Dikkedarm kanker en zwanger

Na heel veel buikkrampen waar ik snachts wakker van werd, wisselende ontlasting, nachtelijke zweetaanvallen en 3 miskramen wist de huisarts het ook niet meer... een doorverwijzing naar de gynaecoloog en de MDL arts. De MDL arts dacht mogelijk aan Crohn. Een coloscopie volgde en de uitslag daarvan was schokkend. Een tumor in mijn dikke darm. 32 jaar en dan darmkanker... hoe was het mogelijk. We waren in de bloei van ons leven en hoopte op een tweede kindje.... en nu dit.

Een CT scan en wat bloedonderzoeken volgden.... En vervolgens de meest hefitge week uit mijn leven.... wachten... wachten op de uitslagen. Had ik nog een kans... Of was het al bekeken. De uitslag was positief... de tumor leek nog binnen de darmwand te zitten en met heel veel geluk zou enkel een operatie voldoende zijn om mij van kanker te genezen. Wel zei de arts dat mijn baarmoeder vergroot was op die scan... OH GOD, is het daar ook al mis was het eerste dat ik dacht. De volgende dag belde mijn huisarts en zij adviseerde mij een zwangerschapstest te doen... En ja hoor onze achtbaan was compleet... Ik bleek zwanger.... Iets wat we ontzettend graag wilde, maar toch niet nu.....

Een gesprek met de oncologisch chirurg die schrok van het feit dat ik zwanger was... Hij dacht dat de zwangerschap afgebroken moest worden en wij konden ons daar natuurlijk in vinden. Beter worden was het belangrijkste. Direct daarna door naar de gynaecoloog. We dachten dat onze achtbaan compleet was.... maar het kan nog gekker. Niet een maar twee kloppende hartjes in mijn buik! Ik geloof dat ik alleen maar kon lachen en mijn man... die viel bijna achterover. En nu? gynaecoloog vond afbreken niet nodig. opereren met een zwangerschap kan, laten we maar eens kijken wat er gebeurd.

11 november 2013 geopereerd ik was toen ruim 8 weken zwanger. Een dag na de operatie een echo en wat denk je? Nog steeds 2 kloppende hartjes! 9 dagen na de operatie de uitslag van het weefsel. Ik had echt geluk... de operatie was goed gelukt alles was weg en 26 lymfeklieren bleken allemaal schoon. Geen verdere behandeling... de kanker is weg. Het is nu 19 maart 2015 en we hebben drie prachtige kinderen (eentje hadden we al en de tweeling is inmiddels bijna 10 maanden.

Hoewel ik heel goed besef dat ik niet mag klagen... geen bestraling, geen chemo... een hele hoop dingen zijn mijn bespaard gebleven maar de stempel kanker heb ik... Ik kreeg het zomaar op 32 jarige leeftijd. Het vertrouwen in mijn lijf is verdwenen en de angst dat het terug komt is groot. Gisteren weer controle gehad... dinsdag de uitslag.... wederom spanning maar ik moet erop vertrouwen dat het goed is. Dat is het alle controles tot nu toe geweest.