Een nieuwe lockdown, hoe ervaar jij het?
Vandaag werd het aangekondigd, het land gaat in lockdown tot 19 januari. Wat een lange tijd, en nu juist tijdens de decembermaand die toch al wel heftig kan zijn.
Het kan ook zijn dat het juist fijn voelt voor jou omdat het meer verspreiding beperkt. Wat heeft het voor impact op jou deze lockdown, stelt het jou gerust, of zie je juist op tegen de gevolgen ervan en dat je minder kunt in de komende maand? En heb je extra zorgen door je behandelingen of (medische) afspraken? Zonder antwoorden te hebben, laten we hier onze gedachten, zorgen of gevoelens met elkaar delen en elkaar op deze plek steunen.
67 reacties
Beste Judith,
Moet ik iets ervaren dan? Ik ben een veteraan van de TBC epidemieƫn van de eind veertiger jaren van de vorige eeuw, dus ik heb een aardig idee hoe het werkt. En dat ging er vrij heftig aan toe, kan ik je mededelen. Wekelijkse testen op school, onmiddellijke quarantaine bij vermoeden van besmetting enz.
Hetzelfde gold trouwens bij polio. En dat dat geen overmatige bezorgdheid was, bleek wel uit het feit dat in iedere klas er wel 1 of 2 kinderen naar Zonnestraal (sanatorium) verdwenen. Ook had je altijd wel een kind, die "in de beugels zat" als gevolg van polio.
Dus wat moet ik ervaren? ĆĆ©n ding: het gaat allemaal weer voorbij. En het leven gaat gewoon verder. Met wat aanpassingen, dat wel. En dat is voor velen een probleem. Met name voor jongeren. Want jeugd is aartsconservatief, Al denken ze zelf van niet. Iedere wijziging van het leven is voor hun een probleem.
Maar als wat ouder bent en al een paar keer je leven hebt moeten veranderen, voel je dat anders. Je haalt je schouders op en denkt: het zal mijn tijd wel uitduren.
Dus laat iedereen, die dit leest, zich troosten met de gedachte, dat er een einde is aan de corona periode en dat je gelouterd aan de volgend fase kan beginnen. Werkt veel beter dan zeuren.......H
Ik ben wel blij met de aangescherpte maatregelen die wij waarschijnlijk gaan krijgen, ik vond het maar een rommeltje, heel veel mensen begrepen de regels niet, anderen vonden het niet nodig om zich eraan te houden. Hopelijk wordt het nu wat duidelijker en gaat dit over, ik zit al bijna 2 jaar binnen, vorig jaar omdat ik onder behandeling was en me niet goed voelde om veel te doen en dit jaar omdat ik verminderde weerstand heb dus groepen mijd. Hopelijk is er nu eindelijk licht aan het einde van de tunnel, kortom, ik ben blij
Hoi
Wat fijn dat je het lichtpuntje, namelijk het einde van de tunnel, kunt zien! Dat helpt hĆØ zo ervaar ik het ook. We moeten nog even volhouden, er komen betere tijden. Daarnaast kijken wat nu nog wel kan, een stukje lopen in de buitenlucht, veel (video) bellen met anderen.
Veel succes en sterkte met het laatste stukje!
Liefs Monique
Ik moet elke keer opnieuw beginnen en kom dan niet meer terug op het niveau wat het was qua werkbelasting en fysiek gesteL. En nu weer een hele maand vreselijk ik zie het echt niet meer zitten
Hoi Renate,
Wat naar dat je er zo tegenop ziet. Moet je steeds opnieuw beginnen omdat je activiteiten of je fysio/ revalidatie stil komen te liggen? Wat zou je kunnen helpen? Het is een ongelooflijk zware tijd met veel binnen zitten. Ik probeer veel buitenlucht te pakken, ik maak korte wandelingen ( ik kan niet lang lopen) soms met een vriendin zodat ik toch nog iemand zie. Dat helpt voor mijn conditie en voor mijn humeur.
