekenhuis hebt verlaten. Simpele oefeningen hebben vaak al grote rustgevende en blijvend prettige gevolgen voor je gemoed.
Groet, Modest