Vermoeidheid gaat maar niet over

Hi Daisy, wat een heftig traject heb je achter de rug.. Bij mijn hormoontherapie ook vreselijk vermoeid. Q10 tabletten hebben me eroverheen geholpen. Ook in de vorm van Ubiquinon te verkrijgen. 

Veel sterkte!

Ik heb de untireapp en daar leer ik op mijn tempo omgaan met een nieuwe balans in mijn leven. oa af en toe op de dag 20 min op bed liggen. Die ap is speciaal ontwikkeld voor mensen met kanker. Google untire me

Hoi meiden, ik had ook flinke gewrichtspijn van de hormoontherapie,  t begon ongeveer na 3 jaar hormoontherapie, langzamerhand bij steeds meer gewrichten, dat ik na 4 1/2 jr ben gestopt met hormoontherapie.                          t  Veroorzaakte zelfs scheefgroei uiteindelijk.De pijn ging toen langzamerhand weg, t duurde even, maar de scheefgroei blijft.  Die oncologen weten veel, maar zeker niet alles. 

Ook niet iedereen heeft er (veel) last van, maar zeggen dat t daar niet van komt is wel heel kort door de bocht. Succes!

Mijn moeheid is onlangs een stuk verbeterd. Misschien ook door de zon. En ik slik magnesium pillen elke dag omdat ik door de tamoxifen last van spasmes in mijn benen heb. Het is een stuk beter maar nog niet weg helaas.  Maar in de tijd dat ik heel moe was hielpen de tips van de Untire apps mij wel. Het ontkoppelen van moe zijn en rusten. Je moet dan bijvoorbeeeld vaker rusten als je niet moe bent. Verder hielp het mij om heel veel groente en fruit te eten en liefst geen suiker. 
Maar het is vreselijk om zo moe te zijn. Op die momenten zie je niet meer voor je dat je ooit nog energie zal krijgen. Heb geduld en probeer rustig met je energie om te gaan. Langzaam zal het beter wordenLiefs Ronna

Lieve Daisy, 

Dat is een hele hoop wat jij te verstouwen hebt. Nee, die vermoeidheid gaat niet over. Zeer herkenbaar. In de basis blijft de vermoeidheid. Ik heb periodes gehad waar het beter ging, na de laatste keer borstkanker (3 operaties vanaf 1995 en 4 verschillende tumoren)heb ik een revalidatieprogramma mogen volgen in het AvL. Dat hielp enorm om de energie niet alleen maar kwijt te raken, maar ook weer op te bouwen. Inmiddels is mijn huiselijke situatie zodanig veranderd, dat er van opbouw geen sprake meer is. Dus heb ik mijn leven aangepast aan mijn vermoeidheid en eis niet meer van mijzelf dat het beter moet gaan. Verzet maakt het alleen maar moeilijker en dan raak ik gedeprimeerd en ontmoedigd. Ik maak het niet mooier dan het is en beperk mijn ambities. Het helpt. 
Ik wens je van harte toe, dat je kunt accepteren dat vermoeidheid er altijd in de basis is en ook mag zijn. Het maakt je bestaan vast lichter als je  niet vergelijkt met hoe het voorheen was of hoe anderen het doen. 
Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Met een warme groet, Sidonia

Ja ik herken het. Heel naar. Na 3 1/2 eierstokkanker dat is teruggekeerd werd ik plotseling begin Juni dood en dood moe. 
Zelfs zitten is vermoeiend. Er is geen ontspanning je bent 24/7 moe. 
Alles gaat traag zelfs mijn stem. Mijn man reageert vaker met wat zeg je wat me irriteert   Maar waarschijnlijk is ook mijn stem zwakker en slepender. 
Ik ben van karakter heel dynamisch en actief. Ik kan soms niets zelfs veterstrikken niet. 
De oncoloog zegt het is het kankerproces. Maar dat geeft me geen ondersteuning. Waarom nu opeens zo sterk vermoeid??!!! Het is erger dan alle bijwerkingen van de vele chemos die ik heb gehad en nog steeds onderga. 
Heel veel sterkte  meer dan meegaan met de flow is er niet  ik probeer de innerlijke rust te bewaren. Veel liefs Elise

Sinds ik leukemie gehad heb ( en nog 5 andere kankers )ben ik zeer vermoeid en kan bijna niets meer maar we zijn er nog.

Mijn vermoeidheid is na de zomervakantie plots verdwenen. Ik weet niet of het de zonnestralen waren of dat ik nu echt een half jaar na de laatste bestraling ben. Ik denk dat ik op 90 procent ben van mijn oude ik. En mijn conditie is zelfs een stuk beter dan vroeger. Ik heb alleen wat moeie benen maar dat is denk ik van de tamoxifen. Magnesium help wel een beetje. 
De vermoeidheid kan zo deprimerend zijn maar het kan wel echt beter worden op den duur.houd moed.  En blijven sporten en bewegen. Ook als je geen tijd of geen zin hebt is een klein wandelingetje toch al de moeite om je weer wat beter te voelen. 
Sterkte allemaal. Liefs Ronna

Dank voor jullie bericht.Ik ben inmiddels 2 maanden gestopt met hoormoontherapie, had zo gehoopt dat ik mij beter zou voelen , helaas door de vermoeidheid is dit niet zo.dinsdag heb ik een afspraak met de onco om te beslissen of ik definitief ermee stop of nog 2jaar de hormoontherapie door slik. dilemmaaaa...... en soms denk ik zou er weer wat aan de hand zijn in mijn lijf, want ten tijde vanvoor mijn diagnose was ik ook zo moe. Zucht.... en weer door.