Wat zijn de dingen die jij nu nog kunt? Liefs Monique
Hoi Monique
met conditie opbouwen en met werkritme
ik merk iedere keer dat ik opnieuw moet beginnen dat ik niet meer terug kom op het niveau waarop ik gestopt ben. Fysiek betekent iedere stop een achteruitgang en dat voor iets waarvan op geen enkele manier bewezen is dat het helpt terwijl het goed in beweging blijven voor mensen met kanker bewezen wel helpt. Wandelen doe ik ook elke dag maar voor mij is sporten onder begeleiding echt noodzakelijk
Hoi Renate,
Ja dat herken ik. Stoppen met sporten is achteruitgang. Ik sport bij een keten (fysio fit) waarbij fysiotherapeuten training geven aan verschillende doelgroepen. Mensen met kanker maar ook bijv COPD en mensen die corona hebben gehad. Doordat het onder fysio valt gaat mijn training door, ik ben dan maar met max Ć©Ć©n ander persoon in de zaal. Misschien kun je eens kijken of je ook zoiets kunt vinden?
Succes!
Liefs Monique
Ben heel blij met de Lock down, maar dat is een geluk bij een ongeluk. Ik heb 3 jaar geleden mee gedaan aan bevolkingsonderzoek darmkanker en het was goed mis. Doordat ik mij in Belgiƫ heb laten helpen telt ik hier niet meer mee, ook niet met de tellingen. Na de nodige Coloscopieƫn had ik na 2.5 jaar (augustus 2020) een onderzoek moeten ondergaan. Uit ervaring kan ik zeggen dat je niets voel bij de darmkanker dus werd ik toch een beetje , zo van hoop dat het niet te lang duurt.... Wat schets mijn verbazing...ik krijg een pakket thuis voor om een test te doen.. Gisteren met de post de uitslag... Geen vervolg onderzoek nodig, geen bloed gevonden...Dus de afspraak voor een coloscopie kan nog even wachten. Weer gerust gesteld voor de komende tijd. Zo kan ik het mooi over het nieuwe jaar heen tillen..
Hoi Rozenbottel, begrijp ik goed dat jouw coloscopie in augustus dan niet is doorgegaan? Dat lijkt me dan best heftig voor je geweest.....
Fijn dat het nu vooralsnog blijkt goed te zijn. Een fijne geruststelling zo net voor de feestdagen.
Lieve groetjes Hebe
Hoi,Heerlijk geen drukte ik met mijn ptss ervaar dit als rust en mijn behandeling in april zal ook wel doorgaan ik maak me ff niet druk.
Mooi dat je het zo kunt ervaren! Zo zien we weer dat zelfs zoiets voor iedereen anders is.
Moet bekennen dat ik in het begin me erop betrapte dat ik ook de rust van het minder dingen doen en minder mensen zien, als weldadig ervoer. Wat me dan dus duidelijk maakte dat ik teveel deed...... voor mĆj dus; want ik kan helemaal niet zoveel. Inmiddels krijg ik wel steeds meer moeite met het missen van 'dichtbij contact'; elkaar aanraken, knuffelen en zo....
Lieve groetjes Hebe
Vreselijk....bijna 4 jaar geleden darmkanker, net geen stoma, wel 3 jaar problemen die erbij horen:lar- syndroom, moe, concentratie, depressief, geen zin meer, arbeidsongeschikt etc.
Door truukje (darmspoelen) weer hoop gekregen....maar net in jaar van verder geestelijk en lichamelijk herstel overkomt ons allemaal dit weer.... helpt niet echt om weer beter in je vel te komen.
Andre
Jee AndrƩ, dat snap ik wel. Je noemt nogal wat aan nare en lastige bijwerkingen op. Wanneer je dan daarin nƩt weer een beetje vooruit kunt en vooruit kunt kijken, valt corona op je kop.
We gaan ervan uit dat nu 'het einde in zicht is' (anders word ook ik gek...). Dat je dan kunt oppakken en weer verder kunt gaan met je opbouw.
Sterkte in ieder geval en voor over een tijdje succes gewenst!
Lieve groetjes Hebe
Hallo Judith,
Met deze huidige cijfers, en de reacties van buurlanden, zat deze Lockdown er zeker aan te komen.
Voor mij extra zuur omdat ik in deze periode een operatie in het UMC-Amsterdam moet ondergaan. Na operatie 2,5 jaar geleden waarbij een doorgroeide Tumor in overgang Endeldarm - Dikke Darm verwijderd is zijn er diverse complicaties opgetreden waaronder een naadlek in het LASR gedeelte gevolgd door een Endo-Sponge behandeling. Er zijn daardoor diverse 'defecten' in het operatiegebied gebleven die voortdurend voor last en ongemak zorgen.
Ik zou nu eindelijk opnieuw geopereerd worden in het UMC waarbij de huidige naad opgeheven wordt, het 'defecte' gedeelte verwijderd gaat worden en een nieuwe verbinding gemaakt wordt. Daarna weer maande revalidatie met tijdelijke stoma enz.
Door de huidige omstandigheden omtrent de Corona situatie wordt deze operatie alsmaar uitgesteld. deze situatie is uiterst vervelend omdat je er helemaal gereed voor bent maar geen definitief uitsluitsel krijgt.
Ik heb respect voor de wijze waarop de chirurgen en verpleging momenteel onder zware omstandigheden hun werk moeten doen maar het is wel uiterst vervelend hierin te verkeren omdat je tussen hoop en vrees van week naar week moet leven in de huidige Lockdown.
Hoop dat deze situatie na 19 januari snel verbeterd en wij de normale draad weer kunnen opnemen.
Groetjes, Robbert
Beste Robbert, ik hoop zƩƩr met je mee!
Je bent heel direct betrokken / extra geraakt door alle narigheid en maatregelen rondom corona. Het is niet anders, maar in jouw geval wel heel zuur. En ja, zo zijn er natuurlijk nog meer, maar toch.
Ik hoop met je mee dat we na 19 januari weer perspectief krijgen! In velerlei opzichten....
Lieve groetjes Hebe
Ik vind het hƩƩrlijk de lockdown (sorry voor de mensen die dat niet zo ervaren).
Even geen verplichtingen (behalve ziek huis bezoeken). Lekker met mijn gezinnetje in ons eigen coconnetje. De vorige lockdown was heftig, maar heeft ons ook dichter bij elkaar gebracht.
Juist nu met kerst, waarin we even geen andere verplichtingen hebben en dus lekker de tijd kunnen nemen om bij elkaar te zitten.
Daarnaast heb ik uiteraard angst, omdat ik met de diagnose kanker in Ć©Ć©n klap tot de risico groep behoor, voor mijn eigen gezondheid. Ik hoop dat ik geen Corona krijg precies op het moment dat mijn witte bloedlichaampjes aangevallen worden door chemo. Dat kan ik er ECHT niet bijhebben.. Dus ik doe extra voorzichtig( ja ik ben zoān typ die dus hermetisch afgesloten in de supermarkt rondloopt met handschoenen, mondkapje, scherm, muts en sjaal. Jammer dat ik geen blauw pak heb, anders had ik die ook nog aangetrokken š)!!
Ik bevind mij in het 5e jaar, onlangs nog een bloed, long, lever en darmonderzoek ondergaan, alles in orde, dat geeft heel veel rust. De Corona pandemie heeft effect op mij, als 73 jarige is het opletten het niet op te lopen, bovendien zijn kinderen en kleinkinderen die hun problemen droppen door de lockdown. Met de voorschriften in acht nemende wordt de kerst gevierd met kinderen en kleinkinderen, die vooruitzichten stemmen mij, ons tevreden. De ontspanning vind ik wandelen en vrije tijdsbesteding. Kop op mensen, niet bij de pakken neerzitten, het vaccin komt er aan, dat meer vrijheid zou moeten brengen.
Liefs Piet Bakker.
Het is heel dubbel. Fijn, als het lukt het virus terug te dringen. WĆ©Ć©Ć©Ć©r 5 weken een frusterende opsluiting in huis en afsluiting van sociale contacten.
En dan ook nog lange donkere grijze dagen.... Bah....
Zie ook enorm op tegen de komende (feest)dagen. Heb 1 afspraak staan en dat is met de kinderen en kleinkinderen maar diep van binnen was ik liever alleen thuis onder een dekbed.
Ach, Jan, nee hoor, niet onder een dekbed met de Kerst, droeviger kan het bijna niet. Misschien kan het een helpende gedachte voor je zijn om te bedenken dat je lieve vrouw niet lijdt. Geen pijn heeft, geen zorgen, geen angst heeft- ze is er niet meer.
Jij bent er nog, en je kinderen en kleinkinderen. Ik begrijp dat je verdriet hebt en dat dat gevoel overheerst, maar probeer met Kerst, als je bij jouw gezin bent, mooie herinneringen te delen met elkaar. Er te zijn, voor elkaar en met elkaar, dat zou je vrouw toch ook gewild hebben.
Dat is niet eenvoudig, weet ik. Maar toch hoop ik heel hard dat het jullie lukt, al is het maar een beetje, en je toch fijne dagen hebt met je geliefden. Nogmaals heel veel kracht en sterkte toegewenst!
Ik heb Henry al de rede gegeven waarom deze periode nooit meer leuk voor mij is. Ik zit nog midden in mijn rouwperiode in combinatie met corona werkt ook niet helend want je veralleenzaamd.
Hoi Janti ,onder het dekbed gaan je sombere gedachte niet verdwijnen maar als je de vrolijkheid van je kleinkinderen ziet en de liefde van je kinderen voelt dan kun je genieten van een mooie dag ,veel liefs van mij en een dikke knuffel .
Kop op Jan! Het zijn maar 2 dagen. Als je die al niet aankan, hoe denk je dan de rest van je leven door te komen? ...... H
Henri, misschien heb je niet gezien dat Jan hierboven schrijft dat hij tijdens de coronacrisis zijn vrouw aan kanker heeft verloren? Als je het wĆØl gezien hebt, vind ik jouw opmerking bikkelhard. Jij reageert nu alsof hij een klager is. Mag een mens niet verdrietig zijn, niet rouwen, het niet even extra moeilijk hebben met kerst?
Volgens mij zijn wij hier op deze site om elkaar te steunen in verdrietige situaties en niet om een ander de les te lezen die eerlijk vertelt dat hij het moeilijk heeft.
Niettemin goede kerstdagen, ook voor jou. Immers ook jij bent niet voor niets aanwezig hier op de site.
Beste Viooltje, ik hoop van harte dat Henri dit heel goed leest.......
Sorry Jan, dat heb ik inderdaad niet gezien. Maar zo "hard" was mijn opmerking niet bedoeld, hoor. Ik wilde je meer een hart onder de riem steken, door de duur van de periode wat te relativeren.
En... ik blijf bij mijn mening, dat er veel te veel geklaagd wordt in een patienten omgeving. Klagen lost zo weinig op. Dus probeer ik af en toe wat tegengas te geven. Dat dat in jouw geval niet helemaal passend was.....
Nogmaals mijn verontschuldiging daarvoor.... Henri
Beste Henri,
Dank voor je sportieve reactie. Ik vermoedde al dat je het niet had gezien.
Mij valt juist op dat de mensen op deze site over het algemeen zoveel veerkracht, positiviteit, warmte en humor laten zien. Maar gelukkig is er ook ruimte voor verdriet en pijn. Ik zie dat niet als klagen, maar als delen van de gevoelens die nu eenmaal ook bij (ongeneeslijke) kanker horen. En ik vind het heel fijn dat men elkaar hier zo steunt.
Liefs en nogmaals goede feestdagen,
Hanneke
Ik sluit me volledig bij je aan, Hanneke. En ik vind dat we met kanker ĆØn corona serieus echt wel reden tot klagen hebben. Maar wij zijn al gewend aan het 'bij de dag leven' en blijven niet hangen in klagen. We proberen al lang te genieten van wat nog wĆØl kan. Alleen maar fijn dat we elkaar daarmee kunnen helpen! XXX
Als je fout maakt, moet die ook ruiterlijk toegeven. Maar goed. Ik duik zo meteen de keuken om het kerstmaal in elkaar te draaien. Het piĆØce de resistance is rumpsteak met gebakken uien. Heb ik al meer dan 4 jaar niet meer gegeten. Vlees en mijn lever gaan niet zo goed samen.
Maar een zin, dat ik er in heb! Hoop dat ik het morgen ook nog vind, dat ik het de moeite waard was. Ben best bereid om een dag pijn te hebben, hoor. Eigen schuld, maar waarschijnlijk geniet ik nog dagen van deze uitspatting.
Prettige dagen allemaal........ H
Ik stond er niet eens bij stil want ik heb wel andere dingen aan mijn hoofd. Ben de afgelopen week lang in bed gebleven want met slaap voel je even geen verdriet. Een jaar geleden op 1e kerstdag werd Tineke met spoed opgenomen en op 2e kerstdag werden er nevrodrains geplaats omdat beide nieren ineens slecht functioneerde en dat ging gepaard met heel veel stress omdat alles niet verliep als geplant door slechte communicatie van de dienstdoende arts. Oud en nieuw was ook zo'n dingetje toen ze werd ontslagen zonder een fatsoenlijke overdracht naar de thuiszorg toe. Weer heel veel onnodige extra stress omdat thuis alles geregeld moest worden en helemaal omdat het zkhs verkeerde materiaal meegaf. Een schop onder haar kont ontbrak er nog maar aan, deze zkhs ontslag verdiende geen schoonheidsprijs. Klacht indienen, ik ben moegestreden en kan het daarom niet meer opbrengen. Kerst en oud en nieuw zullen nooit meer zijn als voorheen, er kleeft heel veel negatieve herinneringen aan.
De feestdagen zullen zeker nooit meer hetzelfde zijn, Jan. Wat een verdrietig verhaal. Ik hoop dat je toch wat liefde en warmte kunt vinden bij je kinderen en kleinkinderen en wil je nogmaals heel veel kracht en sterkte wensen!
Ohhh beste Jan, ik snap je wel! Een stukje in mij herkent het van zichzelf. Ik zie echter meteen mijn mam voor me..... zij wilde altijd alleen in een hutje op de hei. Maar dat durfde ze niet...
Het maakt me verdrietig Jan, en ik sluit me volledig aan bij de mooie reactie van Frie. Ik hoop dat die zo bij jou binnenkomt als bij mij en dat je je daaraan kunt 'overgeven'.
Lieve groetjes Hebe
Beste Nienke,
Sja... dat is het wel hĆØ... Hierdoor moet het wĆ©l lukken het virus terug te dringen. Aanpassingen zullen er ongetwijfeld voorlopig nog zijn, maar weer vooruit te kunnen kijken naar een (min of meer) normaal leven geeft moed.
Ik kom niet in winkels en dergelijke, maar ga wel elke dag naar buiten voor een wandeling of fietstocht. Is dat voor jou niet mogelijk? Voor licht, een beetje zon en afleiding? Mij helpt dat heel erg; dat wens ik jou ook..
Lieve groetjes Hebe
Mijn vrouw is midden in de vorige coronacrisis aan kanker overleden dus deze lockdown kan er ook nog wel bij. Ik ben niet eenzaam maar wel vaak alleen dus noem ik het maar alleenzaamheid en dat is best moeilijk midden in je rouwperiode zit waar je nu volledig op jezelf teruggeworpen wordt.
Nou Jan, wat een zware tijden voor jou. Gecondoleerd met het verlies van je vrouw. Gelukkig ben je niet eenzaam, toch lijkt het me moeilijk om alleen te zijn in deze tijd. Ik wens je heel veel kracht en sterkte!
Oh Jan, dat is extra moeilijk! Je partner verliezen is al hel maar dan ook nog eens deze problemen en beperkingen erbij is dubbel zwaar. Zelfs al zou je 1 uur visite per dag hebben, dan zijn die andere 23 uur nog even alleen. Ik wens je veel kracht en sterkte de komende tijd.
O Jan... alleenzaamheid vind ik 'knap' gevonden van je, maar snijdt wel door m'n ziel. Heel heftig voor je, terwijl je inderdaad nu zo graag troost en afleiding wilt en nodig hebt. Wens je veel sterkte en hoop met je mee dat er gauw een eind komt aan deze nare tijd.
Lieve groetjes Hebe
Beste Jan,
Immens verdrietig dat jij je vrouw tijdens de coronacrisis hebt verloren, een tijd waarin we afstand moeten houden en alleen een uitvaart in kleine kring mogen organiseren. Dit maakt het allemaal zo extra moeilijk. Ik wens je veel sterkte tijdens de kerstdagen; lees hieronder dat je er erg tegenop ziet en dat kan ik me heel goed voorstellen.
Liefs, Hanneke
Ik snap niet dat ze het in Nederland een lockdown noemen. Niet belangrijke winkels zijn dicht en je kunt niet uit eten. Je mag je door heel NL bewegen, je kunt bijna alles. Bovendien met internet kun je alles online bestellen, elkaar met beeld bellen. Niemand weerhoud je als je met de auto langs Kerstverlichte straten en huizen of naar een bos, strand rijdt. Je mag zelfs op visite! Niet eens eens avondklok zoals in andere landen. Om 20 uur binnen zijn in Frankrijk, om 22 uur in Spanje (kan niet eerder, de meesten werken tot 21 uur)
Mijn man heeft een niet te genezen kanker maar als je niet probeert te genieten van elke dag dan heeft je leven rekken toch ook geen zin? Wij zaten in Spanje tijdens lockdown van maart. Dat was dus echt een lockdown. 7 weken lang mocht je je huis niet uit! Gewoon niet! Ook niet in een binnentuin! 1 persoon mocht naar de dichtstbijzijnde supermarkt rijden om eten te kopen. Meteen weer terug, je kassabon werd op tijd gecontroleerd en de boetes liepen op tot 1000ā¬. Het was doodstil op straat, er bewoog niets. Kijk, dat is een lockdown ;) Week 8 en 9 mocht je 1 uur per dag wandelen, ingedeeld naar leeftijd, ID mee. Mijn overbuurvrouw bleek opeens veel ouder dan haar Botox deed vermoeden, lol. Ik kan alleen maar raden hoe dat ging in die kleine appartementjes van 60m2 met 2 of 3 kinderen .....
Dan moet ik al mijn opa's en oma's denken die 5 jaar lang elke dag gevaar liepen, een bom op je huis of een bom in de straat als je buiten speelde. Altijd die angst. Als het donker werd alles dicht, verduisteren, zodat er buiten geen licht te zien was wat bommenwerpers aantrok. Geen TV, geen internet (beide waren er nog niet) en radio was verboden! 5 jaar lang geen muziek horen. Dat was nog niets, het gebrek aan eten, de kou bij gebrek aan kolen, de pijn in je maag omdat je honger leed. 5 jaar lang!
Dit is een virus wat je mijden kan! Afstand houden en (goed) mondkapje op. Wat ik niet snap is dat ze in NL niet uitleggen hoe je een mondkapje gebruikt! 90% verkeerd! Geeft alleen extra risico. Kijk ff kort youtube filmpje. Laat je leven niet beĆÆnvloeden door 2 x een paar weken "lockdown". Het einde is in zicht! Juist zieken komen als eerste in aanmerking voor vaccin! Dat is puur mazzel! Wij kunnen over een paar maanden weer als eerste elkaar kussen zonder de kans nog Covid te krijgen. Nog even volhouden, we zijn er bijna! Dan kunnen we weer klagen hoe druk en hectisch het leven is, keuzes, keuzes, keuzes, whahaha. Ik wens jullie een zo gezond mogelijk 2021 toe, met veel liefde, vrienden en humor.
Oh tip! Doe wat zonnebrandcreme op je armen. Die geur doet je denken aan zon en vakantie. Werkt echt!
Ik heb altijd een beetje moeite met het vergelijken met andere ernstige periodes (of ziektes, of ongeluk, of wat ook), zoals jij hier de oorlogsjaren noemt en Henri in de eerste reactie tbc en polio. We hebben het over Nu, waar wij mee te dealen hebben, bovenop de kanker waar we al mee te dealen hebben.
Natuurlijk zijn er altijd andere dingen die erger zijn of waren. Dat relativeert wel, maar het troost niet. Het nodigt ook niet uit om hier een mening te geven en ik vind het persoonlijk ook niet opbeurend. Maar dat kan gerust aan mij liggen, hoor.
Super goed geschreven!!!!
Mijn familie woont in Frankrijk en daar is het veel strenger, en ik word ook altijd een beetje kriebelig van het gezeur hier op tv en om mij heen van mensen die geen feesten mogen hebben, en van mensen die roepen dat er helemaal niks aan de hand is, dat de hele wereld voor niks in lockdown is. Mensen die zich zelfs nu niet aan de regels houden en het virus verspreiden.
Hoi Dingolette
Ik hoop dat het goed gaat bij je en dat je leuke dagen hebt ,ik ben FranƧaise en je hebt helemaal gelijk, In Frankrijk daar mogen ze niet veel ,hier kun je nog wandelen ,fietsen en gaan waar je wilt ,net niet naar buitenland ,maar daar komen straks weer betere tijden voor ,nu even niet en alle lof voor de mensen die in de zorg werken, liefs en fijne feestdagen
Niky
Dank je Niky,
Ja we hebben hier geluk dat we bewegingsvrijheid hebben. Ikzelf ben alleen nog erg moe van 13 maanden chemo, maar dat slijt wel weg zeiden ze bij urologie.
Een heel gezond en liefdevol 2021
Ik vind de lockdown een goede zaak, alleen zou er meer samenwerking in Europa moeten plaats vinden ,een voorbeeld, in Belgiƫ winkels open, de Nederlanders gaan naar Belgiƫ en andersom, dus we moeten het beleid op Europees gebied afspreken. Ook zo'n stunt als black fryday zou ook absoluut verboden moeten worden, ook de uitzodering die voor kerken word gemaakt !
Ik ben helemaal blij met de huidige Lockdown in Nederland. Als iedereen zich een beetje aan de regels houdt, dan hoop ik dat we begin volgend jaar eindelijk het vaccin beschikbaar is en dat er eindelijk licht aan het eind van de tunnel komt. Voor deze 5 weken moeten we ons maar zien te redden. Het is eigenlijk ook wel rustig zonder al die aanloop. Mijn vrouw mag tijdens de kerstdagen lekker werken in de zorg, waar het elke dag ook al een strijd is om dat verrekte virus buiten de deur te houden. Daarna heeft ze bijna een week vrij, zodat we dan gezellig met ons tweeƫn zijn.
Ik kan een heel eind met je mee gaan.... Maar kan het niet laten erbij te bedenken, dat als we ons allemaal van het begin af aan aan de regels hadden gehouden, we nu niet zo in deze shit zouden zitten.
We houden ons voor dat het einde in zicht is!
Lieve groetjes Hebe
In januari een borstamputatie met complicaties. Wat uiteindelijk achterblijft is een open wond. Na zuurstof therapie begint het dicht te gaan en kan gelukkig het werk ook weer starten. Re-integratie thuis, want niemand mag naar kantoor, straks een jaar binnen die 4 muren. Ik ben er zo klaar mee! Mijn levensvreugde is ondertussen wel gedaald onder het nulpunt.
O Anne, wat erg dat het je zo hevig raakt. Je levensvreugde onder het nulpunt, dat is toch echt ernstig. Zeker, het is ook niet niks, maar ik hoop toch dat je moed en vertrouwen kunt putten uit de vooruitzichten zoals ze nu zijn. En nee, het is 19 januari nog niet afgelopen, denk ik. Aanpassingen zullen er ongetwijfeld nog zijn, maar we kunnen kijken naar het lichtje aan het einde van de tunnel.
Ik wens jou dat je dat lichtje ook kunt zien. Hoe klein ook, als we dichterbij komen, wordt het groter.
Lieve groetjes Hebe
Ik vind her heel erg voor diegenen die er onder lijden omdat ze nu geblokkeerd worden in het uitoefenen van hun beroep of het runnen van hun zaak.
Persoonlijk doet het mij niets, omdat ik 80 plusser ben, en me niet beperkt voel door deze maatregelen.
Helaas zijn deze maatregelen nodig om het virus onder controle te houden, ook gezien wat de landen om ons heen doen.
Ik ben helemaal niet blij met deze lockdown die in mijn ogen niet op ware feiten en gegevens is gebaseerd. In deze periode is mijn familie erg belangrijk voor me en door deze corona wetgeving kunnen we niet bij elkaar zijn met de feestdagen. Ook de mondkapjes plicht is vreselijk, zie regelmatig ouderen in de wachtruimte letterlijk naar adem snakken of iemand die net aan chemo is begonnen in ademnood . Onmenselijk gewoon, alleen voor schijnveiligheid hiermee hou je echt geen virus tegen. Mede door deze mondkap verplichting heb ik absoluut geen vertrouwen in de lockdown. Nee ik ben niet egoistisch als men dat denkt maar wel kritisch in deze fase van mijn leven. Maar zie een sociale democratische gemeenschap in een achterdochtige angstige gemeenschap veranderen en dat doe me erg veel zeer. Het leven is te kort om in angst en eenzaamheid te leven zonder je dierbare.